Quantcast
Channel: کارگاه آشپزسازی
Viewing all 653 articles
Browse latest View live

ورمیشل برنج با مرغ

$
0
0


من شاغلم یعنی هر روز تا بعد از ظهر اداره هستم. آدمی هم هستم که اعتقاد به "از شب قبل ناهار فردا رو پختن"ندارم. بنابراین ناهارهام همیشه سریع و ساده هستند. همه شون در چشم بر هم زدنی باید آماده بشن وگرنه اصلا درستش نمیکنم.
امروز یک مدل دیگه از این ناهارهای سریع رو شاهد هستید.

رایس ورمیچلی 100 گرم
روغن کنجد نصف ق غ
سیر 2 حبه
ریشه زنجبیل 3 سانتیمتر
فلفل سفید نصف ق چ
مرغ نصف یک سینه
سس سویا 2 ق غ
آب لیمو 2 ق غ
سرکه 1 ق چ
گشنیز خرد شده 1 ق غ
کرفس خرد شده 1 ق غ




با رایس ورمیچلی یا ورمیشل برنج آشنا هستید.
این روزا رو شیشه خیلی از فروشگاهها میخونید نوشته "رشته آماده فالوده موجود است". این منظورش این بوده که "رایس ورمیچلی داریم". شما فقط بگید یه بسته رشته فالوده میخوام. منتها حواستون باشه ضخامتشون فرق میکنه. اینی که تو تصویر میبینید نازکشه.

ورمیشل رو ده دقیقه توی آب جوش خیس داده و آبکش میکنیم.




روغن کنجد عطر و طعمی بسیار قوی داره پس همین اندازه ای که بهتون دادم کافیه.
سیر رو رنده کرده یا با دستگاه "گارلک پرس"له میکنیم.
زنجبیل رو هم خیلی ریز رنده میکنیم.
اندازه اش رو تقریبی دادم. زنجبیل هم عطری قوی داره پس کم یا زیادش دست خودتونه.

برای اطلاعات بیشتر در مورد ریشه زنجبیل بهاین پستمراجعه کنید.

سیر و زنجبیل رو سی ثانیه با حرارت زیاد تفت میدیم.
مرغ رو به قطعات کوچک و تقریبا یک اندازه برش زده و با حرارت زیاد یک دقیقه تفت میدیم.
و یا تا زمانی که رنگ فیله مرغ از صورتی به سفید تغییر رنگ بده. معمولا همون یک دقیقه طول میکشه.
فلفل سفید رو اضافه میکنیم.




سرکه رو با یک قاشق سس سویا و یک قاشق آبلیموی تازه مخلوط کرده و توی تابه میریزیم.
گشنیز خورد شده و کرفس خورد شده رو هم همزمان اضافه میکنیم.
از ساقه باریک کرفس استفاده کنید که عملا پختی نداره.

یکی دو دقیقه با شعله متوسط تفتش بدید.



ورمیشل رو توی تابه ریخته و باز یکی دو دقیقه تفت میدیم.




سس به طور کامل به خورد ورمیشل میره. حالا باید بچشیم. با ذائقه من نیاز بود که اون یک قاشق سس سویا و یک قاشق آبلیمو هم اضافه بشه. منتها شما بچشید و ترشی و شوریش رو با ذائقه خودتون تنظیم کنید. توجه داشته باشید که همیشه میشه اضافه کرد ولی نمیشه بعدا ازش کم کرد. پس کم کم اضافه کرده و مرتب بچشید تا طعمش تنظیم بشه.
و به این هم توجه داشته باشید که میزان ترشی لیمو ها یکسان نیست و مارکهای مختلف سس سویا دارای شوری متفاوتی هستند.



عملا این غذا فقط یه پخت مرغ داره که اونم اگر تیکه هاش کوچولو باشند تو همین پنج دقیقه پخته میشه و کاملا آبدار خواهد بود. ناهاری بسیار خوشمزه که در سه سوت آماده میشه. کافیه ورمیشلش رو تو یخچال داشته باشید.
این غذا بچه پسند هم هست چون رایس ورمیچلی یه بافت خیلی با مزه داره و بچه ها دوستش دارن. فقط این میزان فلفل سفید احتمالا برای برخی بچه ها زیاده. پس فلفلش رو کمتر بریزید که بچه تون شاکی نشه.
"مگه نگفته بودم تو غذا فلفل نریز مامانی؟!"
بعله!



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

نان باگت فرانسوی

$
0
0

باگت baguette  یک نان بلند و باریک فرانسویه که طول زیاد و بدنه تردش اون رو از سایر نونهای فرانسوی متمایز میکنه.
نان باگت فرانسوی حدودا قطر 5 تا 6 سانتیمتر و معمولا طول 65 سانتیمتر داره ولی میتونه به یک متر هم برسه.
در فرانسه نانهای بسیار زیادی به طور سنتی وجود داره در حدی که تفاوتشون اندکه. یعنی اگر شما با انواع نانهای فرانسوی به خوبی آشنایی نداشته باشید شاید تشخیصشون از هم براتون مشکل باشه.
در هر حال تهیه باگت فرانسوی در منزل کار سخت و پیچیده ای نیست. هر چند که در کل پختن نانهای حجیم سخته و درست عمل آوردنشون هم تجربه فراوانی میخواد اما اگر شما از پس سایر نانها به راحتی برمیاید؛ درست کردن باگت فرانسوی نباید زیاد بترسوندتون. یه کم دنگ و فنگ داره که باید به حساب شیرینی کار بذاریمش!


