خب باز مثل پارسال ماه رمضون یه گریزی میزنم به بستنی های صد درصد رژیمی و سالم و خوشمزه و ... اعتباد آور یک دقیقه ای!
اینقدر اعتیاد من به این مدل بستنی ها زیاده که هر مدلی که فکرش رو بکنید من درستش میکنم.
و هر روز!
دیگه شیوه اشرو بلدید.
موز رو چیپسیفریز میکینم.
توت فرنگی رو هم اگر درشتن خورد میکنیم و اگر نقلی هستن درسته فریز میکنیم.
اجازه ندید میوه ها توی فریزر هوا ببینند.
توی کیسه فریز کنید و روشون تاریخ بنویسید که بدونید کدوم بسته رو سریع تر مصرف کنید.
و اگر مصرفتون به اندازه من بالاست که اصلا نیازی نیست نگران موندنش باشید!
من به میزان مساوی از موز و توت فرنگی استفاده کردم. ولی ترکیبش اختیاریه.
همینطور که مشاهده میفرمایید در پنح ثانیه اول میوه ها تبدیل به پودر میوه شدند.
و در چند ثانیه بعد بستنی کاملا فرم میگیره.
به همین سرعت. به همین سادگی. به همین خوشمزگی.
یه بستنی با طعم توت فرنگی. اندکی ترش و اندکی شیرین.
خنک و سالم و رویایی.
خداییش بهتر از بستنی های خامه ایه. جدی میگم. و اصلا هم آدم غیبت خامه رو متوجه نمیشه.
اصلا این رنگ ملیحش با آدم حرف میزنه.
دلتون میاد نخوریدش؟
میدونم پاسخ منفیه.
یا حق!