Quantcast
Channel: کارگاه آشپزسازی
Viewing all 653 articles
Browse latest View live

اسلایس لیمو سبز

$
0
0

برامون لیموی ارگانویک آورده بودن. آخر خود ارگانیک. خانگی. بدون اپسیلون سم.
منو که میشناسید برای آشپزی فقط و فقط از لیموی تازه استفاده میکنم. قانونمه.
خلاصه ما هی لیمو مصرف میکردیم و هی لیموه مصرف نمیشد! به سرم زد بزنم تو خط دسر لیمویی. اولش خواستم چیزکیک درست کنم بعد گفتم ماه رمضونی دهن روزه تو حال نداری نفس بکشی دیگه چیزکیک درست کردنت چیه دختر!؟ نتیجه این شد که ورژن ساده ترش یعنی اسلایس لیمویی درست کردم. نه یه بار... نه دور بار...
لیمو بود. ما هم بودیم. خودمون را باهاش دار زدیم!

این جملات آخری رو گفتم که خیالتون رو راحت کنم که خیلی آسونه. ممکنه شما هم معتاد شید و تا لیمو هست اسلایس لیمویی درست کنید!




برای کراست:
آرد 1 لیوان
پودر شکر ربع لیوان
کره 110 گرم

برای فیلینگ:
آب لیمو دو سوم لیوان
شکر یک لیوان
آرد ربع لیوان
تخم مرغ 4 عدد
رنده پوست لیمو 2 ق چ




این هم از لیموهای کذایی!
صد دردصد سالم.
شما جای من بودید با این لیموهای خوش عطر و طعم این دسر رو درست نمیکردید؟
میکردید میدونم.



اول شروع میکنیم به رنده کردن پوست لیموها.
فقط قسمت سبز رنگش. قسمت سفید رنگش رو رنده نکنید که تلخش میکنه.
یک عالمه زست لیمو تهیه میکنیم.

و البته اگر شما از اون دسته افرادی هستید که با زست (رنده پوست مرکبات) مشکل دارید؛ کمش کنید.
منو که میشناسید. همیشه بیشترش میکنم!




بعد اینقدر لیمو آب میگیریم تا بشه دو سوم لیوان.





فر رو روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
مواد کراست رو توی بلندر میریزیم و چند پالس میزنیم تا کره کاملا مخلوط بشه.
کره باید سرد باشه.


من چون انسان ماجراجویی هستم (!) توی کراست اسانس لیمو هم ریختم.
آخه وقتی قراره دسر لیمویی درست کنیم باید اینقدر لیموییش کنیم که... اصلا واسه اش ضرب المثل داریم. مگه: یا رومی روم؛ یا زنگی زنگ.
الان این دسر من زنگی زنگه!
لیمویی لیمویی.



من توی یه قالب مربعی 18 سانتیمتری فویل انداختم و کراست رو با دست کف قالب پرس کردم.

حالا میذاریم توی فر به مدت 25 دقیقه.



در صورت دلخواه. اگر نیازی میبینید که دسرتون سبز رنگ باشه میتونید به اندازه ای که در تصویر میبینید یعنی نوک خلال دندون توش رنگ سبز مخصوص خوراکی بریزید. اگر نه هم که هیچی.




به تصور دقت کنید.
هم میخواستم غلظت مایه رو بهتون نشون بدم.
هم رنگش. آخه نباید خیلی سبزش کنید. این خودش بعدا توی فر وقتی پخت رنگ سبزش قوی تر و سبز رنگتر میشه. پس جلوی خودتون رو بگیرید.




پس کراست تا الان 25 دقیقه پخته.
البته بستگی به فر داره. زمانی کراست شما آماده است که حاشیه کراست طلایی باشه ولی مرکزش کرم رنگ. البته اگر دوست دارید میتونید اجازه بدید کراستش برشته تر بشه. این دیگه دست خودتونه.
کراست رو از فر بیرون میاریم و فیلینگ رو توش میریزیم و مجددا قالب رو توی فر قرار میدیم.



اجازه میدیم فیلینگ به مدت 20 دقیقه بپزه. یا تا زمانی که وقتی قالب رو تکون میدیم وسطش مثل ژله تکون نخوره.



 

از فر خارج میکنیم و وقتی سرد شد میذاریمش توی یخچال تا کاملا خنک بشه.
بعد لبه های فویل رو دو دستی میگیریم و از قالب خارجش میکنیم.
فویل رو جدا میکنیم و دسر رو با کارد بزرگ به نه قسمت مساوی تقسیمش میکنیم.
در صورت دلخواه روش اندکی پودر قند میپاشیم و نوش جان میکنیم.




یعنی هر چقدر که من از بافت این کرم لیمویی تعریف کنم کمه. آخه خودتون دارید توی تصویر میبینید. نرم و لطیف و خامه ای و ترش و شیرین.
به این میگن دسر لیمویی!
با لیموی سبز تازه ارگانیک!




خب من بار اولی که این دسر رو درست کردم مطابق دستور پیش رفتم و رسپی میگفت یک و یک چهارم لیوان شکر. و بعد نتیجه این بود که برای ذائقه ما بسیار شیرین بود. پس بار دوم که درستش کردم میزان شکرش رو رسوندم به یک لیوان. و باز برای ذائقه آقای شوهر شیرین بود. که برای بار سوم میزان شکرش رو رسوندم به سه چهارم لیوان. من الان در رسپی به شما یک لیوان شکر دادم ولی اگر معمولا دسرها رو کم شیرین دوست دارید شما هم سه چهارم لیوان شکر بریزید. ولی در نظر داشته باشید که این دسر میزان خیلی زیاد آب لیمو داره و نیاز هست که ترشی و شیرینیش در توازن باشه. برای ما همون سه چهارم لیوان شکر مناسب هستش.
در خصوص کراست. این کراست یک کراست شرت برد هستش. با خصوصیات شرت برد به خوبی آشنایی دارید. بسیار ترد و شکننده است. من یک بار کراستش رو با میزان کره 30 گرم و سفیده یک تخم مرغ درست کردم و یک بار دیگه هم با کراستی که با پودر بیسکویت و کره درست میشه و نیاز به پختن نداره درست کردم. به نظرم همین کراستی که در رسپی اومده از همه مناسب تره. منتها چون من از خوردن فیلینگ لیموییش به مراتب بیشتر لذت میبرم احتمالا دفعه بعد نصف میزان کراستش رو درست کنم که نازکتر باشه و بیشتر کرم لیمویی بخورم تا بیسکویت شرد برد.
در کل این دسر رو توصیه میکنم. خیلی لیموییه و خیلی خوشمزه است.


رسپی از eatliverun


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

لازانیای گوشت

$
0
0

اگر تجربه درست کردن لازانیا رو دارید در جریان هستید که معمولا موقعی که میخواید نودلهای لازانیا رو آبپز کنید و آبکش کنید و بعد لایه لایه توی ظرف بچینید؛ جنس خراب ها اذیتتون میکنن و با تلاش و جدیت فراوان دست در دست هم میدن و با چسبیدن به همدیگه و همچنین چسبیدن به خودشون، اسباب اعصاب خوردی همگان رو مهیا میکن. البته این تلاششون جای تقدیر داره. مبارزه شون ستودنیه. ولی ما آدما پوستمون کلفت تر از این حرفاست که به این سادگیا از کوره در بریم و از پا در بیایم!
چند راه حل برای این معضل وجود داره. یکی اینکه لازانیا رو به شیوه خشکتهیه کنیم که کار رو بسیار راحت میکنه. یکی دیگه هم اینکه اصلا بزنیم به سیم آخر و قاطی پاطیدرستش کنیم و حال نودلها رو بگیریم. راه سوم رو هم امروز خواهید دید.





برای سس گوشت:
روغن زیتون 2 ق غ
پیاز بزرگ 1 عدد
گوشت چرخ کرده 300 گرم
زردچوبه 1 ق چ
دارچین نصف ق چ
زنجبیل نصف ق چ
فلفل سیاه ربع ق چ
رب گوجه فرنگی 2 ق غ
سس کچاپ 1 ق غ
آب لیمو 2 ق غ
آب نصف لیوان
نمک و فلفل قرمز
ادویه لازانیا

سس بشامل یک برابر رسپی

نودل لازانیا 9 عدد

پنیر ماتزارلا نصف لیوان





قبل از شروع یه تذکر بدم... این لازانیا یک لازانیای اصیل ایتالیایی نیست. این لازانیاییه که من از بچگی تا الان درست کردم و همین مدلی دوستش دارم. لازانیای اصیل رو اگر عمری باقی بود توضیح خواهم داد.

پیاز رو خورد کرده و در روغن زیتون به همراه زردچوبه و دارچین و زنجبیل و فلفل سیاه  با حرارت متوسط تفت میدیم. بعد از یک دقیقه گوشت رو اضافه میکنیم و هم میزنیم تا زمانی که رنگش دیگه صورتی نباشه. حالا رب گوجه فرنگی و سس کچاپ رو اضافه میکنیم.
معمولا یه بسته ادویه توی پاکت نودل لازانیا موجوده. اون بسته رو هم خالی میکنیم روی مواد.
به مدت دو دقیقه تفت میدیم.
آب و آب لیمو و نمک و فلفل قرمز رو اضافه میکنیم و اجازه میدیم 10 تا 15 دقیقه بپزه تا سس جا بیافته.




مطابق دستورسس بشامل رو آماده میکنیم.




خب حالا فوت و فن کوزه گری:
یکی از دلایل چسبیدن نودلهای لازانیا اینه که وقتی آبپز میشن نشاسته پس میدن و سطحشون چسبناک میشه و همچنین آبی که توش پخته شدن نشاسته ای و کدر میشه.
راه حل:
از بزرگترین دیگی که در منزل دارید استفاده کنید.
دیگ رو پر از آب کنید. بهش قدری نمک اضافه کنید. اجازه بدید به جوش بیاد.
حالا دونه دونه نودلهای لازانیا رو بهش اضافه کنید.
مهم نیست که نودلها روی هم قرار میگیرند. مهم اینه که آب جوش شما از قلیان نیافته.
پس دونه دونه نودلها رو توی دیگ بندازید.

پس این شد سه نکته.
یعنی دیگ بزرگ باشه و آب زیاد باشه.
نودلها دونه دونه اضافه بشن.
آب از قلیان نیافته.

روغن هم نمیخواد.

یک توصیه ای هم که بر اساس تجربه شخصی میتونم داشته باشم اینه که:
از نودلهای نیمه آماده یا از قبل طبخ شده یا خلاصه از این تکنولوژی جدیدها استفاده نکنید. چه این شیوه چه اون شیوه خشک چه اون یکی شیوه هم زده. کلا بهتره برای لازانیا از نودلهای لازانیای معمولی استفاده بشه. نتیجه به مراتب بهتر خواهد بود. ولی این یک توصیه است. تصمیمش با خودتون.





نکته چهارم:
نودلها رو آلدنته بردارید.
یعنی اینکه پاستا پخته ولی هنوز مرکزش قدری سفته.
همینطور که در تصویر مشاهده میفرمایید نودل لازانیا به راحتی خم میشه و فرم میگیره. یعنی پخته. اما کاملا نپخته و الان آلدنته تشریف داره.

پس قرار شد چیکار کنیم؟
پاستا رو دونه دونه توی آب جوش میندازیم و مرتب هم میزنیم که در حرکت باشن. آب هم در قلیان هستش.
از کنارش تکون نمیخوریم و چک میکنیم ببینیم کی نودلها میتونن خم بشن و دیگه سفت و تخته ای نیستن. همین یعنی که دیگه نودلها آماده هستند. با نوک انگشت یک گوشه از یک نودل رو بکنید و با دندون تست کنید. دورش باید نرم باشه و مرکزش هنوز سفت. یعنی آلدنته.




از قبل سه تیکه بزرگ فویل آلومینیوم رو روی کابینت قرار میدیم و به خوبی چرب میکنیم.
شیت های لازانیا رو دونه دونه با قاشق شیاردار از آب در آورده و روی فویل چرب شده قرار میدیم.
مطابق تصویر.
این فوت آخر کوزه گریه.
این شیوه ردخور نداره.
عمرا این شیت لازانیا دیگه بتونه اذییتون کنه. عددی نیست اصلا. با بد کسی در افتاده بوده.
خودش عذرخواهی میکنه!





سایز و شکل و جنس ظرف در اختیار شماست. منتها من از ظرفی استفاده میکنم که دقیقا به اندازه سه شیت لازانیا جا داره.
اگر ظرف شما اندکی کوچکتره مانعی ندازه اگر لبه های نودلها اندکی هم پوشانی داشته باشند.

یا اینکه میتونید با کارد نودلها رو همینطوری که روی فویل قرار دارند برش بزنید و کوتاهش کنید.

ظرف رو خوب چرب کنید و سه تا نودل کف ظرف بچینید.




یک سوم از سس گوشت رو روش پهن میکنیم.
البته مد نظر داشته باشید که من دارم شیوه رو توضیح میدم یعنی شما میتونید به جای سس گوشت از مرغ یا سبزیجات یا هر سسی که دوست دارید استفاده کنید.
شیوه اشه که مهمه نه سسش.






نیمی از سس بشامل رو روش میریزیم.






سه تا شیت دیگه روش قرار میدیم.





یک سوم از سس گوشت.

و البته من همون روز یه شیشه آرتیچوک واسه خودم خریده بودم که یک سمتش هم مقداری آرتیچوک چیدم. فقط باید حواسم میبود که کدوم سمت لازانیا برای مهدی و آقای شوهره و کدوم سمتش واسه مامانی.




نیمه باقی مانده بشامل رو روش میریزیم.
و بعد سه تا شیت لازانیا روش قرار میدیم.
و باقی مونده سس گوشت رو روش پخش میکنیم.






و ماتزارلا.
من تو رسپی گفتم نصف لیوان ولی شما جدی نگیرید. هر چقدر عشقتون کشید روش پنیر بریزید.
حالا من یه چی گفتم شما جدی نگیرید!
پنیر هرچی بیشتر بهتر!






فر رو از ده دقیقه قبل روشن کرده و روی 180 درجه سانتیگراد قرار بدید.
لازانیا رو به مدت 15 تا 20 دقیقه در فر قرار بدید.




از فر خارج کرده و بعد از 15 تا 20 دقیقه سرو کنید.
لازانیا باید قدری سرد بشه تا برشهاش خوشگل دربیاد. وگرنه لایه بندیش مشخص نخواهد بود.
شما میتونید لازانیا رو با لایه های بیشتری درست کنید که ارتفاعش بیشتر بشه و برشهاش خوشگلتر بشه.
ولی باید ظرف رو کوچکتر در نظر بگیرید و اگر ظرف بزرگ هستش باید تعداد خورندگانتون زیاد باشه. دیگه خودتون محاسباتش رو انجام بدید.
این غذا در مهمانیها بسیار بسیار پرطرفداره و در چشم بر هم زدنی ظرفش خالی میشه و من معمولا سه یا چهار برابر دستور رو واسه مهمونی ها آماده میکنم. آخه تو این حد طرفدار داره!




براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

گواکامولی با تخمه کدو

$
0
0

سالها پیش با گواکامولیآشنا شدید. من عاشق طعمشم. و هر وقت آوکادو گیرم بیاد به نحوی یه مدل گواکامولی برای خودم درست میکنم. این مدلیش رو که مشاهده میکنید یکی از اون ورژنهایی هستش که من از خوردنش بسیار لذت میبرم.

آوکادو 1 عدد
تخمه کدو 35 گرم
آب لیموی تازه ربع لیوان
پیاز کوچک 1 عدد
گوجه فرنگی کوچک 1 عدد




با یک کارد بزرگ دور تا دور آوکادو رو برش بزنید به طوری که لبه کارد هسته آوکادو رو لمس کنه. یه تاب بهش بدید و خودش به دو نیمه تقسیم میشه.
با کارد محکم بزنید توی هسته اش و باز به کارده یه تاب بدید تا هسته درسته از آوکادو جدا شه.
حالا مطابق تصویر با قاشق میزنیم زیر گوشت آوکادو و به راحتی پوستش ازش جدا میشه.
البته همه اینا در صورتیه که آوکادو کاملا رسیده و نرم باشه.
که این موضوع رو خدمتتون عرض کرده بودم و میدونید که برای گواکامولی آوکادو باید نرم باشه.

برای اطلاعات بیشتر در مورد آوکادو به این پستمراجعه کنید.
  



میدونید که آوکادو در چشم بر هم زدنی قهوه ای میشه.
پس باید بلافاصله روش آب لیمو ریخته بشه.
و میدونید که من معتقدم باید همون لحظه ای که به آبلیمو نیاز داریم؛ لیموی تازه رو برش بزنیم و آبلیمو تهیه کنیم.
تفاوت طعم از زمین تا آسمونه. لیمو هم همیشه تو بازار هست.




میتونید بریزیدش توی بلندر میتونید هم با چنگال لهش کنید.
تصمیمش با خودتون.




پس آوکادو رو له میکنیم.
پیاز و گوجه فرنگی رو هم ریز خورد میکنیم.


آب و دانه های گوجه فرنگی رو جدا کنید که توی گواکامولی لازمش نداریم. فقط فیله گوجه.



همه رو میریزیم توی کاسه و تخمه کدوی بوداده رو هم میریزیم روش.




هم میزنیم و توی کاسه کوچیک میریزیم و روش رو هم با مقداری از همون تخمه ها که کنار گذاشته بودیم تزئین میکنیم.





من همدفم این بود که یه ورژن خنک و سبک و نشاط آور از گواکامولی درست کنم بنابراین توش سیر و زیره نریختم که بدنم رو گرم نکنه. از میزان خیلی کمی پیاز استفاده کردم. توش فلفل هالوپینو نریختم (با وجودی که خیلی اینکار برام مشکله. خودتون در جریان علاقه بی اندازه من به هالوپینو هستید و درک میکنید دارم چی میگم!)
و نمک هم لازم نداره چون تخته کدو کاملا شوره.




تخمه کدو به عنوان فاکتور کرانچ عمل میکنه و با هر قاشق که میخوری کلی هم قرچ قرچ میشنوی! منتها من این رو با نان جو کنجدی خانگی خوردمش که میزان کرانچیتش بالاتر بره!
برای اینکه بیشتر از خوردن گواکامولی لذت ببرید توصیه میکنم با چیپس ترتیاهمراهش کنید.
اگر به آوکادو دسترسی دارید حتما این مدل گواکامولی رو هم امتحان کنید. پشیمون تون نمیکنه.