آرد 500 گرم
نمک 10 گرم
خمیر مایه فوری 10 گرم
آب 370 میلی لیتر
روغن برای چرب کردن





دلیل اینکه مواد به گرم و میلی لیتر داده شده اینه که ریسکش کمتر شه. ولی در هر حال در جریان هستید که جنس آردها یکی نیست. لذا همه آب رو یکباره اضافه نکنید.
منظور از آرد، آرد سفید هستش ولی میتونید ترکیبی از آرد سفید و گندم هم کار کنید منتها نانی که با آرد سفید تهیه میشه لطیف تره.
"خمیر مایه فوری"یا "اینستنت ییست"نیاز به عمل آوری اولیه نداره. از خمیر مایه معمولی یا "اکتیو درای"استفاده نکنید.
حتما مبحث نانها رو مطالعه بفرمایید. و همچنین قسمت خمیر مایه سوالات متداول.
میزان نمک رسپی برای یکی با ذائقه من زیاده. من از یک چهارم قاشق چای خوری نمک در رسپی استفاده میکنم. منتها چون نمک عامل کنترل کننده پف نان هست بهتر اینه که به اندازه ای که گفته میشه استفاده بشه. مجددا تکرار میکنم مجاز هستید میزان نمک رسپی رو کم کنید اما به خاطر داشته باشید که نمک فقط برای شوری نان نیست و برای کنترل پف نان ضروریه.
آرد و ییست و نمک رو در کاسه بزرگی ریخته و مخلوط کنید.
هرگز نمک رو مستقیما روی ییست نریزید.
کم کم آب رو اضافه کرده و ورز میدیم.
برای آردی که من استفاده میکنم این مقدار آب دقیقا مناسبه و همینطور که میبینید خمیر به خوبی شکل میگیره.




به ورز دادن ادامه بدید تا جایی که بدنه خمیر مثل ساتن شفاف و براق و یکدست بشه.




خمیر تا حدی چسبناکه و مشاهده میکنید که به دست میچسبه. خمیر به دلیل ورز فراوانی که بهش دادیم الاستیسیته زیادی پیدا کرده و به خوبی کش میاد.




رمز موفقیت نانها در خوب ورز داده شدنشونه. باید وقت کافی بذارید یا اینکه دستگاه برقیش رو بخرید.
هر چند که به نظر من اصلا کل صفای نون پختن تو خونه به اینه که با دست کار بشه.
در هر حال این شکل نهایی خمیریه که به خوبی ورز داده شده.
خمیر کاملا نرمه.
کاملا کشدار.
تا حدی چسبناک.



بهتر اینه که از یک ظرف مستطیلی شکل استفاده کنید. یا مربعی.
اگر هم امکانش براتون وجود نداره که خب چاره ای نیست دیگه همون کاسه بزرگ معمولی. فقط جنس ظرف برای خوب ور اومدن خمیرها مهمه. مثلا بهتر اینه که شیشه ای یا پلاستیکی باشه. از ظروف فلزی استفاده نکنید.
بدنه ظرف رو با روغن به خوبی چرب کنید و خمیر رو توش قرار بدید.



این خمیر هستش قبل از پف.




این هم خمیر ما بعد از یک ساعت استراحت.




پس خمیر رو باید توی ظرفی که به خوبی چرب شده قرار داده و روی ظرف رو با سلفون پوشونده و ظرف رو در یه جای گرم و نرم قرار بدیم.
محیط رشد خمیر باید گرم باشه ولی نه اونقدر گرم که باعث ترشیدن خمیر بشه. و اگر بعد از یک ساعت مشاهده کردید که خمیر به خوبی رشد نکرده نشون میده دما به اندازه کافی گرم نبوده و باید خمیر بیشتر استراحت کنه.
معمولا یک جای خوب برای رشد خمیر ها فریه که قبلا یه کم گرم شده. بسته به اینکه نان رو در زمستون یا تابستون درست میکنیم این میزان گرما متغیر خواهد بود. اینکه چقدر گرم باشه خوبه رو هم باید با تجربه به دست بیارید.
مثلا من در تابستون قبل از اینکه کار رو شروع کنم دو سه دقیقه فر رو روشن میکنم. بعد خاموشش میکنم و شروع میکنم که تهیه خمیر. این محیط دیگه تا دو ساعت هم برای خمیر مناسب خواهد بود. ولی زمستونها ناچار میشم هر نیم ساعت چک کنم ببینم آیا فر هنوز دمای مناسبی داره یا باید سی ثانیه روشن شه تا گرماش ثابت بمونه.

خلاصه این مورد رو فقط با تجربه میتونید تنظیم کنید.



دو دستی خمیر رو به همون شکلی که هست از ظرف خارج کنید.
تلاش کنید شکل خمیر به هم نخوره.
از قبل سطح کار رو به خوبی با روغن چرب کنید.
خمیر رو دو دستی بلند کرده و روی سطح کار قرار بدید.

خمیر رو به دو یا سه یا چهار قسمت تقسیم میکنیم. بسته به اینکه دوست دارید باگتها بزرگ یا کوچک باشند. در اینجا من خمیر رو به دو قسمت تقسیم کردم.


حالا با دست خمیر رو از عرض کمی پهنش کنید. 

مهمه که حفره های هوای ایجاد شده در خمیر زیاد ازش خارج نشه و بافتش زیاد به هم نخوره.



یک سوم از خمیر رو با کمک دو دست رو به پایین تا میکنیم.




تخته کار رو میچرخونیم.
اون یک سوم باقی مونده رو با کمک دو دست رو به پایین تا میکنیم.




باز از بالای خمیر با کمک دو دست خمیر رو از نیمه به سمت پایین تا میکنیم.




با کمک انگشتان لبه های خمیر رو فشار داده و به هم میچسبونیم.


 روی سطح کار که کاملا چربه؛ خمیر رو با حرکت رفت و برگشتی با دو دست قل میدیم تا خمیر کشیده و دراز بشه. و باگت شکل بگیره.

همین مراحل رو برای نیمه دوم خمیر تکرار میکنیم.
و یا اگر تعداد باگتها بیشتره برای سایر قطعات خمیر باید همه این مراحل تا زده شدن تکرار بشه.



توی یک سینی فر دارای دیواره، یک تکه کاغذ روغنی انداخته و کاغذ رو چرب میکنیم.
باگتها رو روی کاغذ قرار میدیم. به طوری که اون درزش زیر خمیر بیافته.




همینطور که در تصویر مشاهده میکنید من کاغذ روغنی رو طوری جمع کردم که لبه های کاغذ به عنوان یک قالب برای باگتها عمل کنه.

روی سینی رو با سلفون بپوشونید.
اجازه بدید در محیطی گرم و نرم باگتها یک ساعت استراحت کنند. و ور بیان.

اگر سینی با دیواره بلند ندارید باید حتما سلفون رو به خوبی چرب کنید که به خمیر نچسبه.
بهتر اینه که سینی دیواره داشته باشه.




این قالب مخصوص نان باگته که من سالها پیش خریدم. مشاهده میکنید که فرم قوسی شکلش و همچنین سوراخهای موجود در بدنه اش باعث میشه که نان ها حرفه ای تر از آب در بیان. اگر قالب باگت ندارید اصلا نگران نباشید چیز واجبی هم نیست.

اگر از این مدل قالب در خانه دارید به این نکنه توجه داشته باشید که شما مجاز نیستید خمیر رو توی قالب بذارید که ور بیاد. چون خمیر وقتی رشد میکنه در سوراخهای ریز قالب نفوذ میکنه و حالا خر بیار باقالی بار کن!




خب... بعد از یک ساعت که باگتها استراحت کردند؛ اگر قالبش رو دارید دو دستی باگتها رو به قالب منتقل کنید.
اگر هم قالبش رو ندارید کافیه کاغذ روغنی ای که جمع کرده بودید رو بکشید تا باز بشه و باگتها از هم فاصله بگیرند.

فر رو روشن کرده و روی 220 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
شبکه فر طبق معمول در مرکز فر قرار داره. ولی در طبقه پایینی فر یا اگر فر شما چند تا شبکه یا طبقه نداره در کف فر، یک سینی دیگه یا یه ظرف فلزی بزرگ با دیواره بلند قرار بدید.

مقدار زیادی آب رو توی کتری ریخته و بذارید به جوش بیاد.

اجازه بدید فر حداقل به مدت ربع ساعت کاملا داغ بشه.

روی باگتها با الک کوچک مقداری آرد الک میکنیم.

با یک تیغ تیز روی بدنه باگتها به صورت مایل خطوطی عمیق ایجاد میکنیم.
بهتره عمیق باشند که بعد از پف  و پخت، این خطوط به وضوح دیده بشن.




در فر رو باز کرده و توی اون سینی که کف فر گذاشتیم رو پر از آب جوش میکنیم.

حالا سینی حاوی باگتها رو توی فر میذاریم.
به مدت نیم ساعت یا تا زمانی که از رنگ باگتها راضی باشیم.





خب مسلما نیم ساعت برای من خیلی کمه چون من نانها رو برشته و کرانچی دوست دارم. پس به ساعت توجهی نکرده و فقط رنگ باگتها رو چک میکنم تا زمانی که از رنگ طلاییش کاملا راضی باشم.




این زیر نونها بعد از پخته. مشاهده میکنید که کاملا طلایی تیره است و اصلا دیگه از طلایی رد کرده! من نونها رو اینجوری دوست دارم.
رنگ نونها دقیقا همینیه که مشاهده میکنید یعنی عکس رو در شرایط نوری بسیار خوبی براتون گرفتم پس آنچه در عکس مشاهده میکنید دقیقا همونیه که من با چشمهام میدیدم!




باگت رو با دست تیکه کرده و داغ داغ درجا یه گاز ازش میزنیم.
اینکه من نون رو تا این حد ترد و کرانچی دوست دارم یک بیماری ناشناخته است! یه نگاه به اون کاور ضخیم و ترد نون بندازید، عمق فاجعه براتون مشخص میشه. در حدی این نون کاورش کلفته و قرچ قرچ میکنه که انگار داری ته دیگ گاز میزنی!
خب البته یکی از خصوصیات باگت فرانسوی همین کاورشه. که دلیلش هم اون بخار آبیه که محیط فر رو پر کرده. رطوبت موجود در فر باعث ایجاد این کاور ضخیم و ترد میشه. حواستون به آب موجود در فر باشه. اگر کم شد باز آب جوش بهش اضافه کنید.