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

برد پودینگ تره فرنگی

$
0
0

مبحث برد پودینگ یه محبث خیلی بزرگیه. من اصلا تصمیم ندارم الان واردش بشم. بنابراین امروز در موردش توضیح نمیدم.
فقط همینقدر از من داشته باشید که غذایی که امروز پیش رو دارید ترکیبی هستش از نان و کاسترد با یه طعم ترش و شور. بافت میانیش پودینگی و نرم و لطیفه ولی روش کاملا ترد و کرانچی. میدونم خوشتون میاد.




تره فرنگی 1 عدد
روغن زیتون 1 ق غ
کره 1 ق غ
خامه 100 گرم
آب یک سوم لیوان
تخم مرغ 1 عدد
زرده تخم مرغ 1 عدد
جوز هندی یک هشتم ق چ
نان تست 6 ورقه
پنیر پارمزان نصف لیوان




نانها رو به مکعب های یک و نیم سانتیمتری برش بزنید و در فر 180 درجه سانتیگراد قرارشون بدید به مدت ده دقیقه یا تا زمانی که ترد و طلایی بشن.

برای اطلاعات بیشتر به پست کروتانمراجعه کنید.




تره فرنگی رو بشورید و قسمت سفید رنگش رو حلقه حلقه برش بزنید.
اگر نیاز بود باز هم بشوریدش.

برای اطلاعات بیشتر به این پستمراجعه کنید.




تره فرنگی ها رو در روغن زیتون تفت بدید. به طوری که هر دو سمتش طلایی بشه.
به آهستگی و ملایمت باهاش برخورد کنید که حلقه هاش خوشگل باقی بمونه.




کره مذاب و آب و خامه و تخم مرغ و زرده تخم مرغ و جوز هندی رو توی یک کاسه ریخته و با ویسک یا چنگال به خوبی هم بزنید تا یک مایه یکنواختی حاصل بشه.




کروتانها رو از فر خارج کرده و نیمی از اون رو توی ظرف بریزید.
از اونجایی که قراره برد پودینگ رو توی همون ظرفی که میپزید سرو کنید؛ بهتره از ظرف پیرکس یا سرامیک یا حتی تابه فلزی خوشگلی استفاده کنید.

سایز ظرفی که من استفاده کردم 17 در 17 سانتیمتر هستش.
شکل طرف مهم نیست. میتونه گرد یا مستطیل یا مربع یا بیضی یا ... باشه. سایزش ولی بهتره تو همین مایه ها باشه.


فر رو روی 170 درجه سانتیگراد قرار بدید.

مقداری آب به جوش بیارید.



نیمی از پنیر پارمزان رو روش بپاشید.




نیمی از حلقه های تره فرنگی رو روش قرار بدید.




مایه رو روی کروتانها بریزید.




بقیه پارمزان رو روش بپاشید.




بقیه تره فرنگی رو روش بچینید.





ظرف رو با فویل آلومینیوم به خوبی بپوشونید.
توی ظرف بزرگتری قرارش بدید.
توش آب جوش بریزید به طوری که آب تا نیمی از دیواره ظرف بالا بیاد.




به مدت 30 دقیقه درون فر قرارش بدید.




از فر خارج کرده و از دورن ظرف آب هم خارجش کنید.
فویل رو از روش بر دارید.
مجددا توی فر قرارش بدید به مدت 15 دقیقه.


یعنی بدون فویل و بدون سونای آب. تا روش برشته و طلایی بشه.



همینطور که عرض شد مرکز این غذا پودینگی و نرم و لطیفه و روش ترد و کرانچی و پنیری. تره فرنگی یه طعم پیازی ملایم به غذا میده.
من توش نمک نمیریزم چون پارمزان و نون شور هستند. فلفل هم نمیریزم چون میخوام طعم و عطر تره فرنگی حس بشه.
این برد پودینگ رو میتونید در کنار غذاهای دیگه به عنوان ساید دیش یا غذای جانبی سرو کنید.




براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

چیکن پارمزان بیکد زیتی

$
0
0

با بیکد زیتیآشنا شدید. با چیکن پارمزانهم آشنا شدید. الان آنچه مشاهده میکنید تلفیقی هستش از این دو غذای خوشمزه. چون هر دو خوشمزه هستند متعاقبا تلفیقشون هم خوشمزه خواهد بود.
با هم ببینیم:




زیتی 350 گرم
مرغ پخته خرد شده 2 لیوان
سس مارینارا یک برابر رسپی
پنیر ماتزارلا 2 لیوان
پنیر پارمزان نصف لیوان




ابتدا مطابقدستورسس مارینارا رو تهیه میکنیم.

کار خیلی ساده ایه. از اسمش نترسید.



پاستا رو در مقدار زیادی آب و مقدار کمی نمک میپزیم.
حتما پاستا رو آلدنته بردارید چون قراره مجددا پخته بشه. یعنی زمانی آبکش کنید که دورش پخته باشه ولی مرکزش قدری زیر دندون بیاد و سفت باشه.
من از پنه ریگاته استفاده کردم. شما میتونید از زیتی یا پنه یا پنه ریگاته یا ریگاتونی استفاده کنید.




پاستا رو به خوبی آبکش کنید و مطمئن بشید توی حفره هاشون آب وجود نداره.
حالا توی دیگ حاوی سس بریزیدش و مخلوطش کنید تا حفره های پاستا با سس پوشش داده بشه.
مرغ خورد شده رو اضافه کنید.





فر رو روی 180 درجه سانتیگراد قرار بدید.
ظرف رو به خوبی چرب کنید.
از ظرفی با ابعاد حدودی 20 در 30 سانتیمتر استفاده کنید.
شکل ظرف مهم نیست شما میتونید از ظرف دایره یا بیضی یا مربع یا مستطیل استفاده کنید. جنسش هم میتونه پیرکس یا سرامیک یا فلزی باشه. اما بهتره ظرف خوشگل باشه چون این غذا یه مدل کسرول به حساب میاد پس توی همون ظرفی که پخته میشه سرو خواهد شد.


نیمی از مخلوط پاستا و مرغ و سس رو در ظرف بریزید.




نیمی از پنیر ماتزارلا رو روش پخش کنید.




حالا نیمه باقی مانده مخلوط پاستا.




و نیمه باقی مونده ماتزارلا.



یک تکه فویل بزرگ رو چرب کرده و روی ظرف رو با فویل به خوبی میپوشونیم و ظرف رو در فر قرار میدیم.



مدت زمان پخت 20 تا 25 دقیقه است.
از فر خارج کرده و روش پازمران میپاشیم.




پارمزانش هم هر چی بیشتر باشه بهتره!




پاستا رو اگه داغ داغ سرو کنید پنیرش کاملا مذاب خواهد بود.




خوشمزه ترین قسمتش هم روشه که پر از پارمزانه. البته میتونید وسطش هم یک عالمه پارمزان بریزید که اون قسمتش هم خوشمزه ترین قسمتش بشه!!!
فقط چون پارمزان پنیر ارزونی نیست متاسفانه نمیشه اینکار رو کرد! حیف!
این غذا بسیار ساده و سریعه. مخصوصا اگر قرار نباشه مرغش رو آماده کنید. مثلا فرض میکنیم یه مرغ شکم پردرست کردید و الان به اندازه دو لیوان مرغ پخته رو دستتون مونده. یا یه همچین فرضیاتی. خلاصه اش اینکه این یک شیوه بسیار عالی برای اونجور مواقعه.

و همچنین یک خوراک پاستای شیک و خوشمزه.



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

اسپاگتی آلا کربونارا

$
0
0


کربونارا Carbonaraیک خوراک پاستای معروف روم ایتالیاست که با تخم مرغ و پنیر (پارمیجانو رجیانیو یا پکرینو رمانو) و بیکن (پانچتا یا گوانچاله) و فلفل سیاه درست میشه. برای این خوراک معمولا از اسپاگتی استفاده میشه منتها از فتوچینی، ریگاتونی، لینگویینی، بوکاتینی هم میشه استفاده کرد.
برای تهیه کربونارا به صورت سنتی ابتدا بیکن در روغن یا کره یا چربی حیوانی سرخ میشه (در باب اینکه گوانچاله یا پانچتا چی هستند و مربوط به کدام قسمت حیوان میشه و اصلا کدامش برای کربونارا اصالت بیشتری داره و ... اصلا بحث نمیکنم. میتونم توضیح بدم ولی شما اطلاعاتش رو نیاز ندارید. بیکن لزوما از گوشت خوک تهیه نمیشه. بیکن رو از سایر گوشتها هم تهیه میکنند. اگر در دسترس دارید از همون استفاده کنید. مثلا بیکن بوقلمون گزینه سالمتریه). پاستای پخته شده رو داغ داغ توی مخلوطی از تخم مرغ خام و پنیر و چربی (روغن زیتون یا کره و بعضا خامه) میریزند و بدون اینکه دیگه حرارت بدن سرو میکنند. یعنی عملا تخم مرغ پخته نمیشه. چون احتمال اینکه املت تحویل بگیرید وجود داره. حالا اینکه از تخم مرغ کامل استفاده بشه یا ترکیبش با زرده تخم مرغ دیگه یک موضوع سلیقه ایه. کربونارا رو میشه با ترکیبی از سبزیجاتی مثل قارچ و نخود فرنگی و بروکلی سرو کرد.



من عاشق کربونارا هستم. کربونارا رو هم با اسپاگتی خیلی نازک دوست دارم و نه پاستاهای دیگه. رسپی کربونارایی که خواهید دید رسپی خودمه نه یک رسپی اصیل ایتالیایی. اندازه هاش و موادش همه با ذائقه خودم تنظیم شدن. ولی قول میدم خوشتون بیاد.
آهان داشت یادم میرفت... من کربونارا رو با تخم مرغ کامل درست نمیکنم چون علاقه خاصی به زرده تخم مرغ دارم. بنابراین کربونارایی که من همیشه درست میکنم تنها با زرده تخم مرغ درست میشه. والسلام!






اسپاگتی 150 گرم
گوشت چرخ کرده 80 گرم
روغن زیتون 1 ق غ
پودر سیر ربع ق چ
زرده تخم مرغ 4 عدد
پنیر پارمزان نصف لیوان + 2 ق غ





خب ... همینطور که عرض کردم باید بیکن رو در روغن سرخ کرد. منتها من ورژنهای خودم رو برای کربونارا دارم که با مواد مختلف درستش میکنم. ورژنی که امروز میبینید با گوشت قرمز کار میشه. یعنی روغن رو توی تابه میریزیم. حرارت شعله باید زیاد باشه. پودر سیر رو اضافه میکنیم. گوشت چرخ کرده رو توش میریزیم. و مرتب هم میزنیم.
مجددا تاکید میکنم. حرارت شعله باید زیاد باشه.
اینا رو با تجربه بهش رسیدم. یعنی اگر با شعله متوسط کار کنید ریسک این وجود داره که گوشت آب پس بده و دیگه اون نتیجه مطلوب رو نخواهد داشت.
پس از ابتدا با شعله زیاد کار کنید و گوشت رو تا زمانی که رنگش قهوه ای بشه حرارت بدید.
همین رنگی که در تصویر مشاهده میکنید.
اینطوری گوشت تقریبا ترد میشه و طعم کاراملی داره. حواستون باشه نسوزونیدش. لب مرزش دیگه دست نگه دارید. به این هم توجه کنید که زمانی که از روی شعله برش میدارید به دلیل حرارت موجود در بدنه تابه گوشت به پختن ادامه میده. پس اندکی زودتر برش دارید که گوشت خشک و بدمزه نشه. نگران نباشید با دو سه مرتبه کسب تجربه دستتون میاد که کی باید برش دارید.





زرده تخم مرغ رو از سفیده جدا میکنیم.
برای شیوه جداکردن سفیده از زرده به این پستمراجعه کنید.

پنیر رو اضافه میکنیم.
من هم با پارمزان درست میکنم. هم با رمانو. هر دوش خوشمزه میشه.
اندازه ای که بهتون دادم هم ممکنه به نظرتون زیاد بیاد. ولی باور بفرمایید هرچی پنیرش بیشتر باشه خوشمزه تر میشه.
از روی تجربه عرض میکنم!





ممکنه به نظر خمیر سفتی بیاد ولی نگران نباشید اون سس خامه ای "بدون خامه ای"که بعدا بهش خواهیم رسید اثر همین ماده خمیریه!






اسپاگتی رو در مقدار زیادی آب و مقدار بسیار کمی نمک میپزیم.
از آب خرج کرده و توی تابه حاوی گوشت میریزیم.

من خودم اول آب پاستا رو میذارم و پاستا که داره میپزه گوشت رو سرخ میکنم و همزمان سس پنیری رو هم آماده میکنم.
پس زمانی که پاستا پخت؛ روغن و گوشت کاملا داغ خواهند بود.
اگر شما نمیتونید همزمان کار کنید الان باید زیر تابه رو روشن کنید. که هم روغن داغ باشه هم پاستا کاملا داغ باشه.





همش میزنیم تا سطح پاستا با روغن و تیکه های گوشت پوشش داده بشه.





مخلوط پنیر و زرده رو روی پاستا میریزیم.






و همش میزنیم.
مشاهده میفرمایید که حرارت موجود در تابه و پاستا باعث ذوب شدن پنیر میشه و اون سس غلیظ در چشم بر هم زدنی ناپدید میشه و به جسم اسپاگتی میره!




مقداری فلفل سیاه خورد میکنیم و روی کربونارا میپاشیم.
اگر از فلفل پاشهایی که دانه های فلفل رو با پیچش آسیاب میکنند دارید که خیلی عالیه همونجا سر سفره هر کسی میتونه روی بشقاب خودش  به اندازه دلخواه فلفل سیاه آسیاب کنه. در غیر این صورت چند تا دونه فلفل سیاه تازه رو در هاون بکوبید و روی غذا بپاشید.
از پودر فلفل سیاه آماده استفاده نکنید که تفاوت طعمش از زمین تا آسمونه.
تاکید میکنم ... تفاوت طعم از خود زمین تا خود آسمان میباشد!
از ما گفتن بود. دیگه خود دانید.




خداییش...نه خداییش... الان تحریک نشدید دهنتون رو باز کنید و... کربونارا رو تناول فرموده بعدشم چنگالش رو لیس بزنید؟! بعدم خود بشقاب رو بردارید و تا تهش رو که درو کردید، بشقابه رو هم لیس بزنید؟! نه خداییش؟

من که فقط تصویر رو میبینم دهنم آب میافته. بی اغراق!
به حدی این کربونارا خوراک خوشمزه ایه که من هر چی تعریف کنم حق مطلب ادا نشده. بی تعارف!

اینقدر هم سریعه که اصلا باید فرض رو بر این بذارید که عملا تو آشپزخونه نبودید. یعنی تا این حد سریع آماده میشه.
جدی میگم.
یا من سرعتم خیلی بالاست؟
و همینطور سرعت خوردنم؟!

رسپیش همینه که عرض شد. منتها اگر نیاز دیدید میتونید یه مقدار از آب پاستا رو بهش اضافه کنید که سس رقیقتری داشته باشید. برای همین توی رسپی نگفتم که پاستا رو آبکش کنید. قرار نیست آبکش بشه. باید با قاشق شیاردار پاستا رو از دیگ به تابه منتقل کنید. تو تصویر ششم هم عمدا قاشق رو نشون دادم که متوجه بشید منظورم چی بوده.
تاکید کردم که سس کربونارا نیاز به پخته شدن نداره. همینطوری عالیه بسیار هم خوشمزه است. منتها اگر سابقه سالمونلا دارید؛ تو مرحله آخر مقداری آب پاستا اضافه کرده و اندکی بهش حرارت بدید تا خام نباشه. چون تنها از زرده تخم مرغ استفاده میشه املت نخواهد شد.
اگر هم چیزی از غذا باقی موند میتونید به همین شیوه ای که عرض شد بعد از خروج از یخچال گرمش کنید و مشکلی برای کیفیتش پیش نمیاد.
من از وقتی خودم رو شناختم و تا یاد دارم مامانم بهمون زرده تخم مرغ خام میداده. هیچ مشکلی هم با خوردنش نداریم. نه من نه داداشم. الانم مهدی هیچ مشکلی باهاش نداره. منتها زمانی که باردار بودم رعایت کردم و نخوردم چون معتقد بودم بایستی رعایت کنم. که از سخترین موارد زندگیم بود چون عاشق طعم زرده تخم مرغ هستم. خلاصه اش اینکه صلاح مملکت خویش خسروان دانند.

تنها چیزی که باقی میمونه بگم اینه که این غذا برای دو نفر مناسبه. یا ... بهتر بگم... یه نفر تو دو وعده! عمرا من کربونارای به این خوشمزگی رو با کسی به اشتراک بذارم! بشقابش رو بغل میکنم و تنهایی میافتم به جونش. از اونجایی که کربونارا بر خلاف ظاهر ساده اش بسیار غذای سنگینیه به سرعت سیر میشم و بعد بقیه اش رو ته یخچال قایم میکنم برای بعدم!
یعنی تا این حد خوشمزه است!
شوخی کردم. ولی باور کنید خیلی خوشمزه است.
اینقدری که من ازش تعریف کردم اگر همین امروز درستش نکنید تعجب داره!
داره! آره!




براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

سالسا ورده ایتالیایی

$
0
0

سالسا ورده salsa verdeیعنی سس سبز. در آشپزی ملل مختلف، ما سس سبز داریم و هر کدوم از این سس ها هم به نحوی منحصر به فرد هستند و متفاوت. سسی که امروز شاهدش خواهید بود سس سبز ایتالیایی هستش به همون شیوه ای که ایتالیاییها درستش میکنند منتها تنظیم شده با ذائقه من.
سس سبز ایتالیایی تشکیل شده از جعفری، سرکه، کیپر، سیر، پیاز، آنچوی، روغن زیتون و بعضا سس خردل.
مواد سس رو میشه یا با دست خورد کرده و مخلوط کرد یا توی بلندر پوره کرد.

جعفری 1 لیوان
روغن زیتون یک سوم لیوان
کیپر 2 ق غ
آنچوی 1 فیله
سرکه نصف ق غ
آب لیمو 2 ق غ
سیر 1 حبه
زست لیمو نصف ق چ
نمک و فلفل





در مورد مواد اولیه یه توضیح بدم.
جعفری اندازه اش زیاد مهم نیست. میتونید جعفری رو بعد از اینکه پاک کردید و شستید و خشک کردید توی یک لیوان بریزید و به اندازه یک لیوان حدودی ازش جدا کنید. منتها من معمولا چشمی اندازه میگیرم.

برای اطلاعات بیشتر در مورد کیپر به این پستمراجعه کنید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد آنچوی به این پستمراجعه کنید.