باگت فرانسوی خیلی نون خوشگلیه. و اگر هم مثل من عاشق نونهای کرانچی هستید مطمئنم عاشق این نون میشید. چون این دیگه خود جنسه!



رسپی از paulhollywood



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

دولسه د لچه به شیوه قوطی کنسرو

$
0
0


دولسِه دِ لِچِه Dulce de lecheیه ماده کارامل مانند بسیار معروف در دنیاست. و تشکیل شده از حرارت دادن شیر و شکر به مدت بسیار طولانی. نتیجه یک کارامل شیری بسیار خوشمزه است. دولسه د لچه در کشورهای مختلف دنیا با نامهای متفاوتی شناخته میشه مثلا در فرانسه معروفه به کنفیتوغ دُ لِ به معنی مربای شیر. عملا هم اگه بهش خوب فکر کنیم ما داریم با شیر یه مارمالاد درست میکنیم. یعنی مثل همه مارمالادهای دیگه که تشکیل شدند از جوشاندن شکر و یه ماده غذایی، این هم تشکیل شده از جوشاندن شکر و شیر. و نهایتا هم یک ماده مارمالادی پودینگ مانند خواهیم داشت.

در کشورهای آمریکای جنوبی و همچنین خیلی کشورهای دیگه، دولسه د لچه رو به همون شیوه سنتی یعنی حرارت دادن به شیر و شکر برای ساعتها و همچنین از کت و کول افتادن به دلیل هم زدن فراوان، تهیه میکنند. که اون رو در پستی جداگانه بهش خواهم پرداخت منتها شیوه های میانبر دیگه ای هم وجود داره که به اونها اشاره خواهد شد. یکی از این شیوه ها جوشاندن قوطی کنسرو شیر عسلیه. که به این شیوه هم سالها پیش اشاره کردم و خیلی از دوستان بهش معتاد هستند چون یکی از ساده ترین روشها برای تهیه یه کارامل خوشمزه و با کیفیته.
 سالهاست میخوام شیوه های مختلف تهیه دولسه د لچه رو توضیح بدم ولی هر سال موکولش میکنم به سال آینده. امسال تصمیم گرفتم شاخ مار رو تو این زمینه بشکنم و خیال خودم رو راحت کنم. پس چند پست آینده همه در مورد دولسه د لچه خواهند بود.




همینطور که چند سال پیش توضیح دادم فرایند کار بسیار ساده است.
کافیه قوطی شیر عسلی رو به مدت سه ساعت بجوشونیم.
به همین سادگی.
فقط چند نکته داره که تذکر میدم.

اولا که باید به قوطی کنسرو شیر عسلی دسترسی داشته باشید.
برای اطلاعات بیشتر کل مبحث شیر عسلی و شیر تبخیر شده رو میتونید مطالعه کنید.
عنایت داشته باشید برای تهیه دولسه د لچه باید از شیر عسلی استفاده کنید نه شیر تبخیر شده.

برچسب کاغذی دور قوطی رو جدا کنید.
برای بار اولی که من داشتم از قوطی کنسرو، دولسه د لچه تولید میکردم برچسبش رو نکندم و وسط کار کاغذ دورش جدا شد و توی دیگ به حرکت در میومد و بالا و پایین میرفت و خلاصه وضعیتی بود. و این تجربه ای شد که دیگه این اشتباه رو تکرار نکنم.

قوطی رو توی دیگ بخوابونید.
تجربه ای که من در مورد جوشوندن قوطی کنسرو ها دارم اینه که اگر ایستاده باشند به دلیل حرکت آب در زمان جوشش، قوطی به بالا و پایین حرکت میکنه و صدای تلق تلقش رو اعصاب آدمه. پس میخواد کنسرو ماهی تن باشه یا کنسرو شیر عسلی، همیشه قوطی رو میخوابونم.

همواره به اندازه یک بند انگشت روی قوطی آب وجود داشته باشه.
یعنی هرگز اجازه ندید سطح آب پایین بیاد.
میتونید در دیگ رو ببندید که کمکی باشه. ولی در هر حال باید هر از ربع یا نیم ساعت یه چکی بکنید که سطح آب پایین نیومده باشه. یه کتری آب جوش هم باید دم دستتون باشه که دیگ رو مجددا پر از آب کنید.

از دیگ بزرگ استفاده کنید.
تجربه من اینه که دیگ بزرگ بهتره. چون میزان آب زیادتره و تنظیم حرارتش راحت تره. چون شما نباید بذارید آب قلیان داشته باشه. همین که یه قل کوچولو بخوره کافیه. و کف دیگ هم بهتره قطور و کلفت باشه که حرارت یکسان در سطح دیگ پخش بشه. در غیر این صورت کف دیگ یه شبکه فلزی قرار داده و بعد قوطی رو روش بذارید که مستقیما با کف دیگ در تماس نباشه و اگر شبکه فلزی ندارید یه تیکه فویل آلومینیوم رو مچاله کنید و کف دیگ بذارید و بعد کنسرو رو روش قرار بدید.

 دیگ چدن بزرگ برای این کار کاملا مناسبه چون حرارت توش یکسان پخش میشه.
و میتونید همزمان چندین قوطی رو بجوشونید. مثلا شش تا در آن واحد.
داستانهای زیادی در خصوص منفجر شدن قوطی در حین پخت در اینترنت وجود داره. ولی برای من هیچوقت رخ نداده و انشالا نخواهد داد.
لازمه نکات ایمنی رو رعایت کنید.
اولا که قوطی کنسرو بهتره مطابق تصویر از این مدلهای "آسان بازشو"نباشه. منظورم از اوناست که گیره اش رو میکشی و درش رو باز میکنی.
دوم اینکه دیگ کاملا بزرگ باشه و میزان آب فراوانی توش باشه.
سوم اینکه همواره چک کنید که روی قوطی آب وجود داشته باشه.
چهارم اینکه حرارت اجاق متوسط باشه یعنی در حدی که آب یه قل کوچیک داشته باشه.

این خطر انفجار قوطی کنسرو زمانیه که آب دیگ کاملا تبخیر میشه و قوطی حرارت زیادی به صورت مستقیم میبینه. وگرنه این مواردی که گفتم رو رعایت کنید و انشالا مشکلی پیش نمیاد.

و این رو هم تذکر بدم که ابتدا قوطی رو توی دیگ بذارید و بعد زیر شیر آب دیگ رو پر کنید.
این بسیار مهمه که قوطی شیر عسلی در آب با دمای معمولی به مرور حرارت ببینه و کم کم گرم بشه و سر فرصت و با خیال راحت کاراملایز بشه.
عجله و بی حوصله بازی اینجا جواب نمیده.

زمان پخت هم بین دو تا چهار ساعت متغیر میتونه باشه. مثلا اگر میخواید یه سس کاراملی داشته باشید بهتره قوطی رو دو ساعت بجوشونید و شما یک سس کاراملی طلایی رنگ روان خواهید داشت که همینطوری که در پست استیکی دیت کیک دیدید میتونید به عنوان سس روی کیکها بریزید. یا مثلا تارتها یا کاپ کیک ها یا بستنی ها.

اگر میخواید دولسه د لچه  طلایی تیره با غلظت زیاد باشه بهتره سه ساعت بجوشونید. یعنی آنچه الان در تصاویر میبینید.
این برای تهیه کیک ها و پایها مناسب خواهد بود.

اگر اجازه بدید چهار ساعت بجوشه به مراتب تیره تر و غلیظ تر میشه (در پستهای بعدی مصور خواهید دید) که اون رو میشه لای بیسکویتها یا کیک ها قرار داد یا برای تزئین روی کیک استفاده کرد.

در هر حال این زمان پخت کاملا در کنترل خودتونه.



در جریان هستید که من تا چه حد تنبلم!
اینکه براتون تصاویر قبل و بعد گرفتم نشون میده چقدر دوستتون داشتم!
جدی!



خب پس جریان در کل به همین سادگیه.
قوطی رو میجوشونیم.
و بعد زیرش رو خاموش میکنیم.
با انبر از آب خارجش میکنیم و اجازه میدیم تا به دمای محیط برسه.
تحت هیچ شرایطی کنسرو رو زمانی که داغه باز نکنید چون فوران میکنه و میپاشه روتون.
آنچه در تصاویر میبینید دولسه د لچه ایه که همدما با محیطه. بدین مفهوم که اگر بره توی یخچال سفت خواهد شد. در زمان مصرف کافیه از یخچال بیرون بیارید تا به دمای محیط برسه و یا اینکه بهش حرارت بدید تا نرم و روان بشه.
اگر کنسرو رو باز نکنید میتونید تا زمانی که روش تاریخ داره در کابینت در کنار سایر قوطی های شیر عسلیتون نگهداریش کنید.
بعد از اینکه درش رو باز کردید دیگه توی قوطی نباید بمونه. منتقلش کنید به ظرف شیشه ای که درش به خوبی بسته میشه و هوا نمیبینه. و میتونید تا هفته ها در یخچال نگهداری کنید. که البته خیلی زودتر از این حرفا مصرف میشه.
طریقه مصرفش هم بدین صورت هست:
قوطی رو بغل میکنیم.
میریم یه جای دنج میشینیم.
با انگشت یه مقدار از دولسه د لچه برمیداریم.
میلیسیم.
تکرار میکنیم!

موارد دیگه مصرف رو هم در پستهای آینده مصور مشاهده خواهید نمود.


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

دولسه د لچه به شیوه فر

$
0
0


پس در جریان قرار گرفتید که دولسه د لچه چی هست و یه شیوه تهیه اش در قوطی کنسرورو دیدید.
امروز شیوه دیگه ای رو میبینید که کنترل شما در فرایند تهیه بیشتر هستش. یعنی بر خلاف شیوه قبلی شما میتونید رنگ و غلظت دولسه د لچه رو در حین پخت کنترل کنید چون دیگه توی قوطی مبحوس نیست.




ابتدا شیر عسلی رو توی یه ظرف که تحمل دمای فر رو داشته باشه خالی میکنیم.
این ظرف میتونه هر جنسی داشته باشه.
قوطی های شیر عسلی معمولا حدود چهارصد گرم هستند.

با تکون دادن ظرف، شیر عسلی رو کف ظرف پخش میکنیم.
میتونید هم از شیر عسلی خانگی استفاده کنید. کافیه به مبحث شیر عسلی و شیر تبخیر شده مراجعه کنید.




فر رو روشن کرده و روی 210 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
روی ظرف حاوی شیر عسلی رو با یه تکه فویل آلومینیوم میپوشونیم.
ظرف رو در یه سینی یا ظرف بزرگتری قرار میدیم.
توی ظرف بزرگ تر آب جوش میریزیم. به طوری که تا نیمی از دیواره بیرونی ظرف حاوی شیر عسلی رو بپوشونه.