از روغن زیتون فوق بکر یعنی خالص خالص استفاده کنید.

سرکه میتونه هر نوعی باشه. مثلا این بار من از سرکه سیب استفاده کردم. 


 "زست"یعنی رنده پوست مرکبات.




جعفری رو توی بلندر بریزید و چند پالس بزنید تا خورد بشه.

برای اطلاعات بیشتر در مورد بلندر به این پستمراجعه کنید.

سیر رو حتما خورد کنید یا رنده کنید و بعد توی بلندر بریزید.
در صورت تمایل از میزان بیشتری سیر استفاده کنید.
آنچوی رو هم با پشت کارد روی تخته کار بسابیدش تا پوره شه. و توی بلندر بریزید. 
در صورتی که بهش دسترسی ندارید حذفش کنید.

من برای اینکه سس احساس گرمی زیادی بهم نده از پیاز استفاده نمیکنم شما میتونید توی همین مرحله توش پیاز خام هم بریزید.






من علاقه زیادی به زست لیمو سبز دارم و عاشق عطرشم پس خیلی زیاد توی سالسا ورده ازش استفاده میکنم.
منتها چون خیلی از دوستان با زست لیمو مشکل دارند و به نظرشون تلخ و تند میاد توصیه میکنم به میزان بسیار اندک استفاده کنید.
اگر هم مثل من عاشقشید که ... اینقدر بریزید که کاملا لیمویی شه.





و مثل همیشه تاکید میکنم که همواره از آب لیموی تازه تازه تازه استفاده کنید.





میدونم ممکنه خیلی از دوستان به کیپر دسترسی نداشته باشند پس چاره ای جز حذفش ندارید. ولی خیلی خوشمزه اش میکنه.





سرکه و روغن زیتون رو هم اضافه کنید.




بلندر رو روشن کنید و تا اندازه ای که تمایل دارید میکسش کنید. مثلا من شخصا دوست دارم تیکه های کیپر و جعفری توی سالسا ورده دیده بشه. ولی ممکنه شما دوست داشته باشید اینقدر دستگاه رو روشن نگه دارید تا یه سس کاملا یکنواخت داشته باشید.




در اینجا میتونید نمک و فلفل رو در صورت تمایل اضافه کنید. به نظر من نمک نیاز نداره چون کیپر خودش شوره و فلفل هم نمیخواد چون سیر بهش تندی میده.

بچشید و اگر نیاز میبینید ترشیش رو تنظیم کنید. توی کاسه یا ظرف سس خوری یا یه بطری بریزید و اگر دوست دارید اندکی هم روش روغن زیتون بریزید.

اجازه بدید حداقل یک ساعت توی یخچال بمونه تا طعمها در هم ادغام بشن.





سالسا ورده رو در ظرف در بسته تا چندین روز توی یخچال میتونید نگهداری کنید و هر چی ازش میگذره طعمش قوی تر میشه.
به حدی این سس خوشمزه است که من قاشق قاشق (قاشق چای خوری البته) خالی خالی میخورمش.
سالسا ورده رو میتونید در کنار غذاهای کبابی سرو کنید. کباب گوشت یا پرندگان یا ماهی و میگو یا حتی کباب سبزیجات.
اصلا حتی سبزیجات خام یا آبپز رو هم میتونید در کنار سالسا ورده ایتالیایی با لذت فراوان بخورید.
این سس به دلیل عطر و طعم خاصی که داره همه چی رو خوشمزه تر میکنه.

من میزان روغنش رو تا جایی که امکان داره پایین آوردم لذا شما در صورت تمایل مجاز هستید روغنش رو افزایش بدید که سس خوشرنگ تر و براق تری داشته باشید.
ولی روغن  هر چی کمتر مصرف بشه بهتره . حتی یه روغن مفیدی مثل روغن زیتون ایکسترا ورجن!

سالسا ورده رو حتما به زودی در دستور کار قرار داده و امتحان کنید. ممکنه مشتری شید.
مشتری دائمی!!!




براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

کرم خامه ای ماسکارپونه

$
0
0


عاشق پست امروز میشید. من سالی چند بار درستش میکنم مخصوصا تابستونا. به جای خامه فرم گرفته برای تزئین کیکهام. دلیلش هم تحمل بسیار بالاش نسبت به گرماست. یعنی تو گرمای جهنمی بوشهر خارج از یخچال تکون نمیخوره.
آخ که نمیگه هیچی، جیکش هم درنمیاد!




خامه 400 گرم
شکر نصف لیوان
ماسکارپونه 400 گرم





خامه همون خامه های رایج در ایرانه. خامه پاکت صورتی 30 درصد معروف به خامه صبحانه.
درصدهای پایینترش هم جواب میده ولی خب مشخصه که هرچی درصدش بالاتر باشه فرم گیری کرم بهتر خواهد بود.
خامه رو در یک ظرف بزرگ بریزید. پهن و بزرگ بودن ظرف سرعت عمل شما رو بالا خواهد بود.

و همینطور که  در تصویر مشاهده میکنید اگر خامه قالبی از پاکت بیرون بیاد قوام کرم بهتر خواهد بود.



شکر بهتره ریز دانه باشه.
خامه و شکر رو مخلوط کرده و در فریزر قرار بدید.
هر ربع ساعت یکبار با چنگال همش بزنید تا زمانی که مطابق تصویر خامه شما کاملا تگری بشه.
یعنی هیچ قسمتیش نباشه که جامد نشده باشه.






خامه رو به یک کاسه بزرگ منتقل کرده و با همزن برقی همش بزنید.
ابتدا شروع میکنه به ذوب شدن.
بعد کم کم شروع میکنه به حجیم شدن.
نا امید نشید اگر درست تگری شده باشه به این مرحله ای که در تصویر میبینید خواهید رسید.




ماسکارپونه رو با چنگال هم بزنید تا نرم بشه.
برای تهیه پنیر ماسکارپونه در خانه به این پستمراجعه کنید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد همزن به این پستمراجعه کنید.





ماسکارپونه رو توی ظرف خامه ریخته و با همزن برقی همش میزنیم تا فرم بگیره.
چون قدرت موتور همزن های مختلف با هم فرق میکنه من زمان بهتون نمیدم. فقط واسه خودم دو سه دقیقه ای آماده است.
چه با پره همزن استند میکسر چه با پره های همزن برقی دستی.

در همین مرحله میتونید رنگ یا اسانس رو هم اضافه کنید.




الان این تصویر رو با اون یکی تصویر که فقط خامه و شکر رو هم زده بودم مقایسه کنید.
تفاوت بافت و غلظت و سفتی رو به وضوح مشاهده میکنید.






اینقدر سفته که اگر پره همزن رو رو به بالا نگه داریم کرم تکون نمیخوره. آخ هم نمیگه. جیکش هم در نمیاد.
حتی تا ساعتها همین مدلی باقی میمونه.




بیا ... اصلا کاسه رو بگیرید و وارونه کنید.
تا این حد کرم سفته.
جون میده واسه تزئین کیک.




یه قیف پلاستیکی بردارید و یه ماسوره. و با خیال راحت بشینید شکوفه زدن رو تمرین کنید.
چون مقاومت این کرم بالاست میتونید ساعتها باهاش انواع شکوفه ها رو تمرین کنید و باز جمعش کنید و بریزید توی قیف و از نو باهاش تمرین کنید.

میزانی که در رسپی بهتون دادم حدودا برای تزئین یک کیک بیست سانتی (اندکی بزرگتر یا کوچکتر. کلا تو همین مایه ها) با جزئیات و مخلفاتش کفایت میکنه. دیگه حالا یکی دو بار تمرین کنید میزانش دستتون میاد.

یه نکته تا یادم نرفته بگم: این کرم اگر بمونه سنگین میشه یعنی بعد از یه مدتی باید دوباره با همزن بزنیدش تا بشه راحت باهاش شکوفه زد. پس پره های همزن رو نشورید و بذارید توی کاسه بمونه. اینکه میگم سنگین میشه یعنی اون لطافتش رو نداره. باید باهاش کار کنید تا متوجه بشید چی عرض میکنم. بعد از مدتی در مجاورت هوا ...چه جوری بگم... اصطلاحا کراست میبنده. یعنی یه پوشش نازکی روش ایجاد میشه. از میلیمتر کمتر. میکرونی! توصیه ام اینه که اگر میخواید از قبل کرم رو آماده کنید روی سطح خود کرم رو با سلفون بپوشونید. قبل از کار کردن باهاش هم مجددا با همزن برقی همش بزنید. قابلیت فریز شدن هم داره چندین بار انجام دادم ولی توصیه نمیکنم. به نظرم کرمها توی فریزر بعد از یه مدتی بو جذب خواهند کرد. من دوست ندارم.
 این که گفتم کراست میگیره یا یه لایه نازک دورش ایجاد میشه همون لایه محافظیه که باعث میشه ذوب نشه.
در کل بچه خوبیه!

چون ماسکارپونه یک طعم خنثی داره و همینطور که توی طرز تهیه پنیر ماسکارپونه واسه تون کامل توضیح دادم، این پنیر فقط از خامه تهیه میشه؛ عملا شما دارید خامه معمولی رو با یک خامه غلیظ شده ای ترکیب کرده و باهاش خامه فرم گرفته درست میکنید! خیلی باهوشانه است نه؟! (اصلا کلمه "باهوشانه"داریم؟ نه؟ مهم اینه که گرفتید چی گفتم)

تفاوت این خامه فرم گرفته ای که امروز مشاهده کردید با سایر خامه های فرم گرفته ای که آموزش دادمدر اینه که شما در این کرم خامه ای ماسکارپونه بافت سنگینتری خواهید داشت. یعنی به اون سبکی خامه های فرم گرفته دیگه نخواهد بود. ولی در عوضش، "تضمینی"واسه تزئین کیکهاتون جواب میده. و چون دارید خامه رو با خامه ترکیب میکنید نهایتا باز هم خامه فرم گرفته شما مزه خامه خواهد داشت.
عالیه نه؟!
من سالهاست با این کرم کار میکنم همیشه هم تضمینی غلظتش و سفتیش همین بوده. هیچوقت هم خراب نمیشه هیچوقت هم نمیبُره. تاکید میکنم که طعمش خامه ایه منتها خیلی سنگینه. جای خامه فرم گرفته رو نمیگیره ولی گاهی وقتها هست که ما فقط هدفمون اینه که روی کیکهامون شکوفه های خوشگل داشته باشیم و اصلا هم مایل (و یا قادر) به تهیه باترکریم نیستیم.
میدونم مدت بسیار بسیار زیادی برای این پست منتظرتون گذاشتم و میدونم از دیدنش بسیار خوشحال شدید. اما متذکر میشم که برای رفع اشکال طبق قوانین سایت  از امروز تنها سه ماه مهلت رفع اشکال دارید. لطفا تمرین روی این کرم رو از همین امروز آغاز کنید.
من سرعت عملم در تهیه و پابلیش پستها کولاکه و معمولا چند سال طول میکشه تا یه پست کاربردی و با اهمیت رو واسه تون آماده کنم. از این مدل کرمهایی که جای خامه فرم گرفته رو میتونه بگیره زیاد دارم. کم کم  (بخوانید: با سرعت لاکپشتی) همه رو پست خواهم کرد. اگر عمری باقی بود البته!
لذت ببرید.

آهان! هوشیارانه! باید میگفتم هوشیارانه. فارسیم کپک زده!!!


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

کیک ببعی ایتالیایی

$
0
0


صبح روز عید فطر طبق عادت خیلی زود از خواب بیدار شدم. نای بلند شدن نداشتم. گرمای امسال همه مون رو از پا در آورده بود. منم بدتر از همه. یه غلت زدم و خیره شدم به سقف. تصمیمم این بود که صبح زود بیدار شم و واسه عید قربان یه کیک ببعی درست کنم. چون خودم رو خوب میشناختم و به برنامه زندگیم واقف بودم اطمینان داشتم اگر روز عید فطر کیک درست نکنم امسال عید قربان در کارگاه آشپزسازی کیک نخواهیم داشت. یه کم فکر کردم دیدم اصلا جون تو آشپزخونه رفتن رو ندارم. گفتم: "خدایا آخه این چه زندگی ایه من واسه خودم ساختم؟ بیا و بذار منم یه امروز مث همه آدمای دیگه صبح روز تعطیلم رو استراحت کنم."باز یه غلتی زدم و خودمو کش آوردم و کمی فکر کردم. گفتم: "نه درست نیست. اگه امروز از زیرش در برم ، صحنه رو به ذات تنبلم واگذار کردم!". باز یه غلت دیگه زدم و خیره شدم به سقف. گفتم: "خدایا خودت میدونی تنبلی نیست. آخه واقعا خسته ام. بذار امسالو بیخیال شم."بازم یه غلت دیگه زدم (من از بچگی مشکل زیاد غلت زدن داشتم!!!) فکر کردم دیدم من قرار بوده این کیکه رو اسفند واسه "عید نوروز ببعی ای"امسال آماده کنم و هی پشت گوش انداختم و بهانه تراشیدم و از زیرش در رفتم. الانم که دارم دنبال دلیل محکم میگردم که یه جوری بندازمش واسه سال بعد. تازه عید قربان هم هیچ چیز ببعی ای نخواهم داشت. دیدم خیلی زشته. گفتم: "دختر از روی خودت خجالت بکش. تو واقعا جلو خدا روت میشه از زیرش در بری؟ تو که هر سال مقید به  یلدا و نوروز و ولنتاین و هزار تا چیز دیگه هستی. بعد واقعا دلت میاد از عید قربان امسال بگذری؟ تو واسه روز نوتلای امسال هم تو ماه رمضون کیک آماده کردی و قراره تو روز خودش پستش کنی بعد فقط عید قربان رو داری کم میاری؟". باز یه غلت زدم و به سقف خیره شدم و گفتم: "خدایا ببین... این جناب شیطونه سی روز نبودش. همین صبح عید فطر اجازه دادی بیاد سراغ من!"شیطون رو لعنت کردم و آهسته و بی سر و صدا رفتم تو آشپزخونه.




درست یادم نیست یه سال پیش بود یا دو سال پیش یا سه سال پیش یا... یه عکس تو اینترنت دیده بودم که به سبک کیک با تزئین رز یه ببعی درست کرده بود. طرحش خیلی ساده بود و تو ذهنم مونده بود. دیگه حتی به خودم دردسر جستجوی توی اینترنت هم ندادم و خیلی سریع کیکه رو به سبک خودم اجراش کردم.
تو خانواده ما همه عاشق تیرامیسو هستند. آقای شوهر بیشتر از مهدی؛ مهدی بیشتر از آقای شوهر! مهدی مرتب درخواست تیرامیسو میکنه. گفتم بچه خیلی وقته التماس کرده بذار این کیک ببعیه رو واسه بچه ام ایتالیاییش کنم!
شما میتونید همین روال رو برای کیکتون اجرا کنید فقط بیس کیک میتونه هر کیکی باشه مثلا شکلاتی یا وانیلی یا میوه ای یا هرچی. کرمش هم باز میتونه هر کرمی باشه. مهم ظاهر و تزئین کیکه.



همینطور که در این کیکتوضیح دادم...زمانی که قراره تیرامیسو رو به شکل کیک درستش کنیم یعنی میخوایم کیک تیرامیسو داشته باشیم بهتر اینه که با کیک ژنواز کار کنیم.
پس مطابق دستوریک برابر رسپی کیک ژنواز رو درست میکنیم.
اینبار من از سه قالب 15 سانتی استفاده کردم. صرفا جهت ارتفاع بیشتر.
به سرعت برق و باد مایه کیک رو آماده کردم و گذاشتم توی فر.



قبل از اینکه کیک رو شروع کنم خامه رو گذاشتم توی فریزر و تا کیک بخواد آماده شه و خنک شه (تو فریزر البته. چون عجله داشتم قبل از اینکه مهدی بیدار شه کار رو تمام کنم)  کرمش رو هم درست کردم.

برای تهیه کرم ماسکارپونه به این پست مراجعه کنید.



باز تو حین انجام کار کرم، من شربت قهوه اش رو هم آماده کردم که تو این فاصله خنک شده باشه.
اینقدری که من تو زندگیم کیک تیرامیسو درست کردم؛ الان میتونم چشم بسته هم سه سوته کیک رو آماده کنم!



برای کرم میانیش من باز به همون شیوه که در پست تیرامیسو با کیک ژنواز توضیح دادم از قیف و ماسوره استفاده میکنم هم راحت تره هم میزان کرم میانی برای تمام لایه ها یک اندازه خواهد بود.
ماسوره ای که در تصویر مشاهده میکنید ماسوره ستاره ای شکله. مهم نیست ماسوره شما چه شکلی یا چه سایزیه یا چند تا دندونه داره. دندونه هاش کشیده است یا کوتاه. مستقیمه یا انحنا داره. فقط همین که ستاره ای باشه کفایت میکنه.
این ماسوره ها ایرانی هستند و در تمامی فروشگاه های لوازم قنادی پیدا میشه.





اصلا مهم نیست که لایه میانی رو تمیز کار کنید چون قراره پوشیده شه. همینکه یه لایه کرم بین دو شیت کیک داشته باشید کفایت میکنه.



پس تا اینجا شد:
کیک
شربت
کرم
کیک
شربت
کرم
کیک
شربت



حالا با یه لایه نازک از کرم دور تا دور کیک و روش رو پوشش میدیم.
اصلا هم اهمیت نداره که تمیز کار کنید چون همه اش پوشونده خواهد شد.
پی برای صاف کاریش وقت نذارید.



فقط آخر کار کارد رو گرم کرده و با دستمال خشک کنید. بعد کارد رو افقی روی کیک حرکت بدید تا روی کیک یه سطح صاف و صیقلی داشته باشید.
حالا دور تا دور بدنه کیک رو شکوفه بزنید.
به این ترتیب که از مرکز به سمت بیرون مارپیچی حرکت کنید.
اصلا سخت نیست اصلا هم ظرافت نمیخواد چون ما هدفمون این نیست که گل رز درست کنیم. میخوایم پشم ببعی درست کنیم. اونم ظرافت لازم نداره!!!
ظرف کیک رو بچرخونید و چسبیده و کنار هم شکوفه ها رو ایجاد کنید.



حالا برای اینکه دور صورت ببعی رو درست کنیم یه ردیف شکوفه هم روی لبه کیک میزنیم. بعدشم چند شکوفه بالای سر ببعی به عنوان پشمای کاکُلیش! ببعی کاکُل به سر!!!