حالا هر دو رو توی فر قرار میدیم.

مدت زمان پختش دو تا سه ساعت هستش.

هم زدن هم نمیخواد.
فقط بعد از یک ساعت چک کنید ببینید اگر سطح آب پایین اومده باز کمی آب جوش توش بریزید.

تصویری که میبینید مربوط میشه به دو ساعت پخت. رنگش کاملا طلاییه و مطلوب. ولی خب من دوست دارم از این تیره تر باشه پس 45 دقیقه دیگه به پخت ادامه دادم.



مشاهده میکنید که بافتی کاملا "پودینگ مانند"داره.
آنچه در این تصویر میبینید دولسه د لچه ایست که 2 ساعت و 45 دقیقه پخته شده.

همینطور که عرض کردم کنترل رنگ و غلظتش با خودتونه. میتونید کمتر یا بیشتر بپزیدش.

حالا چرا در حین پخت همش نمیزنیم:
سینی پر از آب در حال جوشیدنه. ظرف پیرکس خودش به اندازه کافی سنگین هست و اون سینی حاوی آب جوش هم وزن کمی نداره. شما باید در فری که کاملا داغه رو کاملا باز کنید و چیز به این سنگینی که پر از آب جوشه رو هر نیم ساعت از فر بیرون بیارید. فویل داغ رو از روی پیرکس بر دارید و همش بزنید و باز روش فویل بذارید و لبه های کاملا داغش رو محکم ببندید و باز در فر رو کاملا باز کنید و سینی سنگین رو توی فر بذارید.
بسیار خطرناکه. احتمال اینکه آب جوش روتون بریزه یا دستتون رو بسوزونید بسیار زیاده.
و اصلا هم زدنش ضروری هم نیست. چون در هر صورت نیاز هست بعد از اینکه پختش تمام شد به طور کامل با ویسک یا همزن برقی یا بلندر همش بزنید.

پس فقط بار اولی که دارید درستش میکنید بعد از دو ساعت چکش کنید اگر رنگش رو دوست داشتید از این به بعد همون دو ساعت رو دیگه مد نظر داشته باشید یا مثل من دو و نیم تا سه ربع. خلاص!



با قاشق که همش میزنیم یکدست نمیشه.
پس باید با ابزار کار کنیم.




سه ثانیه در بلندر کفایت میکنه.
یا همزن برقی یا حتی ویسک.



دولسه د لچه زمانی که توی یخچال میره سفت و غلیظ میشه. کافیه از یخچال بیرون بیارید یا اینکه بهش حرارت بدید تا نرم و روان بشه.

دولسه د لچه رو در ظرف شیشه ای در بسته در یخچال تا هفته ها میتونید نگهداری کنید ولی به سرعت برق و باد مصرف میشه چون خیلی خوشمزه است.




برگرفته از davidlebovitz


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

دولسه د لچه به شیوه دیگ زودپز

$
0
0

دولسه د لچه ذاتا یه فرایند آهسته ای رو باید طی کنه وگرنه کیفیت عالی پیدا نمیکنه یعنی برای کاراملایز شدن باید به مرور و به مدت طولانی حرارت ملایمی ببینه.
شیوه سنتیش که بعدا بهش اشاره خواهم کرد حدود هفت هشت ساعت وقت میبره. این شیوهو این شیوهحدود سه ساعت تا چهار ساعت وقت شما رو میگیره. که خب با توجه به اینکه کیفیت نهایی مطلوب هستش؛ هر دو شیوه کاملا مناسب بوده و به صورت سنتی در دنیا اجرا میشه.
شیوه ای که امروز شاهدش هستید باز به طور سنتی سالیان سال هست که در دنیا اجرا شده و میشه و عالی جواب میده و حدودا هم یک ساعتی وقت شما رو بیشتر نمیگیره. یعنی عملا سریع ترین شیوه به حساب میاد.





باید حتما دیگ زودپر داشته باشید.
مدلش مهم نیست. همینکه یه دیگ زودپز معمولی داشته باشید کفایت میکنه.

برچسب قوطی شیر عسلی رو جدا کنید.
قوطی رو توی دیگ بخوابونید.
در صورت تمایل میتونید چند تا قوطی رو همزمان توی دیگ بذارید.

دیگ رو پر از آب کنید به طوری که از حد علامت ماکسیمم بالاتر نرید. همه دیگهای زودپر علامت ماکس دارند. توی تصویر مشخصه. اگر هم دیگ شما علامت رو نداره چشمی کار کنید. من همیشه سه بند انگشت بالای قوطی آب میریزم و میزانش مناسبه.

در دیگ رو محکم ببندید.
باز اینم بستگی به دیگ شما داره که درش چطوری بسته میشه.

دیگ رو روی حرارت بذارید و اجازه بدید تا آب به جوش بیاد و صدای فیس فیس دیگ بلند شه. یا ممکنه برای دیگ شما فرق کنه در هر حال زمان پخت رو باید از وقتی که بخار ازش در میاد اندازه گیری کنید.

آب باید معمولی باشه یعنی اگر به جای آب شیر توش آب جوش بریزید جواب نمیده. همینطور که قبلا هم عرض شد دولسه د لچه باید به مرور حرارت ببینه وگرنه درست کاراملایز نمیشه.

خب از زمانی که بخارش شروع شد تایم بگیرید. زمان پخت بین 40 تا 50 دقیقه باید باشه. میتونید هم تا 60 دقیقه بهش حرارت بدید.
بعد زیرش رو خاموش کنید و اجازه بدید به مرور فشارش پایین بیاد.
بعد در دیگ رو باز کرده و قوطی رو خارج کنید.
هرگز قوطی داغ رو باز نکنید.
اجازه بدید به مرور خنک شه بعد که به دمای محیط رسید قوطی رو باز کنید.



این دولسه د لچه ای که در تصویر میبینید 50 دقیقه حرارت دیده.
کاملا قهوه ای و کاملا غلیظ.
به به!


این دولسه د لچه الان غلظتیه که در دمای محیط داره. بره توی یخچال سفت تر میشه. ولی بعدا که از یخچال خارج کنید نرم میشه. یا اینکه میتونید اندکی بهش حرارت بدید.
اگر تمایل دارید رنگش روشنتر و طلایی تر باشه مثل قوطی بالایی در عکس اول، بهتره 35 تا 40 دقیقه بهش حرارت بدید. دیگه بعد از یک بار کسب تجربه قلقش دستتون میاد.
این قوطی رو اگر باز نکنید تا زمانی که روش تاریخ مصرف داره میتونید توی کابینت نگهداری کنید. و اگر بازش کردید حتما به ظرف شیشه ای منتقل کرده تا هفته ها در یخچال نگهداری کنید.
این شیوه واقعا بی دردسر و سریعه و نتیجه کار هم ردخور نداره. فقط باید به دیگ زودپزتون اعتماد کامل داشته باشید!
امتحان کنید. میدونم خوشتون میاد.



برگرفته از wikihow



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

تافی دولسه د لچه در فر ماکروویو

$
0
0

همینطور که عرض شد؛ فرایند تهیه دولسه د لچه یه فرایند تدریجیه. یعنی باید شیر و شکر به مدت طولانی حرارت ببینند تا نتیجه مطلوب حاصل بشه.
حالا میشه یه جورایی هم با مایکروفر یه تقلبهایی انجام داد. ولی نتیجه هرگز یکسان نخواهد بود.
دولسه د لچه به اون صورت که باید شفاف و پودینگ مانند باشه حاصل نخواهد شد ولی شما یه کارامل زیبا خواهید داشت. و اگر به حرارت دادن ادامه بدید نهایتا یک تافی کارامل شیری بسیار خوشمزه خواهید داشت.



شیر عسلی رو توی یه کاسه بزرگ بریزید.
از کاسه بسیار بزرگ استفاده کنید بهتره.
برای بار اول کل قوطی شیر عسلی رو استفاده نکنید. توصیه میکنم با نیمی از قوطی شروع کنید.

با قدرت حداکثر شیر عسلی رو یک دقیقه حرارت بدید.
ویسک کرده و باز یک دقیقه حرارت بدید.
باز ویسک کنید.




دیگه چون خیلی داغ میشه وقتی بهش حرارت میدید قل میزنه و بالا میاد. همین که بالا اومد باید از مایکروفر خارج کرده و ویسک کنید.
اینی که در تصویر میبینید بعد از دقیقه چهارمه.



هر بار که حرارت داده میشه قل میزنه و بالا میاد. بعد خودش سریع برمیگرده سر جاش.



یه همچین قیافه ناخوشایندی پیدا میکنه.




ولی جای نگرانی نداره چون با یکی دو ثانیه ویسک کردن کاملا یکنواخت و خوشگل میشه.



دقیقه ششم دیگه کارامل کاملا شکل میگیره. یعنی غلیظ و کشدار میشه و رنگش هم تیره میشه.

میتونید دقیقه پنجم دیگه دست بکشید و دولسه د لچه طلایی رنگی خواهید داشت. ولی من از این رنگ خوشم نمیاد پس همینطور ادامه میدم تا دقیقه هفتم و بعضا هشتم.
عنایت داشته باشید که بعد از دقیقه چهارم دیگه شما هر چند ثانیه یکبار باید ظرف رو بیرون آورده و ویسک کنید. یعنی این یکی دو دقیقه آخری خیلی زمانبره. وقتی میگم یکی دو دقیقه منظورم تایمر روی مایکروفره نه زمان واقعی. چون در عمل شما هر ده ثانیه یکبار باید همش بزنید.
و اواخرش که دیگه داره قهوه ای رنگ میشه باید هر پنج ثانیه یکبار همش بزنید چون خیلی حساسه و ممکنه بسوزه.

زمانی که از رنگش راضی بودید دیگه دست نگه دارید و اجازه بدید سرد شه.
توجه داشته باشید که کاراملها همیشه وقتی سرد میشن سفت تر میشن. اگر زیادی بهش حرارت داده باشید به جای تافی کاراملی سنگ کاراملی تحویل خواهید گرفت.
اگه یکی دو بار اول از دستتون در رفت و خیلی سفت شد زیاد به خودتون استرس ندید. فوقش خوردش میکنید و به جای تافی انگلیسی باهاش بیسکویت درست میکنید. که خب سال قبل تجربه اش رو داشتید و میدونید چیز خیلی خوشمزه ایه. پس در هر حال حیف و میل نمیشه.