من همیشه تو خونه یه تیکه فوندانت تو فریزر دارم اینه که کارم لنگ نمیمونه. ولی چون میدونم همه این شرایط رو ندارند توصیه میکنم با تافی شیری یا تافی نارگیلی یا هر طعم تافی دیگه ای که رنگ سفید داره به این شیوه ایکه شرح دادم برای ببعی گوش درست کنید. تافی رو هم که از آجیل فروشی ها به صورت فله یا از سوپر مارکتها به صورت بسته بندی میتونید خریداری کنید.

من چند ثانیه فوندانت فریز شده رو در مایکروفر گرم کردم و به شکل برگ بهش فرم دادم و سر سیخ چوبی بامبو زدم.
مطابق تصویر.



یک قاشق از همون کرم ماسکارپونه رو با اپسیلون رنگ صورتی رنگ کردم و با قیف بدون ماسوره روی گوشها و بینی ببعی رو کار کردم.

نصب گوشها هم که خیلی ساده است. کافیه چوبها رو توی کیک فرو ببریم. به همین سادگی. بعدشم روش رو با کرم صورتی تزئین میکنیم. یک قبل کوچولو هم وسط صورت ببعی به عنوان پوزه اش.




از اینجا به بعدش رو فقط اونایی که بچه کوچولوی کنجکاو تو خونه دارند صحبتهای منو درک میکنن... آقا ما همین که تصمیم گرفتیم تزئین بدنه کیک رو شروع کنیم؛ یه پسرک کوچولویی بدو بدو با چشمای خوابالو اومد تو آشپزخونه و محکم دو دستی پای مامانش رو بغل کرد. از اینجای کار به بعد دیگه من نه پاهام در اختیار خودم بود نه دستام. نه قیف و ماسوره.
مهدی به سرعت خودش رو رسوند به بالای کابینت و قیف کرم رو در دست گرفت که یالا من باید کیک رو تزئین کنم.
"مامانی من باید کیک رو تژئین کنم. ژرف کرم رو بده به خودم. تو برو کنار وایشا. خودم درشتش میکنم. اصلا تو بلد نیشتی."

دیگه با التماس من و وساطت آقای شوهر ما تونستیم در عرض 20 ثانیه یا کمتر شکوفه های دور کیک رو بزنیم. و گوهاش رو نصب کنیم و با بدبختی ای کرم صورتی رنگ درست کنیم. چون بچه صورتی دوست نداشته! سرمه ای و بنفش میخواسته! کرم رو هم البته باید خودش رنگامیزی میکرده.



تا اینجاش رو شد با یه بامبولی انجام بدم ولی دیگه قیف شکلات تلخ رو نتونستم از چنگش در بیارم. منم که اخیرا دیگه زیبایی و کمال کیک اصلا برام اهمیت نداره میذارم بچه خلاقیت خودش رو نشون بده.
فقط این وسط یه مشکلی وجود داشت... مهدی عاشق شکلات تلخه (یادتونه گفتم هوو آوردم بالا سر خودم؟!) و یه ذره شکلات مذاب توی قیف کمش بود. مجددا درخواست شکلات کرد. منم به خیال خودم خواستم لطف کنم به جای شکلات نود درصد واسه اش شکلات شیری ریختم توی یه قیف دیگه. بچه ام شاکی شد که "این چیه شیرین بدمژه اشت رنگشم شیاه نیشت. شکلات تلخ شیاه میخوام مامانی"!




هیچی دیگه با هدایت خودم ما موفق شدیم دو نفری یه ببعی از این کیک به عمل بیاریم.
بعد تازه اول بدبختی بود!
مهدی همین که متوجه شد این کیکه یه ببعیه؛ به شدت ناراحت شد و شاکی که: "ببعی؟ من ببعی دوشت ندارم؟ مگه من نگفته بودم این آقا شیره اشت مامانی؟"
بعدشم قهر کرد!



دردسرتون ندم... من و آقای شوهر با سلام و صلواتی تونستیم عروس خانم رو برگردونیم سر سفره عقد!
گفتم: "آره مامان این آقا شیره است. من اشتباهی گفتم ببعی. من عذرخواهی میکنم. شما خودت بیا این قیف رو بگیر آقا شیره رو تزئینش کن"
دیگه لبخند به صورت مهدی بازگشت و قیف رو گرفت دستش و گفت: "تو اصلا بلد نیشتی مامانی. این آقا شیر کوچولوی خوشگله. اصلآ ابدآ هم ببعی نیشت. نگاه کن! دور شورتش یال داره. ببین مامانی! نگاه کن! من درشت میگم اصلآ ابدآ ببعی نیشت. "



خب اینم از کیک خوشمزه ببعی  ایتالیایی.
غذر میخوام ببخشید کیک خوشمزه آقا شیر کوچولوی ایتالیایی.

درستش کنید. هم خیلی سریع آماده میشه هم فوق العاده خوشمزه است. یعنی اینقدر سریع آماده میشه که من میتونم روزی صدتاش رو درست کنم. البته اگه یه بچه چهار ساله تو دست و پام نباشه!
در هر حال تزئین کیک رو میتونم در چشم بر هم زدنی انجام بدم. خیلی خب حالا بیست تا چشم بر هم زدن!
فقط میخوام مطلب رو برسونم که تزئینش خیلی سریع و راحته. حتما انجامش بدید مخصوصا اگر بچه کوچولو تو خانواده دارید.
تهیه کرمش بسیار راحته. چندین سال قبل بهش اشارهکرده بودم و میدونم همه انجامش دادید. منتها چون بنابه تجربه میدونم تا خودم روی یه موضوعی تاکید خاص نداشته باشم و پست جداگانه براش نذارم مورد کم لطفی دوستان قرار میگیره؛ یه پست مجزا واسه اش تهیه کردم که با اطمینان باهاش کار کنید.
پس تهیه کیکه خیلی ساده است و مزه تیرامیسو هم کاملا ایرانی پسنده.
تازه کیک رو میتونید از شب قبل آماده کنید توی یخچال بمونه جا هم می افته!

راستی قبل از اینکه برم یه چیزی بگم بخندید:
کیک که تمام شد من یه برش واسه مهدی جدا کردم و گفتم "بیا مامان اینم تیرامیسو که دوست داشتی".
مهدی یه نگاه عاقل اندر سفیه به من انداخت و گفت: "تیرامیشو؟ اینکه تیرامیشو نیشت مامانی! تیرامیشو روش کاکائو داره. برو اونی که باهاش کاکائو میپاشیم رو تیرامیشو رو بیار تا خودم درشتش کنم."
من غش کرده بودم از خنده. ظرف کاکائو و یه الک کوچولو دادم دست بچه و نظاره گر پوشانده شدن صورت ببعی با کاکائو شدم!!!

عید شما مبارک

براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

کسرول کوردن بلو

$
0
0

کوردن بلوکه معرف حضورتون هست. از اون غذاهای خوشگل با کلاس و بسیار هم خوشمزه.
حالا فرض کنید شما یک آشپز تنبل هستید.
اصلاح میکنم...
فرض کنیم من یک آشپز تنبل هستم.
حالا درست شد.

با فرض این موضوع ... من میام همون کوردن بلوی خوشمزه رو برای سهولت کار خودم به شکل کسرول درستش میکنم. به شکل کسرولی که بخواد باشه؛ (همونطور که با مفهوم کسرول آشناییدارید) همه چی رو میریزیم توی یه ظرف و هلش میدیم توی فر و خلاص.
پس ما الان یه کوردن بلوی خوشمزه داریم که "خوشگل و با کلاسی"رو ازش گرفتیم و "سهولت و سرعت"رو بهش بخشیدیم.
یه همچین انسان بخشنده ای هستم من!





یک سینه کوچک مرغ
روغن زیتون 1 ق غ
پودر سیر نصف ق چ
پودر پیاز نصف ق چ
پودر تخم گشنیز ربع ق چ
پودر زنجبیل ربع ق چ
فلفل سفید ربع ق چ
نمک
آرد سوخاری 5 ق غ
روغن زیتون 1 ق غ
پنیر تست ورقه ای 4 عدد





فر رو روی  180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.

تلاش کنید فیله سینه مرف رو به تکه های یک اندازه برش بزنید که همه به صورت یکسان بپزند.
نتونستید هم مهم نیست ولی اگر تلاش خودتون رو بکنید؛ غذاتون خوشمزه تر خواهد بود.





روغن زیتون رو توی تابه میریزیم.
مرغ رو توی تابه ریخته و همه ادویه ها منهی نمک رو اضافه میکنیم.
با شعله متوسط مرتب همش میزنیم تا زمانی که تمام قطعات مرغ رنگشون سفید رنگ بشه.
اندکی نمک اضافه کرده و از روی حرارت بر میداریم.

عنایت داشته باشید من فقط در حدی که مرغ از رنگ صورتی به رنگ سفید برسه بهش حرارت میدم و نه بیشتر. چون اگر بیشتر بپزه آبش کشیده میشه و خشک و لاستیکی خواهد بود.
یک بار دیگه هم قراره همین مرغه توی فر بپزه پس توصیه میکنم در این مرحله زیاد بهش حرارت ندید.

من سالامی رو از رسپی حذف کردم و با ذائقه خودم به مرغه یه سری ادویه اضافه میکنم که اصلا عدم وجود سالامی در کوردن بلو حس نمیشه.
واقعا طعمش عالیه در حدی که میشه تو همین مرحله ساندویچش کرد و قورتش داد!



یه ظرف که تحمل دمای فر رو داشته انتخاب کنید. میتونه سرامیک باشه یا پیرکس یا فلزی. در هر حال چون کسروله همینطور که از اسمش پیداست غذا در همون ظرف سرو خواهد شد.

ظرف رو چرب کنید و دو قاشق آرد سوخاری کفش و به دیواره هاش بپاشید.
برای تهیه آرد سوخاری در خانه به این لینکمراجعه کنید.
توصیه اکید هم دارم که از همین مدل آرد استفاده کنید و نه آرد سوخاری های آماده بازاری. دلیلش بافت و سایز دانه هاست و همچنین طعمش هم بهتر خواهد بود.



نیمی از مرغ رو کف ظرف بچینید.
زمانی که شما مرغ رو با حرارت متوسط تفت میدادید؛ مرغ آب پس میده و یه سس توی تابه خواهید داشت. تلاش کنید تیکه های مرغی که برای این لایه استفاده میکنید بدون اون سس باشن که آرد سوخاری خیس نشه و نهایتا کف کسرول شما برشته و کرانچی بشه.



حالا پنیر ورقه ای رو روش قرار میدیم.
من از یک ظرف کوچک استفاده کردم که عملا میتونه با دو تا دونه پنیر ورقه ای پر شه. یعنی تا این حد ظرفه کوچولوه.
ولی چون گناهه اگر بتونیم پنیر بیشتری توی غذا بریزیم؛ اما نریزیم... من دو ورقه دیگه هم روش چیدم.
کار باید همیشه از روی اصول انجام بشه!



حالا باقی مرغه و هر چی سس توی تابه هست رو روی پنیر میریزیم.



سه قاشق آرد سوخاری و یک قاشق روغن زیتون رو توی یک کاسه ریخته و با انگشتان ماساژش میدیم تا مثل خورده بیسکویت اندکی به هم بچسبند.



و تمام سطح کسرول رو باهاش پوشش میدیم.



ظرف رو به مدت 15 دقیقه در فر داغ قرار میدیم.
و اگر دوست دارید روش هم طلایی و برشته بشه؛ شعله پایین فر رو خاموش کرده و شعله بالا رو روشن کرده و دو سه دقیقه هم با شعله بالای فر بهش حرارت میدیم. فقط باید کنار فر بشینید چون به سرعت برق و باد میسوزه.

از فر خارج کرده و داغ داغ سرو میکنیم.


من واسه گل روی حاج آقا مهدی روش هم کچاپ ریختم.
شما که غریبه نیستید... "گل رو"تعارف بود. نمیریختم از خونه بیرونم میکرد!




و اما شیوه خوردنش:
قاشق رو میزنیم زیرش...
چند قطعه مرغ و مقدار زیادی پنیر مذاب و یک عالمه آرد سوخاری ترد و برشته رو بار میزنیم و جلوی مانیتور به دوستانمون عرضه میکنیم!



شما فقط یه نیم نگاه به این پنیر مذابی که داره روی مرغها جاری میشه بندازید...
همین یک دلیل کفایت میکنه که این غذا رو همین امروز درست کنید!



و یک کلوزآپ برای اینکه حجت رو بر شما تمام کرده باشم!

طعمش عالیه. ادویه ها عطر و طعمش رو فوق العاده میکنند. و پنیر و آرد سوخاری برشته شده هم حرفش نزدنیه.

میخواید بدونید بهترین قسمتش کجاست؟
اون مرکزش هست که به طور کاااااملا اتفاقی چهار ورقه پنیر روی هم همپوشانی کردند؟
همون قسمتشه که طعمش به طور اتفاقی رویاییه.
حدس بزنید اون قسمتش سهم کی میشه؟
اگه منو شما آشپزشیم و از این راز با خبریم که به خوبی واقفیم اون قسمتش سهم کی میشه!




اگر در خانه ای زندگی میکنید که آقا های خوش خوراکی حضور دارند؛ بسیار خوشحال خواهید بود که امروز این صفحه رو مطالعه کردید. خودم شخصا تضمین میدم!
و به احتمال زیاد این میزان هم واسه شون کم خواهد بود پس از اول برای محکم کاری دو برابرش رو درست کنید. هر چند که اینقدر ساده و سریعه که میشه باز آنی آماده اش کرد.


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

کاپ کیک سیسمونی مهسا

$
0
0


روزی که به مهدی خبر داده بودن که زن عموت یه نی نی تو شکمش داره؛ مهدی اومد بالا پیش من و پرسید: "مامانی... مگه زن عمو نی نیش رو خورده که الان تو شکمشه؟!"
من به زور جلوی خنده ام رو گرفتم و آهسته گفتم: "شاید عمو علیرضا نی نیش رو خورده باشه ولی از زن عمو حبیبه بعیده!!!".





علیرضا عاشق دختره. اینقدر علاقه اش زیاده که حتی تا روز آخر هم امیدوار بود که مهدی دختر به دنیا بیاد! رو همین اصل من معتقدم خدا به حبیبه رحم کرد که بچه اش دختر شد!
وقتی شنیدیم نی نی مون دختره؛ من و حبیبه به خاطر حبیبه خوشحال شدیم علیرضا هم به خاطر خودش با دمش گردو میشکست!

یه موضوع مشترک که در مورد حبیبه و علیرضا به طرز فجیعی روز به روز و طی سالیان قوت گرفته اینه که این دو بشر سرعت انتخابشون لاکپشتیه. یعنی مثلا هر کدومشون برای انتخاب یه لباس ساده باید کل بازار رو بگردن و ماهها گرفتار باشن تا به تصمیم نهایی برسن! حالا تصور کنید این دو با همدیگه قرار بود یه اسم برای بچه شون انتخاب کنن.
آقا نشون به اون نشون که بچه تا یک ماه بعد از تولدش اسم نداشت!!! شوخی نمیکنم.



تو این چند ماه همه خانواده متفق القول میگفتن:"باز خدا پدر و مادر مهدی رو بیامرزه که برای بچه یه اسم گذاشت وگرنه چند ماه باید بچه رو نی نی صدا میزدیم."
جریان از این قراره که من یه کتاب داستان برای مهدی خریده بودم با عنوان اولین تجربه های تو. این کتاب شامل داستانهاییه از قبیل اولین روز مهد کودک یا اولین تجربه رفتن به دندان پزشکی یا اولین تجربه رفتن به استخر و ...
یکی از این داستانها تولد یک نوزاد جدیده. توی داستان برای بچه تعریف میکنیم که چطور مادر بزرگ و پدر بزرگ پیش بچه ها میان و خانواده اتاق نوزاد رو آماده میکنند و مادر به بیمارستان میره و یه نوزاد جدید بدنیا میاره و همه به بیمارستان میرن برای دیدن نوزاد جدید و بالاخره نوزاد رو به خونه میارن و همه ازش مراقبت میکنن تا اندکی بزرگ میشه و برای گردش بیرون میرن.
اسم این نوزاد توی داستان سوزیه.
یه روز که از اداره برگشتم؛ حبیبه واسه ام تعریف کرد که مهدی رفته بوده پیشش و ازش خواسته بوده اسم نی نی رو بذارن سوزی!
از اون روز به بعد اسم نی نی، سوزی بود. یا به زبان مهدی "شوژی"!

و تا روزها بعد از تولد هم همه سوزی صداش میزدیم.
من هیچوقت ادای مهدی رو در نمیارم ولی یه روز از مهدی پرسیدم که:"مامانی میای بریم پایین پیش شوژِی؟"مهدی خیلی سریع جواب داد: "شوژی نه مامانی! شوژی!"
بعد چند ثانیه به فکر فرو رفت و صدای من رو با صدای خودش تو ذهنش مقایسه کرد و دید یکی بوده. خیلی آهسته از روی خجالت سرش رو انداخت پایین و هیچی نگفت.
و این آخرین باری خواهد بود که من با زبان خودش باهاش حرف خواهم زد. گناه داشت بچه ام.





خلاصه سوزی صاحب اسم شد و من بعد از کلی خود درگیری آخرش تصمیم گرفتم که بیسکویت سیسمونی درست نکنم و کاپ کیک سیسمونی درست کنم. گمون کنم سرعت انتخاب علیرضا و حبیبه به منم منتقل شده!



یه روز که حبیبه و مهسا خونه نبودن با مهدی رفتیم پایین پیش علیرضا و چند تا عکس از ست سیسمونی مهسا گرفتیم. و علت عکاسیمون رو هم "سیکرت"عنوان کردیم.
مهدی هم جی جی خوشگلش رو با خودش آورده بود که تو عکسها مشارکت داشته باشه.
و البته بعدشم دوربین رو در دست گرفت تا اونم چند تا عکس از صحنه بگیره!

اگر الان واسه تون سوال پیش اومده که چرا رنگ غالب تو این تصاویر آبیه بهتره به این پستمراجعه کنید.
یعنی علیرضا خونش هم آبیه!





تصمیم نهاییم برای کاپ کیک ها این بود که طرح سیسمونی رو روی کاغذ برنج با ماژیک مخصوص خوراکی پیاده کنم.
کاغذ برنجی و ماژیک مارک آمری کالر رو مروارید جون برای من آوردن ولی امکان این وجود داره که بتونید اینترنتی خریداریش کنید.

نقاشی روی کاغذ برنجی اصلا کار ساده ای نیست چون با رطوبت موجود در رنگ به راحتی کنار نمیاد و به سرعت نرم میشه.
من دور کار رو با قلم مو و رنگ ویلتون کار کردم ولی اگر شما میخواید همینکار رو انجام بدید توصیه میکنم قلموتون خیلی خیس نباشه چون طرح یکنواخت اجرا نمیشه و کاغذ هم به سرعت نرم میشه.
اگر براتون سوال پیش اومده که کاغذ برنجی چیه باید عرض کنم همین که توی قنادی ها برای کیک های تولد با رنگ خوراکی روش عکس افراد رو چاپ میکنند هم نوعی از کاغذ برنجی هستش. پس تا حدی باهاش آشنایی دارید.
نقاشی روش زیاد راحت نیست. ولی اگر قلقش دستتون بیاد شیوه مناسبی برای تزئین کیکهاست.




از اونجایی که من اختیار زندگیم دست خودم نیست... مهدی کاپ کیکها رو درست کرد!
مایه کیک رو آماده کرد و لاینر ها رو توی سینی ها چید و مایه رو توی لاینرها اسکوپ کرد و گذاشت توی فر.
من دیگه تو این چهار سال عادت کردم به اینکه سرعت کیک پزیم پایین باشه و کار چند دقیقه ایم یک ساعت طول بکشه! در عوضش مهدی تا سه روز بسیار خوشحاله.

بعد دوباره درخواست کاپ کیک پختن میکنه!




یه سوالی که در کامنتها زیاد مطرح میشه اینه که یک لاینر (کاغذ کاپ کیک) رو تا چه حد باید پر کنیم؟
در کل بستگی به مایه کیک داره و اینکه چقدر پف میکنه.
ولی معمولا اگر میخواید در انتها و پس از پایان پخت، لبه لاینر ها خالی باشه هر لاینر رو تا نیمه پر کنید. و اگر میخواد تا لبه بالا بیاد لاینرها رو تا دو سوم پر کنید.
بازم تاکید میکنم بستگی به مایه کیک داره. اینی که در تصویر میبینید مایه کیک ساده است ( یا به قول مهدی "کیک زرد"که خیلی بهش علاقه داره) و این مایه پف بسیار خوبی داره.

در این تصویر مشاهده میکنید که مهدی برخی از لاینر ها رو تا نیمه پر کرده بوده و برخی رو تا دو سوم.
البته داشته با قاشق بستنی زنی پرشون میکرده و قانونا همه باید یک اندازه از آب در میومدند ولی چون هنوز دستش اونقدری راه نیافتاده و معمولا کلی از مایه کیک رو هم روی سینی و کابینت میریزه اینه که کم و زیاد هم توش دیده میشه.
همینطور که عرض کردم من با خودم قرار گذاشتم دیگه این چیزا برام مهم نباشه و مهم اینه که هر دو با هم تجربه های شیرین داشته باشیم.
و اینکه کم کم بچه راه میافته. شاید سال دیگه عکسی رو ببینید که همه کاپ کیکهاش یک اندازه و عالی باشن.



شهریور بود و هوا به شدت گرم. به علاوه میخواستم کرمی باشه که رطوبتش کاغذهای برنجی رو هم خراب نکنه پس از کرم ماسکارپونه استفاده کردم.
آنچه در تصویر میبینید نیمی از رسپیه. و برای 24 کاپ کیک یا 36 مینی کاپ کیک جواب میده.
البته بستگی به سایز شکوفه شما هم داره.




الان روی هر کدوم از این کاپ کیکها رو من دو دور کرم کار کردم.
چون مارپیچی کار کردم ممکنه خطای دید داشته باشید ولی دو دور هستش که در هم ادغام شده.




موضوع دیگه ای که باید بهش اشاره کنم اینه که اینا مینی کاپ کیک هستن یعنی سایزشون حدودا نصف یه کاپ کیک میشه. سینیش و لاینر هاش مخصوصه گمون کنم اینترنتی هم یافت میشه. من چندین سال پیش از پریس جون خواستم برام فرستادند.




استند کاپ کیکها هم باز مخصوص مینی کاپ کیکه. این استند هم مارک ویلتونه و در سایز کاپ کیک و مینی کاپ کیک موجوده این رو هم خیلی سال پیش خریدم ولی میدونم الان هم تو ایران گیرتون میاد.
اینا رو برای این توضیح میدم که در مصرف کامنت ها صرفه جویی شه!
راستی این استندها اصلا هم ارزون نیستن. از تجملات زندگی به حساب میان. جوونی هام مرتکب این خبط شدم. به نظرم چیز واجبی نیست. امروزه به راحتی ظرفهای دو طبقه یا سه طبقه شیرینی خوری بلور و چینی با طرحهای خیلی خوشگل همه جا گیر میاد به نظر خودم اگر میخواید هزینه کنید از اونا بخرید بهتره چون کاربردشم بیشتره. البته خود دانید. اینم چیز قشنگیه.






همین شیوه تزئین رو میتونید با فوندانت یا مارزیپان هم انجام بدید. مثل اینی که قبلادیدید. فقط باید از قبل انجامش بدید که سفت بشه و روی کاپ کیک بایسته.

خب اینم از کاپ کیکهای سیسمونی سوزی. ببخشید کاپ کیکهای سیسمونی مهسا!

مهسا اینقدر خانمه که نگو! روز تولدش رفته بودم بیمارستان دم در اتاق وایساده بودم دیدم صدا زدن که همراه نوزاد بیاد لباس تنش کنه. منم از خدا خواسته پریدم داخل اتاق که سوزی رو برای اولین بار ببینم. پیرنش رو که از سرش رد کردم گفت: "اِه". گفتم: "نه! چیزی نیست دختر خوب آروم باش."گفت: "چشم."! یعنی در این حد خانم!!!
نه که من عادت به بچه ای دارم که از بیست و چهار ساعت بیست و پنج ساعتش رو گریه میکرد اینه که الان مهسا رو میبینم ذوق مرگ میشم. خانم به معنای واقعی کلمه!

یادتونه من دلخور بودم چرا دختر ندارم چیزای دخترتونه درست کنم براش؟ مشکل کاملا حل شد. دیگه دختر نمیخوام. مهسا هست!

عید بر همگان مبارک!



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

حلوای آرد سمبا

$
0
0

تا اونجایی که من میدونم در استان بوشهر چند مدل حلوای زایمان وجود داره. یکیش هست که طعم و رنگ غالبش زردچوبه است یکیش هم هست که رنگش کاملا سیاهه تو مایه های قیر. خیلی حلوای جالبیه باید حتما ببینیدش. اسامی و توضیحاتش رو میذارم واسه زمانی که خواستم پستشون رو آماده کنم.
و اما حلوایی که امروز شاهدش هستید یه حلواست که به اندازه اون دوتایی که عرض کردم عجیب و غریب نیست و یه عطر و طعم ملایم داره در حدی که در طول سال هم به وفور درست میکنند و میخورند یعنی مخصوص شخص زائو نیستش.
واقعیتش اینه که من خودم اولین باری که با این حلوا آشنا شدم زمانی بود که مهدی تازه به دنیا اومده بود و مادر آقای شوهر به مدت دو ماه این حلوا رو با روغن جامد محلی خانگیکه برامون از روستا هدیه فرستاده بودند درست میکردند.
حلوای زایمانی که من از بچگی باهاش آشنایی داشتم همون دوتا اعجوبه ای بود که عرض کردم. این یکی رو نه دیده بودم نه اسمش رو شنیده بودم. ظاهرا در شهرستان دشتستان رواج خاصی داره. در حدی که آردش به صورت آماده موجوده و شما به راحتی میتونید از عطاری تهیه کنید. حالا من جزئیات رو تک تک با اندازه توضیح میدم که همه بتونن خودشون درستش کنند. چون اینطوری که حبیبه توضیح میداد جنس با کیفیتش همونیه که خود آدم تو خونه درست میکنه نه اونی که از عطاری میخریم. و در اینجا منظور از "خود آدم"، مادر بزرگ آدمه! چون این کارا مال آدمهای با دل و حوصله است نه ما جوونای تنبل!

در جریانید که تازگی مهدی دختر عمودار شده و همونطوری که چهار سال پیش قولش رو داده بودم؛ پست حلوا رو براتون آماده کردم. (چهار سال پیش قول دادم هر وقت کسی تو خانواده زایمان کرد و حلوا رو واسه اش درست کردند ازش واسه تون عکس بگیرم. خب به من چه که تا الان کسی حلوای زائو لازم نداشته؟! وگرنه خودتون در جریانید من سرعت عملم در تهیه پست ها خیلی بالاست و تا به یه چیزی اشاره میکنم درجا سریعا پستش رو آماده میکنم!!!! آره!!!!)

از اونجایی که خودم علمی در این زمینه نداشتم از مادر آقای شوهر خواستم از بزرگان قومشون اطلاعات کافی رو دریافت کنند. به حبیبه هم گفتم از مادر و مادر بزرگ و حتی عطاری معتمدشون اطلاعات آرد رو برام گرفت. از ننه خودم هم در مورد حلوا پرسیدم و همینطور که عرض کردم ما تو شهر بوشهر حلوای زایمان معروفمون این یکی نیست پس نتیجه آنچنانی نگرفتم.
بی تعارف بگم من وقتی سوالی در مورد مسائل سنتی و محلی دارم اصلا سراغ اینترنت نمیرم. چون اعتقاد دارم آدم نباید به مطالبی که در دنیای مجازی میبینه اعتماد کنه مگر اینکه به نویسنده اش ایمان داشته باشه. لذا هر آنچه تا لحظاتی بعد خواهید دید اطلاعاتیه که من از تحقیقات محلی کسب کردم.
کلمه سَمبا از کلمه شنبلیله گرفته شده. یعنی برای راحتی کار خودشون به شنبلیله میگن سمبا! استنباط خودم اینه که تو دهن راحت تر میچرخه! آردی که برای تهیه حلوا به کار میره توش بذر شنبلیله داره برای همین به این اسم معروفه. و چون آرد غالبش برنجه بهش "برنج سمبا"هم گفته میشه.



آرد برنج 3 ق غ
آرد بذر شنبلیله 2 ق چ
آرد بادام 1 ق چ
آرد گردو 1 ق چ
آرد تخمه هندوانه 1 ق چ
زردچوبه 1 ق چ
پودر هل ربع ق چ
وانیل ربع ق چ
پودر دارچین ربع ق چ
پودر زنجبیل ربع ق چ
فلفل سیاه یک شانزدهم ق چ
روغن نصف لیوان
آب یک و نیم لیوان
شکر 1 لیوان
گلاب ربع لیوان




خب اول از همه اینکه بذر شنبلیله رو که از عطاری خریدید باید شیرینش کنید. یعنی از صبح تا عصر خیسش بدید و چند بار هم آب روش رو عوض کنید تا اینکه شیرین شه. بعد باید بذارید تا خوب خشک شه و بعد آسیابش کنید.
دیدید گفتم این حلواهه کار آدمای با دل و حوصله است؟!
بعدش اینکه الزامی نیست که حتما از آرد بادام و گردو تخمه هندوانه استفاده کنید این رو برای تقویت بنیه زائو توی حلوا میریختند و در ورژن بازاریش وجود نداره. ولی خب چون در دسترسه به نظرم بهتره توی حلوا باشدش.
میزان فلفل سیاه رو خیلی کم دادم. یعنی در واقع نظر خودم رو اعمال کردم! در ادویه فروشی ها اگر تمایل داشته باشید به آرد برنج سمبا یه "4 قلم"هم اضافه میکنند که یکی از این چهار قلم همین فلفل سیاهه. و هل و دارچین و زنجبیل. اینا برای معطر کردن حلواست.

آرد برنج و آرد شنبلیله و آرد بادام و گردو و تخمه هندوانه و زردچوبه رو توی دیگ میریزیم.
روغن رو بهش اضافه میکنیم.
من از مادر آقای شوهر خواستم تشریف بیارن حلوا رو درست کنن که من عکس بگیرم. یعنی جیگر بنده خدا رو خون کردم تا اندازه ها رو ازش گرفتم. آخه برای کسی که همیشه چشمی کار میکنه اندازه دادن خیلی سخته. من چون خودم عادت کردم برام خیلی راحته اندازه بدم ولی وقتی از دیگران دستور میخوام به شدت به دردسر می افتن!
مثلا الان من یه چیزی به عنوان اندازه روغن به شما دادم. ولی اصلش اینه که چشمی کار کنید. یعنی چی؟ توضیح میدم:
آردها رو که توی دیگ ریختید؛ کم کم بهش روغن اضافه کنید و هم بزنید. غلظتش باید مثل ماست هم زده بشه. یعنی یه ماست رقیق. شایدم شما از روغن زیادی توی حلواها خوشتون نمیاد؛ در این صورت میتونید به اندازه غلظت ماست غلیظ برش دارید. فقط میدونید که حلوا هرچی روغنش بیشتر باشه لطیف تر خواهد بود. و چون بعدا هم در انتها همه روغن اضافیش رو پس میده میتونید روغنه رو از روش جمع کنید. دیگه تصمیمش با خودتون.

حالا روی حرارت بذارید و با شعله بلند اجاق حلوا رو تفت بدید. تا زمانی که بوی تست شدن آرد رو احساس کنید. حدود سه تا پنج دقیقه کفایت میکنه.

آب و شکر رو با هم مخلوط میکنیم.
زمانی که تفت آرد و روغن تمام شد از روی اجاق برداشته و آب و شکر رو اضافه کرده و مرتب هم میزنیم. مراقب باشید چون کف میکنه و بالا میاد. (تو تصویر مشخصه)
باز روی اجاق میذاریم و با شعله زیاد مرتب همش میزنیم.
هل و وانیل و دارچین و زنجبیل و فلفل رو اضافه میکنیم.
بعد از 15 دقیقه هم زدن مداوم، گلاب رو هم اضافه کرده و هم زده و در دیگ رو میذاریم و اجازه میدیم با حرارت ملایم به مدت ده دقیقه دم بکشه. تا جا بیافته.




من به شما زمان پخت دادم منتها دیگه خودتون باید چشمی چک کنید و ببینید مثلا دوست دارید حلواتون چه غلظتی داشته باشه. من حلوا رو رقیق دوست دارم پس با همین غلظتی که میبینید برش داشتم.
و صد البته وقتی که سرد شد حلوا کاملا سفت خواهد شد.

این حلوا کاملا شیرینه و ممکنه دوست داشته باشید شکرش رو کم کنید. من دستور اصلیش رو بهتون دادم پس با مسئولیت خودتون میتونید اندازه هاش رو کم و زیاد کنید.
حلواش هم معطره هم خوشمزه است. یعنی رسمه که وقتی حلوا رو درست میکنند از این حلوا به همسایه ها و دوستان و اقوام هم میدن. 
بد نیست امتحانش کنید. تنوعیه واسه خودش.

قبل از اینکه برم یه تذکر جدی بدم که در صورتی که باردار هستید از خوردن حلوا اجتناب کنید چون بسیار گرمه.
ولی به قول پیرزنا: "حالا یه قاشقش اشکالی نداره ننه جون"!!!



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

ویکتوریا اسپانج-کیک اسفنجی ویکتوریا

$
0
0


اگر دنگ و فنگ درست کردن کیک اسفنجینابودتون کرده... از یاد گرفتن این یکی کیک خیلی خوشحال خواهید شد.
ویکتوریا اسپانج Victoria spongeیا کیک اسفنجی ویکتوریا یا ساندویچ ویکتوریا به افتخار ملکه ویکتوریا که از خوردن یک برش کیک اسفنجی به همراه چای عصرونه اش لذت میبرد؛ نامگذاری شده. به طور سنتی کیک اسفنجی ویکتوریا با مربای رزبریو خامه فرم گرفته لایه بندی میشده و به صورت ساندویچی از کیک در میومده و برای همین هم هست که بهش ساندویچ ویکتوریا میگن. معمولا روی کیک با خامه تزئین نشده و فقط مقداری پودر شکر روش پاشیده میشه.
تفاوت عمده کیک اسفنجی ویکتوریا با سایر کیکهای اسفنجی وجود کره است. کیک تشکیل شده از آرد و شکر و تخم مرغ و کره.
به حدی درست کردن کیک اسفنجی ویکتوریا ساده است که عاشقش میشید. یعنی بدون دنگ و فنگ جدا هم زدن سفیده و زرده یا فولد کردن آرد با وسواس فراوان؛ شما قادر خواهید بود یک کیک اسفنجی سبک و خوشگل و خوشمزه و با کیفیت درست کنید.
گفتم که عاشقش خواهید شد!


کره 200 گرم
پودر شکر 200 گرم
وانیل 1 ق چ
تخم مرغ 4 عدد
شیر 2 ق غ
آرد 200 گرم
بیکینگ پودر 2 ق چ





فر رو روی 170 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
قالب کیک رو کاغذ روغنی انداخته و چرب میکنیم.
یک تکه کاغذ روغنی به ابعاد کف قالب. و بعد هم خود کاغذ و همچنین بدنه قالب باید با روغن چرب بشه. یعنی دیواره قالب کاغذ نمیخواد.

کره باید از قبل، از یخچال بیرون گذاشته بشه تا کاملا نرم بشه.
تخم مرغها باید سایزشون متوسط باشه و همچنین به دمای محیط رسیده باشند.
شکرتون اگر خیلی ریزدانه است که هیچی وگرنه بریزیدش توی آسیاب و پودرش کنید.
تجربه ثابت کرده اگر شکر رو آسیاب کنیم نتیجه بهتری میگیریم.

کره و پودر شکر رو با همزن برقی هم میزنیم تا کرم یکدستی ایجاد شه.
وانیل و تخم مرغها رو اضافه کرده و خوب هم میزنیم.
اگر احساس میکنید بریده نگرانش نباشید؛ آرد رو که اضافه کنید درست میشه. ولی اگر همه همدما با محیط باشند این موضوع پیش نمیاد.

حالا شیر رو اضافه کرده و اندکی هم میزنیم.
آرد و بیکینگ پودر رو مخلوط کرده و الک کرده و توی مایه میریزیم.
با اندازه ای که مخلوط شه با همزن برقی همش میزنیم و نه بیشتر.

مایه کیک رو در قالب میریزیم.




شما میتونید از دو قالب 20 سانتی و یا سه قالب 15 سانتی استفاده کنید.
اگر سایز قالبها 18 یا 22 هم باشه اشکالی نداره. فقط ارتفاع کیک کم و زیاد خواهد شد و اینکه زمان پخت متفاوت خواهد بود.

مدت زمان پخت 40 دقیقه است. ولی شما بعد از 30 دقیقه دیگه مرتب بهش سر بزنید.



کیک های اسفنجی طریقه تستشون اینه که اگر با انگشت روش اندکی فشار وارد کنید؛ کیک باید مثل اسفنج فرو بره و بعد سر جای خودش برگرده.
اگر هم خیلی تجربه داشته باشید قشنگ چشمی میتونید از پشت در فر تشخیص بدید که الان پخته یا نه. در واقع از رنگش مشخصه. یه طلایی روشن.

قالب ها رو از فر خارج میکنیم.
کیک به بدنه قالب نچسبیده و همینطور که مشاهده میکنید بدنه کیک خیلی تمیز و خوش فرمه. کافیه قالب رو وارونه کنید تا کیک از قالب خارج شه. بعد روی یک شبکه قرارش بدید تا سرد شه.

کیک اسفنجی حدودا دو برابر پف میکنه پس هرگز قالب رو بیشتر از نیمه پر نکنید (حالا یه کمی بیشتر اشکالی نداره. ولی اگر میخواید خیلی خوشگل پف کنه باید جای کافی برای پف کردن داشته باشه) سطح کیک یکسان و یکدست پف میکنه و گنبدی شکل نخواهد بود.
  



ویکتوریا اسپانج کاملا سبکه و بافتی کاملا اسفنجی داره. این کیک رو میتونید با کیک اسفنجی معمولی جایگزین کنید. یعنی جون میده برای کیک تولدهایی که قراره با خامه و میوه تزئین بشن.

دیدید چقدر ساده بود؟ گفتم که عاشقش میشید.



برگرفته از bbcgoodfood


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

کیک ام اند امز

$
0
0


شب قبل از تولد قالبها رو کاغذ روغنی انداختم و چرب کردم. شکر رو آسیاب کردم. کره رو از یخچال بیرون آوردم. آرد رو اندازه گیری کردم.... مهدی با خوشحالی پرید تو آشپزخونه که "مگه الان داریم کیک درست میکنیم مامانی؟"گفتم "نه مامان الان وقت خوابه. کیک رو فردا صبح که از خواب بیدار شدیم دو تایی درستش میکنیم."بچه بسیار شاکی با غر غر فراوان گرفت خوابید.
فردا صبح کله سحر بلند شدم رفتم تو آشپزخونه که بی سر و صدا کار رو شروع کنم. همین که روم رو برگردوندم دیدم مهدی خوشحال و خندان و پر انرژی وایساده جلو آشپزخونه!
"الان دیگه صبح شده مامانی؟ میتونیم کیک رو بپزیم؟ آره مامان؟"
یعنی منو میگی ... جا خورده بودم اساسی ... سربزنگاه مچم رو گرفته بود!
آقای شوهر غش کرده بود از خنده. گفت: "فکر کنم بچه ام تا صبح خواب کیک پختن میدیده!"
والا تعجبم نداره. از این بچه همه چی بر میاد!




کیک و خامه که آماده شد؛ لایه بندی کردم و دورش رو با خامه پوشوندم و گذاشتم روی میز جلوی کولر و رفتم روی تخت دراز کشیدم تا یه نفسی بکشم. مهدی اومد سراغم و گفت:"مامانی الان بیا با ام اند امز تزئینش کنیم. من خودم ام اند امز دارم. الان میرم واسه ات بیارم". بعدشم دوید سمت آشپزخونه. داد زدم: "مهدی مامان بیا خودم ام اند امز تو کیفم دارم. اونا رو بذار واسه خودت پسرم. برای تزئین کیک ام اند امز داریم."
شاید باورش براتون سخت باشه. من نه به مهدی گفته بودم که قراره چه کیکی درست کنیم. نه اینکه بهش ام اند امز ها رو نشون داده بودم. نه به آقای شوهر در مورد کیک تولدش چیزی گفته بودم و نه به هیچ بنی بشری (و طبق معمول امسال هم آقای شوهر اصرار داشت که برای من کیک درست نکن!). یعنی اینکه بچه با مامانش تله پاتی داشته باشه و به این نتیجه برسه که کیک تولد باباش رو باید با ام اند امز تزئین کنه از اون مواردی بود که برام خیلی جالب بود و عمرا از ذهنم خارج شه!



یکی از کیکهای خیلی ساده و شیکی که میتونید درست کنید همین کیکه.
کیک کیت کترو خیلی دوست داشتید میدونم این یکی رو هم دوست خواهید داشت.
من از "ام اند امز مینیز"استفاده کردم که سایزش نصف ام اند امز معمولیه.
شما میتونید از مارکهای دیگه استفاده کنید. و همینطور میتونید با سایزهای مختلف کار کنید.
خوشبختانه الان هم بسته بندی شده و هم فله در بازار موجوده به راحتی میتونید خریداری کنید.
رنگها رو دسته بندی کرده و جداگانه آماده برای تزئین کنار بذارید.
این کار باید از قبل انجام بشه چون زمانبره.




خب برای بیس کیک میتونید از هر کیکی که مایلید استفاده کنید.
برای کرمش هم همینطور یعنی میتونید کیک و کرم کیک رو با سلیقه و ذائقه خودتون ست کنید. حتی هر دوش میتونند شکلاتی باشند. پس لزومی نداره حتما سفید کار بشه.
الان اینی که مشاهده میکنید کیک ویکتوریا اسپانجهبا خامه فرم گرفته.
معمولا ذائقه ما ایرانیها با کیک اسفنجی و خامه و میوه سازگاری بهتری داره پس میتونید برای این کیک از این ترکیب استفاده کنید. کیک اسفنجی یک کیک کم شیرینه و خامه فرم گرفته رو هم چون کم شیرین درستش میکنیم نهایتا جا واسه شیرینی شکلات توی کیک خواهیم داشت.




کیک اسفنجی خودش سطحش صاف و افقیه یعنی نیازی نیست یک لایه از روش برداریم. ولی من چون یه جوجه زیر پام داشت جیک جیک میکرد یه برش از روی کیک برداشتم واسه اش گذاشتم تو بشقاب که بچه برای لحظاتی جیک جیکش کمتر شه!




کیک رو لایه بندی کرده و خامه کشی میکنیم.
من کیک رو در قالبهای 15 سانتی درست کردم که ارتفاعش زیادتر شه. به نظرم تو تزئین خوشگل تر از آب در میاد.
بینش هم فقط خامه گذاشتم چون به نظرم چیز دیگه ای لازم نداشت و شکلاتها طعمش رو تکمیل میکرد.
همینطور که گفتم میتونید بیس کیک رو شکلاتی یا با طعم قهوه درست کنید.
به جای خامه هم میتونید از کرمهای دیگه ای مثل باتر کریم استفاده کنید. باترکریم بهترین نتیجه رو از نظر شکل و قیافه بهتون میده. ولی من دوست داشتم خامه ای باشه. میدونستم دارم با مهدی کار میکنم و اینکه ظاهر کیک چی از آب در خواهد آمد دیگه با خدا خواهد بود!!! لذا به خودم دردسر درست کردن باترکریم رو ندادم.
لزومی نداره دیواره و روی کیک رو با وسواس صافکاری کنید. چون قراره پوشونده بشه.
اصلا واسه همینه که گفتم ازش خوشتون خواهد اومد چون دردسر یک ساعت صافکاری رو ندارید و در چشم بر هم زدنی کیک آماده تزئینه.





اول یک ردیف ام اند امز با رنگهای مد نظرمون در پایین ترین قسمت کیک کار میکنیم. راحت تر هستید اگر از پنس استفاده کنید. قبلا چند بار متذکر شده بودم که باید یک پنس مخصوص شیرینی پزیتون تو کابینت داشته باشید.
بعد ردیف دوم رو باید بین رنگهای ردیف قبلی کار کنید و به این ترتیب به سمت بالا حرکت کنید.
دلیل اینکه من یه قسمت کوچیکش رو کار کردم و عکس گرفتم اینه که یکی مرتب داشت رو اعصابم رژه میرفت! این بود که سریع یه قطعه کوچیکش رو اجرا کردم و عکس گرفتم و بعد دیگه گرفتار بقیه اش شدم که یه وقت خدای نکرده عکس گرفتن از این مرحله کلا از یادم نره. آخه پیش اومده قبلا!
ببینید رنگ تم تولدتون چیه. مثلا میتونید کیک رو دو رنگ کار کنید یا اصلا تک رنگ. مثلا اگر تم تولد "هلو کیتیه"میتونید از دو رنگ سفید و صورتی استفاده کنید. اگر تم تولد "اسپایدرمنه"میتونید از رنگ قرمز و آبی استفاده کنید. اگر تم تولد "اسپانج بابه"فقط زرد کار کنید. گرفتید که چی شد.






آقا ما با بدبختی ای کیک رو به سرانجام رسوندیم. یعنی اغراق نیست اگر بگم به ازای هر یک دونه ام اند امزی که من روی این کیک گذاشتم یه دونه از این جملات رو شنیدم:
"پس کی نوبت من میشه؟"
"همه اش خودت داری تزئین میکنی."
"تموم شدی یا نه؟"
"وای مامان تو که هنوز به بالای کیک نرسیدی."
"زود باش دیگه مامانی نوبت منه"
و باید هر یک جمله رو هم با ملایمت پاسخ میدادم. دیگه تصور کنید چه آرامشی داشتم من!
از همون ابتدا قرار گذاشتیم که نصف کیک رو من تزئین کنم. عکسم رو که گرفتم نیمه باقی مونده اش رو مهدی تزئین کنه. بعد دوباره عکس بگیریم. ولی خب خودتون میدونید که بچه ها صبر و حوصله ندارند.
یه مورد دیگه هم که در هنگام کار کردن با بچه ها باید مد نظر داشته باشید اینه که ناخونک فراوانی به ام اند امز ها زده خواهد شد. که خب اصلا صحیح نیست. باز جای شکرش باقیه که مهدی بچه حرف گوش کنیه تا بهش گفتم "دیگه بسته مامان حالت بد میشه"گفت "چشم".
تازه من علاوه بر داشتن اعصاب پولادین باید با یک دست هم کار میکردم. آخه بچه ما خیلی رمانتیکه باید همیشه یه دست مامانش رو در دست بگیره!
هیچی دیگه دردسرتون ندم. کیکه رو به اینجا رسوندم و دو تا عکس گرفتم (چندین بار هم بچه شمع فوت کرد!) و کیک رو سپردم دست مهدی.
من رفتم دنبال کار و زندگیم. مهدی هم کیک رو برد که تزئین کنه.





دیدم بدو بدو با کیک برگشت و گفت: "مامان خودم کیک رو تنهایی آوردم. ننداختمش. اصلا هم خرابش نکردم. تزئین نمیخوام بکنم. بیا کیک بخوریم."
یعنی میخواستم بگم که فقط هدفت این بود که رو اعصاب مامانت باشی دیگه. ولی مثل همیشه یه نفس عمیق کشیدم و گفتم: "باشه مامان الان برات یه برش میذارم توی بشقاب تا بخوری."
یه برش برای مهدی جدا کردم؛ یه برش هم برای شما.

کیک اسفنجی خامه ای با یک عالمه شکلات شیری. مخصوص عشاق شکلات.





روحش شاد و یادش گرامی!




براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

بستنی چوبی ساده و سریع

$
0
0


چهار سال پیش من یه بستنیبهتون یاد دادم که زندگیتون رو ساده تر میکنه. یعنی زندگی خودم رو که ساده تر میکنه. ایشالا زندگی شما هم خودش ساده باشه با بستنی یا بی بستنی. آقا این بچه ما عاشق بستنیه. صبحانه و نهار و شامش عموما ترک میشه ولی بستنیش ترک نمیشه!

این جمله تو زندگی من روزانه تکرار میشه:
"مامانی چیز خوشمزه چی داریم؟"
من: "بستنی دوست داری مامان؟"
مهدی با شادی فراوان: "آآآآآآره مامانی بستنی دوست دارم. اسماشون رو بگو."
خب ... معمولا هفت هشت ده نوع بستنی چوبی تو فریزر ما پیدا میشه. چاره چیه؟! بچه ام مث مامانش تنوع طلبه باید آپشنهاش زیاد باشه! اینه که من مدلهای فراوانی درست میکنم که دستم تو حنا نمونه.

هیچی آقا نشون به اون نشون که ما اسم همه رو نام میبریم. بچه دستش رو میزنه زیر چونه اش و کلی فکر میکنه و میگه: "بریم جلو فریزر من ببینم کدومشون رو دوست دارم."
بعد ما میریم تو فریزر گزینه ها رو مجددا مرور میکنیم.
یا یکیش رو انتخاب میکنه. یا به این نتیجه میرسه که هیچ کدومش رو دوست نداشته! (اگه یک ذره اش اغراق باشه.)

در اینجا مادرش به این نتیجه میرسه که ای کاش بستنی های متنوع تری درست کرده بود! ولی چون این فرزند دلبند در کل "بخورش"خوب نیست؛ معمولا مامانش بیخیال جریان میشه!


حالا اگر تصور کردید که من خودم تنهایی بستنی درست میکنم سخت در اشتباهید! مهدی رو که میشناسید باید حتما در صحنه حضور داشته باشه.
اصلا یکی از لذتهای زندگیش همین کاره.
هیچی... من برای سادگی کار خودم همین بستنی رو تبدیل به بستنی چوبی میکنم چون بچه به تنهایی قادره درستش کنه و همه رو خودش انجام بده و کیفیتش هم عالی میشه.
این بود که تصمیم گرفتم یه بار براتون از مراحل کار عکاسی کنم. شاید زندگی شما و کودکتون هم ساده تر شه.



مهدی ذائقه اش کم شیرینه. یعنی چیز شیرین زیاد دوست نداره. شکلات تلخ نود و هفت درصد میخوره انگار آبنبات!
اینه که برای این بستنی معمولا ما دو پاکت خامه رو با کمتر از نیمی از یک قوطی شیر عسلی درست میکنیم.

مهدی خامه رو توی یه کاسه بزرگ میریزه.
بعد شیر عسلی رو اضافه میکنه.
بعد شروع میکنه به هم زدن.




اینجاشه که باید یک مادر با دل و حوصله باشید.
اولا که کاری که آدم خودش میتونه تو پنج دقیقه انجامش بده؛ چهل و پنج دقیقه طول میکشه!
چون من به مهدی قاشق مرباخوری میدم و میگم قالبها رو با قاشق مرباخوری پرکنه زیرا قاشق غذاخوری کثیف کاریش بیشتره.
دوما معمولا مقدار بسیار زیادی از مواد بستنی دور قالب و روی کابینت جاری میشه و...  اصلا وضعیت جالبی نیست.

منتها آدم باید در نظر داشته باشه که:
خب بچه ها هم دل دارن!


مهدی مواد بستنی رو بین سه کاسه تقسیم میکنه.
یکیش ساده.
دومی رو با الک کردن مقداری پودر کاکائو، تبدیل به بستنی کاکائویی میکنه.
سومی رو با ترکیبی از قهوه و کاکائو اجرا میکنه.


لازمه یادآوری کنم که کابینتتون تا این لحظه باید کاکائویی و قهوه ای هم شده باشه.



همینطور که گفتم مهدی طعم شکلات تلخ رو خیلی میپسنده اینه که بستنی موکاش (ترکیب قهوه و کاکائو) رو خیلی تلخ میگیره. هرچی هم میگم "مامان بسه دیگه قهوه نریز بچش ببین خیلی تلخ شده". میگه: "نه مامانی چشیدم تلخ نیست"!!!



بعد که همه قالبها رو (با اون اوضاعی که توصیف کردم) پر کرد؛ درشون رو دونه دونه روشون میذاره. بعد همه قالبها رو میذاریم توی فریزر.
معمولا بسته به شرایط، بین دو تا سه ساعت طول میکشه تا ببنده. ولی ما همیشه روز قبلش درستش میکنیم و دیگه بیخیالش میشیم تا فرداش.
آخه ما همیشه قبل از اینکه ذخیره بستنی هامون تموم شه دوباره بستنی درست میکنیم.
منتها یه وقت تصور نکنید یه بچه کوچولو میتونه صبور باشه. خیر. شما باید هر پنج دقیقه یک بار این جمله رو تکرار کنید که:
"نه مامان هنوز بستنی ها آماده نشدن"!!!!



همینطور که توی پست بستنی شیر عسلی توضیح دادم شما میتونید توی خود بستنی از آجیلها استفاده کنید یا تیکه های شکلات یا اسمارتیز. یا اینکه بعد از اینکه از قالب خارج کردید میتونید روشون ترافل رنگی یا پودر بسکویت یا پودر انواع آجیلها یا شکلات رنده شده یا اسمارتیز خورد شده بریزید. که من گزینه دوم رو ترجیح میدم.
به این ترتیب که قالبها رو وارونه زیر شیر آب بگیرید تا بستنی از قالب بیرون بیاد. به دلیل حرارت آب، بدنه بستنی قدری ذوب میشه. به سرعت بستنی رو با اون کاور مورد نظر پوشش بدید. کافیه از قبل مواد رو روی یه کاغذ روغنی ریخته باشید.
بعد هر دونه بستنی رو توی کیسه یا زیپ لاک توی فریزر بذارید برای روز مبادا.
یه گزینه دیگه هم پوشش دادن بستنی با شکلاته. که اون رو باید مصور یه روزی براتون توضیح بدم. کار سختی نیست. ولی مصور باشه بهتره.



فرداش که قرار بود من از بستنی چوبی های آماده شده عکس نهایی رو بگیرم؛ گفتم بذار یه لباس رنگی خوشگل تن مهدی کنم و تو یه زاویه خوبی از نور وایسه و من چند تا عکس در حال بستنی خوردن ازش بگیرم.
یعنی باور بفرمایید تو این چهار سال من یکبار هم از این بچه برای شرکت در عکسها دعوت نکردم. خودش اتوماتیک وار همیشه در صحنه حضور داره! اولشم خواستم این اشتباه رو نکنم. با خودم گفتم تو که همیشه در حال فرار و یواشکی کار کردنی. این دعوت کردن بچه ممکنه بلای جونت بشه ها. بعد گفتم نه ولش کن مهدی که همیشه خودش سر صحنه هست دیگه مگه میخواد چقدر بدتر از این بشه. خلاصه ما بچه رو صداش کردیم:
من:"مهدی، مامان. پسرم بیا من یه عکس از تو با بستنی هات بگیرم."
مهدی: "عکس نمیخوام مامانی. خودت عکست رو بگیر"!
حالا شما شرایط رو اینطوری تو ذهنتون تجسم کنید:
من که تو آشپزخونه ام اصلا نور طبیعی ندارم. فقط یه دونه پنجره کوچولو کنار بالکن اتاق دارم که دو ساعت در روز نور خوب داره. اونم صبح روزهای تعطیل برای عکاسی ناچارم برای هر مرحله همه چیز رو از آشپزخونه به اتاق جابجا کنم و هی برم و هی برگردم. من بستنی ها رو از آشپزخونه بردم کار پنجره و مهدی رو که توی هال با باباش در حال بازی بود صدا زدم. اونم با تمام قدرت و با صدای بلند دست رد به سینه مامانش زد!
منم دیگه هیچی نگفتم و از بستنی ها توی بشقاب عکس گرفتم و خلاص.
دیدم آقای شوهر اومد دم در اتاق و مهدی هم دنبالش.
آقای شوهر رو به مهدی: "بابایی عزیزم چرا نمیری به مامی جان کمک کنی عکس بگیره؟"
مهدی در حالی که دستش رو به کمرش زده و کاملا اخمهاش تو همه:"خب بابایی خودت برو با بستنی عکس بگیر."
آقای شوهر در حالی که از خنده غش کرده: "خب من که حاضرم. ولی آخه مامانی دست کوچولو لازم داره دست من خیلی گنده است به دردش نمیخوره!"
مهدی کاملا شاکی:"خب من کمرم درد میکنه. خب خسته ام. آخه وقت ندارم. لودر هنوز پارک نشده. بابایی تو غلطک رو گذاشتی تو پارکینگ؟ ..."

من هم خنده ام گرفته بود هم برام جالب و عجیب بود که مهدی برای اولین بار اصلا علاقه به دخالت در کار مامانش نداره. هیچی نگفتم و وسایلم رو برداشتم برم تو آشپزخونه که دیدم مهدی خیلی عصبانی اومد یه دونه عکس گرفت و رفت. نه زاویه نورش مناسب بود. نه رنگ لباسش. نه شیوه دست گرفت بستنی. تازه بستنی رو هم آقای شوهر گاز زده چون مهدی اعصاب نداشت! از همه فاجعه تر تو این عکس هم ناخن های بلند و سیاه حسنیمنه که کماکان در ده شلمرود زندگی میکنه!
در حالی که بستنی ها رو بسته بندی میکردم بذارم توی فریزر، به رفتار مهدی فکر کردم. خیلی عجیب بود برام. یه کم که فکر کردم متوجه شدم که تفاوت امروز با روزهای دیگه حضور آقای شوهره. این بچه هر موقع که با باباش در حال انجام یه کار جدی و کاملا مردونه مثل ماشین بازی یا قطار بازیه، کلا دیگه اعصاب هیچکس رو نداره. اخلاقش مردونه میشه!
دو تایی میرن تو شور. سر همدیگه داد میزنن. با هم قهر میکنن. دوباره آشتی میکنن. دوباره دعوا میکنن... خلاصه بچه ام اعصاب مامانش رو نداشت.
یه احتمال دیگه هم دادم. اینکه مهدی بزرگ شده و دیگه میخواد مامانش رو راحت بذاره. اینم ایده خیلی خوبی بود!
که کاملا اشتباه از آب در اومد.

ده دقیقه بعد آقای شوهر لباسهاش رو پوشید و از خونه زد بیرون.به محض اینکه صدای در شنیده شد، صدای مهدی هم پشت سر من بلند شد که:
"خب مامانی حالا دیگه بریم با همدیگه عکس بگیریم."
برگشتم دیدم با یه قیافه صد درصد مهربون داره بهم نگاه میکنه!
جلوی خنده ام رو گرفتم و تصمیم گرفتم متوجهش کنم که کار صحیحی انجام نداده بوده. البته از حق نگذریم مهدی کاملا از من حرف شنوی داره و اگر همون موقع ازش خواسته بودم لباسش رو هم عوض میکرد و میومد عکس میگرفت ولی ترجیح دادم بذارم بچه به کارهای مردونه اش برسه!
رفتم سراغ کیکم و گفتم:"عکس لازم ندارم مامان. مرسی"
مهدی حضور خودش در صحنه رو رسمی و علنی کرد و سریع پرید روی صندلی جلوی اپن و طبق معمول دست چپم رو رمانتیک وار در آغوش گرفت و دخالت هاش رو شروع کرد:
"مامانی داری کیک شکلاتی رو تزئین میکنی؟ منم میخوام کمک کنم"
"مامان؟ مامان! پس من الان کجاش رو کمک کنم؟"
"اِاِاِه!!! ماااااااامااااااان حواست کجاست؟ مواظب باش نزدیک بود سس شکلاتی رو بپاشی به من"
"اِه! یعنی چی مامان برای چی روی کیک شکلاتی خامه سفید ریختی؟ مگه نگفته بودم خامه شکلات تلخ دوست دارم؟! هان؟ مگه نگفته بودم؟"
"مامان. مامانی. مامی. مِیمان. مِیمانی. مامی. میما. مامان. مااااااااامااااااااااااان..."



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

چیکن آلفردو بیکد زیتی

$
0
0


یعنی اگر وجدانم جلوم رو نمیگرفت من هر روز هفته این خوراک رو میخوردم! بس که خوشمزه است. اصلا این سس آلفردوهمه مدله اش خوشمزه است.
بیکد زیتی معرف حضورتون هستند. اینم یک ورژن دیگه اش.
نظر منو بخواید از همه ورژنهاش خوشمزه تره.
ولی چون دلم نمیاد بقیه ورژنها رو دلخور کنم؛ همینجا کتبا اعلام میکنم که بیکد زیتی در کل خوراک خوش طعمیه.


مرغ پخته 2 لیوان
زیتی 300 گرم
ریکتا 1 لیوان
خامه 200 گرم
پارمزان نصف لیوان
جوز هندی یک شانزدهم ق چ
زست لیمو 1 ق چ
آب لیمو 2 ق غ
تخم مرغ 1 عدد
ماتزارلا 1 لیوان






فر رو روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.

ریکتا و پارمزان و خامه و تخم مرغ رو توی یک کاسه میریزیم.

برای تهیه ریکتا در خانه به این پستمراجعه کنید.

ازش نترسید درست کردن ریکتا خیلی ساده و سریعه.
  



به اندازه یک شانزدهم ق چ (حالا کمتر یا بیشتر) روش جوز هندی رنده میکنیم. واسه عطر عالیش.




آب لیمو و زست لیمو رو اضافه کرده و مخلوطش میکنیم.



و چون من علاقه بسیار زیادی به رنده پوست لیمو سبز دارم بازم یه کم دیگه بهش اضافه میکنم.
لازمه تاکید کنم دوستانی که با عطر تند و تلخ زست لیمو مشکل دارند بهتره حذفش کنند.




پاستا رو آبپز میکنیم.
و مثل همیشه آلدنته. یعنی باید دور پاستا نرم باشه اما مرکزش قدری سفت. چون قراره پاستا رو یکبار دیگه هم بپزیم.
و هیچکس خوردن پاستای خمیر شده رو دوست نداره. پس کنار دیگ وایسید و چکش کنید.

مرغ رو هم آبپز کنید یا کبابی.
یا از مرغی که از غذای قبلیتون زیاد اومده بوده میتونید استفاده کنید.

 زیاد هم ریز خوردش نکنید. تیکه های مرغ توش دیده بشن بهتره.

 پاستایی که به خوبی آبکش شده و همچنین تکه های مرغ رو توی ظرف حاوی سس میریزیم و مخلوط میکنیم.



ظرف مورد نظر رو چرب میکنیم.
ظرفتون میتونه حدودا 20 در30 سانت باشه.

نیمی از مخلوط پاستا رو توش میریزیم.
و نیمی از پنیر ماتزارلا.



بقیه پاستا رو روش میریزیم.
و با بقیه پنیر پوشش میدیم.




روش رو با یک تکه فویل آلومینیوم میپوشونیم و در فر به مدت 25 دقیقه قرارش میدیم.

از فر خارج کرده و بعد از ده دقیقه سرو میکنیم.

و باز چون من عاشق زست لیمو سبز هستم روشم زست میپاشم که خیلی لیمویی و معطرش کنه.

فوق العاده خوشمزه است. توصیه میکنم امتحانش کنید. واقعا خوراک خوشمزه ایه. واقعا!



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

بیسکویت قاشقی سیر

$
0
0

از مبحث بیسکویت های ترش و شور امروز بیسکویت دیگری رو شاهد خواهیم بود با طعم سیر. مخصوص عشاق نان سیر.
همینطور که قبلا اشاره شد بیسکویت های قاشقی از ساده ترین نوع بیسکویتها هستند. یعنی عملا شما در چشم بر هم زدنی بیسکویت خواهید داشت.


آرد 1 لیوان
بیکینگ پودر 1 ق چ
پودر سیر 1 ق چ
نمک
کره 50 گرم
ماست 2 ق غ
آب 3 ق غ



فر رو روی 200 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
کره باید کاملا سرد باشه.
پس مستقیم از یخچال خارچ کرده و برش زده و با آرد و بیکینگ پودر و نمک و پودر سیر در بلندر میریزیم.
به جای پودر سیر میتونید از گرانول سیر استفاده کنید. اینی که در تصویر میبینید گرانول سیره. در بازار به وفور موجوده. فرقش اینه که پودر سیر طعم و عطر قوی تری بهتون میده. کم و زیادش هم باز در اختیار خودتونه. بستگی به میزان علاقه تون به سیر داره.
میزان نمک در اختیار خودتونه ولی توصیه میکنم میزانش اندک و عملا ناچیز باشه. نمک کمش هم زیاده!

برای اطلاعات بیشتر در مورد بلندر به این پستمراجعه نمایید.



با بلندر چند پالس میزنیم. به اندازه ای که مطابق تصویر مواد مثل خورده بیسکویت بشن.



ماست و آب رو اضافه میکنیم.
از اونجایی که میزان رطوبت ماستها استانداردی نداره؛ شما دو قاشق ماست رو اضافه کنید. منتها فقط دو قاشق از آب رو توی بلندر بریزید.
حالا با چنگال همش بزنید.
اگر به آنچه در تصویر مشاهده میکنید رسیدید؛ یعنی تقریبا خمیری شد که هیچی در غیر این صورت قاشق سوم آب رو هم اضافه کرده و با چنگال هم بزنید.


همینطور که مشاهده میکنید من خمیر رو سفت برداشتم. یعنی میزان مایعاتش کمه. چون نمیخوام بعدا وسط بیسکویتها خمیری باشه. و علاوه بر این میخوام که سطح بیسکویتها هم برجستگیهای غیر منظمی داشته باشه.
با قاشق بستنی زنی خمیر رو قالب زده و توی سینی قرار میدیم.
سینی من نچسبه و نیازی به کاغذ روغنی نداره. شما حتما از کاغذ روغنی استفاده کنید. کاغذ اگر کلفت و با کیفیت باشه چرب کردن هم نمیخواد چون خمیر بیسکویت به اندازه کافی چرب هستش. منتها اگر کاغذ روغنی نازکی دارید ممکنه نیاز باشه کمی چربش کنید.
روی بیسکویتها رو با اندکی روغن زیتون چرب میکنیم و روش به اندازه دلخواه پودر سیر یا گرانول سیر میپاشیم.
یا میدیم بچه مون میپاشه چون شاکیه که "چرا همه اش رو تنهایی انجام دادی مامانی. من اصلا کمک نکردم که".



سینی رو به مدت 20 دقیقه در فر قرار مدیدم. یا تا زمانی که از رنگ طلایی بیسکویتها راضی بشیم.
دقت بفرمایید اگر حرارت فر خیلی زیاد باشه زیر بیسکویتهاتون ممکنه بسوزه. این دمایی که دادم طبق معمول برای یک فر استاندارده.
با این میزان شما 7 عدد بیسکویت سیر خواهید داشت.


بیسکویت بدنه ای کاملا ترک داره ولی مرکزش نرمه. مجددا تاکید میکنم که من میزان رطوبت خمیر رو کم گرفتم. اگر میزان رطوبت خمیر شما زیادتر باشه بافت داخلی بیسکویت برای شما "کیک مانند"خواهد بود. پس مد نظر داشته باشید. بیسکویتها اندکی پف خواهند داشت ولی نه زیاد. مرکزشون اصلا خمیری نیست و مشاهده میفرمایید که متخلخله. بدنه بیسکویت بسته به زمان پخت میتونه نرم تر یا ترد تر باشه. در جریانید که من بیسکویتها رو برشته میپسندم پس اجازه میدم کاملا طلایی شن.
هفت عدد میزان چندان زیادی نیست پس سریع مصرف میشه ولی اگر چیزی ازش باقی موند در کیسه یا ظرف در بسته در یخچال نگهداری کنید.

به محض اینکه مهدی یه گاز به بیسکویتش زد گفت: "خب مامانی الان بریم "سوپ عدس نارنجی"درست کنیم."
راست میگه بچه. خوردن این بیسکویت سیر در کنار سوپها و دیپ ها لذت بخش تره.



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

بامیه

$
0
0

بچه که بودم تو خط شیرینی های سرخ کردنی بودم. بامیه و دونات و پیراشکی و گوش فیل و گل کوکب و ... مخصوصا عصر روزای تعطیل که میرفتیم خونه ننه. اونجا فر نداشتم. مشتری هم زیاد داشتم. یعنی عصر و دم غروب دیگه همه دایی ها و زن دایی ها حضور داشتن و در چشم بر هم زدنی شیرینی های من تمام میشد.
الان سالهاست که دیگه شیرینی سرخ کردنی درست نکردم. اصلا شیرینی پزی من حسیه. یه وقت میبینی یه چیزی حسش هست؛ مرتب درست میکنم. یه وقت هم میشه از حسش خارج میشم دیگه عمرا سمتش نمیرم.
آقای شوهر عاشق بامیه است. منم که همینطور که گفتم سالهای زیادیه که دیگه حسش نبوده بامیه درست کنم. هر سال ماه رمضون به خودم میگم باشه امسال دیگه حتما بامیه درست میکنم. بعد میره واسه سال بعدش. نشون به اون نشون که بعد از این همه سال آقای شوهر هنوز بامیه دست ساز خانمش رو نخورده. خیلی زشته. امسال ماه رمضون از روز اول تا خود آخرین روز هر روز میگفتم امروز عصر بامیه درست میکنم. و نکردم!
اصلا پای اجاق ایستادن و سرخ کردنش حس میخواد. منم که حس هام ناز و اداشون زیاده! دیگه بالاخره الان قسمت شد و حسش بود و درستش کردم. مگه واسه گل روی کارگاه، آقای شوهر یه بامیه گیرش بیاد وگرنه اگه دست خودم بود که حالا حالاها انجام نمیشد.



برای شیره:
شکر 1 لیوان
آب نصف لیوان
گلاب ربع لیوان
آب لیمو نصف ق چ
زعفران


برای خمیر بامیه:
آب نصف لیوان
روغن ربع لیوان
شکر 1 ق غ
آرد 75 گرم
وانیل ربع ق چ
تخم مرغ 1 عدد (و نیمی هم زاپاس)





اول شیره رو آماده میکنیم. بدین ترتیب که شکر و آب و گلاب و آبلیمو و زعفران رو در دیگ کوچک یا یک شیر جوش میریزیم.
بدون اینکه هم بزنیم روی شعله زیاد اجاق قرار میدیم.
هم نمیزنیم.
بعد از 5 دقیقه با یه قاشق از مرکز دیگ غلظت شیره رو چک میکنیم.
دیگه از این به بعد هر از چند دقیقه مجددا تنها از مرکز دیگ غلظت شیره رو چک میکنیم تا اینکه شیره به غلظت مورد نظر برسه.
قبلا در مبحث کارامل ها شرح دادم که کاراملها و شیره ها رو نباید هم زد. در فرایند پخت شیره این امکان وجود داره که کریستالهای شکر بر روی دیواره داخلی دیگ شکل بگیره. با هم زدن، شما این کریستال رو وارد شیره میکنید و بعد از اینکه شیره سرد شد همین کریستال باعث میشه که شیره شما شکرک بزنه.
اگر شیره رو درست عمل بیارید؛ این شیره اگر صد سال بمونه هم شکرک نمیزنه. در کل کاراملها و سس هایی که با شکر درست میشن مثل همین شیره، موجودات بد قلقی هستند. ولی نگران نباشید. تجربه حلال مشکلاته.
میشه همینطور که در مبحث کاراملها بارها متذکر شدم؛ با برس خیس دیواره دیگ رو همیشه مرطوب نگه داشت که کریستالی ایجاد نشده. ولی خب هم نزدنش هم همون کار رو انجام میده. دردسرش هم کمتره.
پس از مرکز دیگ طوری که به دیواره نزدیک نباشه؛ غلظت شیره رو با قاشق چک میکنیم.
وقتی غلیظ شد از روی حرارت برمیداریم.
و به ظرف مناسبی منتقل میکنیم.


 توی این عکس غلظت شیره از لبه سمت راستش مشخصه. ولی عنایت داشته باشید شیره به مرور که سرد میشه غلیظ تر هم میشه.



من نمیتونم برای پخت شیره به شما زمان بدم چون ممکنه جنس دیگ یا میزان حرارت یا خیلی شرایط دیگه در این مدت زمان به غلظت رسیدن شیره تاثیر بذارن. چیزی که میتونم بهتون بگم اینه که حتی اگر شیره رو غلیظ تر برداشتید؛ بعدا میتونید با یکی دو قاشق آب جوش رقیقش کنید.
در ادامه توضیح خواهم داد.




خب من خودم تو همون دیگی که شیره رو درست کرده بودم خمیر بامیه رو هم آماده میکنم. یعنی دیگه دیگ رو نمیشورم.
آب و روغن و شکر رو توی دیگ ریخته و روی شعله زیاد اجاق قرار میدیم.
مرتب هم میزنیم.
همین که تصمیم گرفت بجوش بیاد یعنی زمانی که شروع کرد به قل زدن شما باید یکباره آرد رو توش بریزید و به سرعت همش بزنید.




این قسمتش که آب و روغن و شکر رو مخلوط میکنیم و میذاریم به جوش بیاد اصلا نکته نداره. حساس هم نیست.
فقط نباید اجازه بدید بجوشه. چون اگر بجوشه مقداری از آب تبخیر خواهد شد و خمیرتون آب کم میاره!
پس پای اجاق وایسید. مرتب هم بزنید. از قبل آرد رو اندازه گرفته و ظرف آرد رو در دست نگه دارید. همین که به جوش اومد آرد رو یکجا خالی کنید توی دیگ.
شعله رو کم کنید.
به سرعت هم بزنید.
حدودا دو دقیقه. زمانی خمیر شما آماده است که همینطور که مشاهده میفرمایید مثل یه "تیکه خمیر خوشگل"از بدنه ظرف جدا بشه و یک تکه درون دیگ به حرکت در بیاد.
مشاهده میکنید که ظاهر خمیر کاملا لطیفه. این دلیلش اینه که من خیلی سریع و به طور مرتب همش زدم.
حالا از روی حرارت برداشته و به هم زدن ادامه میدیم.
الان دیگه نیاز نیست که خیلی سریع و با قدرت هم بزنیم چون خمیر فرم گرفته و لطیف شده و هم زدن ما صرفا به این دلیله که خمیر سرد بشه.



وانیل و  1 عدد تخم مرغ رو اضافه میکنیم.
اینکه کی این تخم مرغ اضافه بشه خیلی مهمه. چون اگر شما تخم مرغ رو زود اضافه کنید حرارت موجود در خمیر تخم مرغ رو میپزه و بعدا بامیه شما پف نخواهد کرد.
پس تخم مرغ رو کی اضافه کنیم؟
زمانی که بتونید به راحتی دیگ رو در دست بگیرید و حرارت دیگ دستتون رو اذیت نکنه. به علاوه وقتی خود خمیر رو هم لمس میکنید اندکی از دمای بدن شما گرم تر باشه.
بسته به اینکه دارید زمستون بامیه درست میکنید یا تابستون زمان متغیر خواهد بود. اینجور نکاتش بیشتر تجربی و حسیه.

پس تخم مرغ رو اضافه کرده و به سرعت هم میزنیم. میتونید از همزن برقی هم استفاده کنید ولی خب با دست کنترلتون بیشتر خواهد بود.
اگر دارید رسپی رو چند برابر میکنید بهتر اینه که با همزن برقی کار کنید. وگرنه این یه دونه تخم مرغ ارزش کثیف کردن پره های همزن رو نداره!




اولش که تخم مرغ رو اضافه میکنید این شکلی میشه.
به هم زدن ادامه بدید.





کم کم خمیر مجددا یک دست و لطیف میشه. منتها اندکی چسبناک.

حالا اینجاشه که در حد مرگ و زندگی حساسه!

اینکه آیا اون یک دونه تخم مرغ کافی بوده یا نبوده.

اونم در کمال شرمندگی باید خدمتتون عرض کنم که یک امر کاملا تجربیه. منتها توضیح میدم که حداقل تا یه حدی دستتون باشه که باید چیکار کنید.

در جریان هستید که آردها میزان جذبشون و میزان گلوتنشون با هم یکسان نیست. دانه بندیشون هم یکسان نیست.
من آرد رو به گرم بهتون دادم که ریسک خطا براتون پایین بیاد.
تخم مرغ هم باید یک تخم مرغ درشت باشه.
قانونا این رسپی با این اندازه ها باید جواب بده. ولی خب بعضی وقتها نیاز هست که یه کم تخم مرغ بیشتری استفاده کنیم.
ولی کی؟ چطور بفهمیم الان خمیر ما تخم مرغ نیاز داره یا نه؟
به عکس بعدی دقت کنید.




زمانی خمیر ما آماده است که اگر یک قاشق ازش برداریم؛ بعد از دو سه ثانیه "تلپ"یه تیکه خمیر ازش جدا شه و بیافته توی دیگ. همینطور که توی تصویر دارید افتادن یه تیکه از خمیر رو مشاهده میکنید.

پس شما یه دونه تخم مرغ دیگه رو توی یه کاسه بشکنید و با چنگال هم بزنید که به خوبی مخلوط شه. حالا یک قاشق غذاخوری از این تخم مرغ رو به خمیر اضافه کرده و خوب هم بزنید. تست کنید ببینید خمیر با توصیفی که کردم آماده اس یا خیر. اگر نبود باز یک قاشق دیگه تخم مرغ اضافه کنید و هم بزنید. اینقدر اینکار رو تکرار کنید تا به غلظت مناسب برسید.
فقط حواستون باشه زیادی تخم مرغ اضافه نکنید که خراب میشه و خوشگل توی قیف فرم نمیگیره.




پس دست نگه دارید و یک ماسوره ستاره ای رو توی قیف قرار داده و دو قاشق از خمیر رو توی قیف بریزید.




شکل و تعداد دندونه های ماسوره زیاد مهم نیست. میتونید با چند تا از ماسوره هایی که دارید امتحان کنید ببینید از کدومشون بیشتر خوشتون میاد.

قیف رو فشار بدید تا مقداری از خمیر بیرون بیاد.
یک قیچی که مخصوص شیرینی پزیتونه رو توی روغن فرو ببرید تا تیغه هاش چرب بشه.
با قیچی و با سایز دلخواه بامیه رو برش بزنید.





تو یه دیگ بسیار کوچولو روغن سرخ کردنی ریخته و روی حرارت قرار بدید تا به حرارت مناسب برسه. این رو قبلا توضیح دادم. اگر یک قاشق چوبی در روغن قرار بدید دور قاشق حباب ایجاد میشه. این یعنی روغن به دمای مناسب رسیده. گزینه دوم هم اینه که یه دونه از بامیه ها رو تست کنید.

بامیه باید همین که با قیچی چیده شد و توی روغن افتاد پف کنه و یک و نیم تا دو برابر بشه.




اگر محیط زیاد سرد نباشه شیره تا الان باید ولرم شده باشه.
بامیه ها رو مستقیم توی شیره میندازیم.
اگر هوا خیلی سرده و شیره ولرم نیست باید اندکی گرمش کنید.
بامیه ها رو توی شیره بغلتونید. شیره باید در حدی غلیظ باشه که یه لایه کلفت از شیره بدنه بامیه رو بپوشونه.
اگر شیره خیلی غلیظه و به جای اینکه بدنه بامیه رو پوشش بده مثل یه سس کاراملی عمل میکنه؛ شما باید یک قاشق آب جوش توش بریزید و همش بزنید تا رقیق شه. مجددا با یه بامیه دیگه شیره رو تست کنید. باز اگه غلظ بود یک قاشق دیگه آب اضافه کنید. اینقدر تستش کنید تا به غلظت کاملا مناسب دست پیدا کنید.




خب پس چی شد؟
ما غلظت شیره رو که تنظیم کردیم.
دمای روغن رو هم که تنظیم کردیم به صورتی که بامیه ها به خوبی پف کنند و دورشون هم طلایی بشه و مرکزشون هم بپزه و خمیری نباشه.
این وسط یه چیز دیگه رو هم باید چک کنید. اونم خود بامیه است. اگر بامیه شما وقتی وارد روغن میشه به خوبی پف نمیکنه این موضوع نشان دهنده اینه که تخم مرغ خمیر کمه. پس نیاز هست باز یک قاشق از اون تخم مرغ هم زده شده رو به خمیر اضافه کرده و خوب هم زده و باز یکی دو تا بامیه سرخ کرده و در شیره قرار داده و بچشیم.
به این ترتیب میزان تخم مرغ مورد نیاز خمیر تنظیم خواهد شد.

یه کم قلق داره که با عرض شرمندگی فقط چاره کار کسب تجربه است. دست اول و دوم ممکنه اذیت بشید ولی اگر مرتب انجامش بدید قلق کار دستتون میاد.

حالا دیگه یک عالمه بامیه سرخ شده شیره دار دارید.
هر بار هم بامیه ها رو از شیره خارج کرده و توی صافی قرار بدید تا شیره اضافیش بچکه.
نیازی نیست بامیه توی شیره بمونه. چون غلظت شیره طوری هستش که درجا بدنه بامیه رو کامل پوشش میده.
و این پوشش روش باقی میمونه.




یه گاز از یه بامیه زدم که مرکزش رو ببینید. کاملا پفکی و اسفنجی و با خلل و فرج. این نشون میده که میزان تخم مرغ رسپی مناسب بوده و خمیر به خوبی پف کرده.




خب و اما اصل ماجرا. کسی هست اینجا که ندونه من خوردنی ها رو نرم دوست دارم یا کرانچی؟ نه؟ خب پس شک نکنید که من لب به بامیه نرم نمیزنم. بامیه باید یه کاور ترد و ضخیم داشته باشه وگرنه من طرفش نمیرم.
در این تصویر یه بامیه گاز زده مشاهده میکنید که همه اون کاورش کاملا ترده و قرچ قرچ زیر دندون صدا میکنه.
آقای شوهر بامیه رو فقط نرم دوست داره. یعنی از نظر آقای شوهر بامیه ای با کیفیته که کاورش هم کاملا نرم باشه.
لذا شما توی تصاویر دو مدل بامیه مشاهده میکنید. یه سری نرم یه سری کرانچی.

حالا اینو چطوری تنظیم کنیم؟
با انتخاب ماسوره. یعنی هرچی زیگ زاگ های ایجاد شده روی بدنه خمیر عمیق تر باشه زمانی که داره سرخ میشه بامیه ها بدنه کرانچی تری خواهند داشت. هرچی برجستگی های روی بدنه بامیه کمتر باشه بامیه بدنه اش نرم تر خواهد بود.


من علاقه ام به بامیه در حدی زیاده که سالهاست تو ترکم. یعنی اجازه نمیدم بامیه وارد خونه بشه. هر سال ماه رمضون ننه شبهایی که توی مراسم بامیه تقسیم میکنند سهم من رو اول از همه کنار میذاره. به محض اینکه بامیه ها وارد خونه میشن من به آقای شوهر التماس میکنم که به سرعت همه رو بخوره که جلوی چشم من نباشن چون من عزت نفس ندارم! اینبار هم همین که بامیه ها رو درست کردم درجا نصفش رو ریختم تو بشقاب دادم دست مادر شوهرم که ببره پایین. بقیه رو هم از جلو چشمم برداشتم. ولی چه فایده. بازم هر از گاهی بهش ناخونک میزدم. خلاصه تا شب که آقای شوهر برسه عملا چیزی باقی نمونده بود!
نظر همه این بود که بامیه ها خیلی خوب بودند و از نظر آقای شوهر هم "همه چیزش مناسب و به قاعده بود". و از همه مهم تر اینکه مهدی که اصلا به شیرینیجات علاقه نشون نمیده؛ بشقابش رو برده بود جلوی مانیتور و "دیرین دیرین"نگاه میکرد و یه دونه بامیه گاز میزد و میگفت: "دستت درد نکنه مامانی خیلی خوشمزه شده"! میگن حرف راست رو باید از بچه شنید.

این رسپی چقدر بامیه به شما  میده؟
دو دستتون رو کنار هم بگیرید مثل زمانی که میخواید پر از آب کنید. این رسپی دو دست پر بامیه به شما خواهد داد. دیگه بهتر از نمیتونم اندازه بدم شرمنده.

نگرانش نباشید ازش هم نترسید. فوقش خوب نمیشه دیگه. دفعه دوم و سوم حتما بهتر خواهد بود. کافیه تمرین کنید. موفق باشید.


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

کسرول اگپلنت پارمزان

$
0
0


من بادمجان رو به گوشت قرمز و مرغ و میگو و ماهی ترجیح میدم. اسم منو بذارید آدم عجیب غریب ولی به نظر من طعم بادمجان از همه اینها یه سر و گردن بالاتره!
به دلیل علاقه زیادی که به پنیر و بادمجان دارم یه غذای فانتزی واسه خودم درست میکنم که شامل همه اینا میشه. اگر علایق مشترکی با من دارید از الان خودتون رو عاشق غذای امروز در نظر بگیرید.



آرد سوخاری 2 ق غ
بادمجان متوسط 3 عدد
سس مارینارا 1 لیوان
پنیر پارمزان رنده شده 2 ق غ
پنیر تست ورقه ای 4 عدد
پنیر ماتزارلای رنده شده 2 ق غ

پنیر ماتزارلای رنده شده 2 ق غ
پنیر پارمزان رنده شده 2 ق غ





فر رو روشن کرده و روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
بادمجان ها رو پوست گرفته و حلقه حلقه کنید. به ضخامت حدودی یک سانتیمتر.
میتونید بادمجانها رو نمک بزنید و بعد از یک ربع شسته و خشک کنید ولی اگر بادمجانها تازه و بدون تخم باشند نیازی به شیرین کردنشون نیست و میشه این مرحله رو حذف کرد.
سینی رو چرب کرده و برشهای بادمجان رو توی سینی میچینیم. با برس روی بادمجانها رو با روغن زیتون چرب میکنیم.  روشون آرد سوخاری پاشیده و در فر قرار میدیم.

بسته به ضخامت بادمجانها و جنس سینی و شرایط فر، زمان پخت متغیر خواهد بود. ولی بعد از ربع ساعت مرتب چکش کنید و همین که بادمجانها نرم شدند دیگه کفایت میکنه.
از فر خارج کنید.

برای تهیه آرد سوخاری در خانه به این پستمراجعه کنید. 




تو فاصله ای که بادمجانها میپزند سس مارینارا رو آماده میکنیم.

برای تهیه سس مارینارا در خانه به این پستمراجعه کنید.

نیمی از مارینارا رو کف ظرف مورد نظرمون میریزیم.

چون کسرولها همینطور که عرض شد در همون ظرفی که پخته میشن سرو خواهند شد؛ بهتره از ابتدا ظرف مناسبی براش در نظر بگیرید.
سایز ظرف من 17 در 17 سانتیمتر هستش.





نیمی از بادمجانها رو روی مارینارا میچینیم.




و دو قاشق پنیر پارمزان روش میپاشیم.






و بعد چهار ورقه پنیر ورقه ای تست.


 و احیانا اگر خواستید هم ... بیشتر!



و بعد دو قاشق ماتزارلای رنده شده.




بقیه بادمجان.





بقیه مارینارا و دو قاشق ماتزارلا.





روی ظرف رو با یک تکه فویل آلومینیوم پوشانده و ظرف رو به مدت ربع ساعت توی فر قرار میدیم.

از فر خارج کرده و دو قاشق پارمزان روش میپاشیم.





در اگر دوست داشتید میتونید با مقداری جعفری بهش روح بدید!





واااااااااای! جا داره انسان با دیدن این صحنه غش کنه. جدی میگم اصلا صحنه کش اومدن پنیر مذاب یه همچین خاصیتی داره! حس عجیبی به آدم میده. باید معتاد باشی تا درک کنی.





به به!
به به!
بازم به به!
اصلا تا داغه و پنیرش مذابه باید قاشق قاشق از خجالتش در اومد!
همین جاری شدن پنیر مذابش رو عشقه!






اگپلنت پارمزان صد درصد معرف حضور تمامی دوستان هستش. این ورژنی که من درست میکنم دیگه بادمجونش سرخ کردن نمیخواد و خداییش طعم و شکلش هم عالیه. اصلا شاید متحول شدید و تصمیم گرفتید دیگه از این به بعد به جای اون ورژن سرخ شده از این ورژن کبابی استفاده کنید. امتحانش ضرری نداره. تازه منفعت هم داره.
درست کنید. بخورید. لذت ببرید.

اُ! راستی داشت یادم میرفت... اگه بچه کوچیک موچیک تو دست و بالتون نیست؛ مارینارا رو تند و تیز درست کنید که دیگه اساسی خوشمزه شه. حالا لذت ببرید!




براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

بیکد زیتی با میگو

$
0
0

من اول سال یه نگاه انداختم دیدم مبحث پاستای کارگاه پربار نیست. تصمیم گرفتم تا انتهای سال پاستا بارونش کنم!
هم این. هم اینکه مهدی این مدل خوراکها رو دوست داره چون میتونه قبل از خوردن هر دونه پاستا، اول باهاش سوت بزنه! و مامانش رو هم مجبور کنه که با پاستا سوت بزنه!
من به قانون "با غذات بازی نکن"اعتقاد ندارم. به نظرم ایرادی نداره که بچه با غذاش بازی کنه و با پاستاش سوت بزنه.
فقط الان که مامانی خانم جمله بالایی رو بخونه دیگه حساب من با کرام الکاتبینه! (سلام عرض شد مامانی خانم. ارادتمندیم!)




زیتی 200 گرم
میگو 150 گرم
روغن زیتون 2 ق غ
پیاز 1 عدد
پودر تخم گشنیز نصف ق چ
زردچوبه نصف ق چ
دارچین ربع ق چ
پودر زنجبیل ربع ق چ
نمک و فلفل قرمز
رب گوجه فرنگی 2 ق غ
آب ربع لیوان

پنیر ماتزارلای رنده شده ربع لیوان





فر رو روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
روغن رو در تابه میریزیم.
پیاز رو خورد کرده توش میریزیم.
بعد از سی ثانیه که با حرارت متوسط تفت دادیم؛ زردچوبه و پودر تخم گشنیز و پودر دارچین و پودر زنجبیل رو اضافه میکنیم.
سی ثانیه دیگه هم تفت میدیم.



رب گوجه فرنگی رو اضافه کرده و میگوها رو هم توی تابه میریزیم.




آب رو اضافه کرده و با حرارت زیاد به مدت سه تا چهار دقیقه (بسته به درشتی میگوها) تفتش میدیم. نمک و فلفل رو اضافه میکنیم.



زیتی ها رو از قبل آبپز کرده و آبکش میکنیم.
و مثل تمامی بیکد زیتی هایی که قبلا توضیحش رو دادم این بار هم پاستا رو آلدنته بر میداریم. (که بعد از پخت "سوت خورش"خوب باشه!!!)

در این مرحله زیتی رو به سس اضافه کرده و مخلوط میکنیم.




از روی حرارت برش میداریم.
در واقع باید همین که زیتی رو اضافه کردید از روی حرارت برش دارید.



ظرف مورد نظر رو چرب کرده و پاستا رو توش میریزیم.
ظرف میتونه هر شکل یا سایزی داشته باشه.
من از ظرف سرامیکی بیضی شکل 23  سانتی استفاده کردم.





پنیر رو روش میپاشیم.



روش رو با فویل آلومینیومی که چرب کردیم میپوشونیم و به مدت 20 دقیقه در فر قرار میدیم.



اینم یه خوراک پاستای میگویی خوشمزه.
ما که عاشق میگو هستیم. میگوی با کیفیت هم در دسترس داریم بنابراین این غذا رو مرتب در خدمتش هستیم! شما هم امتحان کنید ضرری نداره.



اگر بچه کوچولو دارید الان با من ابراز هم دردی خواهید کرد:
من اجازه ندارم غذاها رو تند و تیز درست کنم وگرنه مادر شوهر (بخوانید: پسرم) از خونه بیرونم میکنه! اینه که فلفل غذا رو حذف کرده و به جاش یه شیشه سس فلفل میذارم کنار دستم.
اصلا غذا تندش خوبه! ایکسترا هات!


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد
Viewing all 653 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>