تافی رو بعد از اینکه سرد شد میتونید توی قالب سیلیکونی قرار داده و با انگشتان بهش فشار بدید تا فرم قالب رو به خودش بگیره. این تافی کاملا کشداره پس باید به اندازه مورد نظر با دست ازش بردارید و توی قالب قرار داده و پرس کرده و به راحتی از قالب جدا کنید. نیازی به چرب کردن قالب نیست.

من برای کیفیت بد این عکس عذرخواهی میکنم. نور طبیعی روز رو دیگه از دست داده بودم. این عکس فقط به اندازه ای کاربرد داره که ایده بگیرید وگرنه رنگ تافی اینی که در تصویر میبینید نیست. رنگ واقعیش رنگیه که در تصویر قبلی دیده میشه.




تافی در دمای محیط سفتیش همینیه که در این تصویر دیده میشه. کاملا کشدار و بینهایت خوشمزه. بی اغراق. واقعا خوشمزه است.
تافی رو با سلفون پوشش داده و در ظرف در بسته خارج از یخچال نگهداری کنید چون توی یخچال سنگ میشه.
از الان میتونید واسه نوروز روش تمرین داشته باشید.
مثل همیشه توصیه میکنم برای داشتن بهترین کیفیت، شیرینی ها رو تازه مصرف کنید. و این اینقدر خوشمزه هست که یکروزه مصرف شه. یا یک ساعته.
یا ده دقیقه ای!
بستگی داره خورنده اش کی باشه!



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

رولهاي پستوي گوجه فرنگي خشك شده

$
0
0

پستوی گوجه فرنگی خشک شدهکه معرف حضورتون هست. موجودی بسیار خوشمزه. پاستاشماز محبوب ترینها واسه منه. در حدی این پستو رو دوست دارم که مرتب به بهانه های مختلف در غذاهام ازش استفاده میکنم. باز یکی از محبوب ترینهام همین رولتی که مشاهده میکنید. واقعا عالیه. بافت نوني نرم و لطيف و پفكي با همنشيني يك پستوي آجيلي و خوشمزه.




 آرد 2 ليوان
خمير مايه فوري نصف ق غ
نمك ربع ق چ
شكر نصف ق چ
كره 50 گرم
تخم مرغ 1 عدد
شير نصف ليوان
پستوي گوجه فرنگي خشك شده نصف ليوان





آرد و نمك و شكر و پودر خمير مايه فوري رو توي ظرفي مخلوط ميكنيم.



كره مذاب و شير و تخم مرغ رو اضافه ميكنيم.
هم ميزنيم تا خمير شكل بگيره.



به مدت 15 دقيقه ورزش ميديم.
براي دانستن شيوه صحيح ورز دادن به اين پست  و این پستو این پستمراجعه نماييد.



ظرف بزرگي رو با روغن چرب ميكنيم.
خمير رو توي ظرف قرار ميديم.

روي ظرف رو با سلفون ميپوشونيم.
به مدت يك ساعت در جاي گرم و نرمي قرار ميديم.



خمير ور مياد و پف ميكنه و جون ميگيره.



شما فقط بافت این خمیر رو ببینید.
رسپیش حرف نداره.



يه چنگ به خمير ميزنيم تا پفش بخوابه.
سطح كار رو آرد ميپاشيم.



با دست خمير رو به شكل مستطيل با ابعاد 20 در 30 سانتيمتر باز ميكنيم.



مطابق دستور پستوي گوجه فرنگي خشك شدهدرست ميكنيم.





پستو رو با قاشق روي سطح خمير پهن ميكنيم.





از بالا و از ضلع بزرگتر مستطيل، شروع ميكنيم به پيچيدن رول.




دقت كنيد كه رول رو محكم بپيچيد كه بعدا خوشگل بشه.



وقتي به انتهاي رول رسيديم لبه خمير رو با نوك انگشتان، نيشگون گرفته و كاملا به بدنه خمير ميچسبونيم.



با كارد بزرگي خمير رو به عرض دو و نيم سانتيمتر برش ميزنيم.
ما 12 عدد رول خواهيم داشت.

رولها رو روي كاغذ روغني توي سيني فر قرار ميديم.
نيازي به چرب كردن كاغذ نيست.



سيني رو در جاي گرمي قرار ميديم به مدت 30 دقيقه.
رولها پف ميكنند و خوشگل و درشت ميشن.



تصویر پف نکرده و پف کرده اش رو با هم مقایسه کنید. فرقش از زمین تا آسمونه.
این مرحله استراحت برای خمیر خیلی خیلی مهمه. سرسری ازش نگذرید.



فر رو روي 180 درجه سانتيگراد قرار ميديم.
سيني رو توي فر ميذاريم به مدت 15 دقيقه.



رولها توی فر باز هم پف خواهند داشت.
از فر خارج كرده و سرو ميكنيم.
حتی قیافه اش هم خیلی خوشگله.
به قول مهدی حلزونی قرمز.
من پستوهای مختلفی توی سایت آموزش دادم که میتونید همین رولها رو با بقیه شون هم امتحان کنید ولی آنچه خودم بیشتر و به وفور درست میکنم همین رول پستوی گوجه فرنگی خشک شده است. به عنوان همراهی برای ناهار یا شام یا کلا میان وعده، همه مدله خوشمزه است.
حتما حتما امتحانش کنید.

 این عکسها حدودا مربوط به دو سال پیش میشه. یادش بخیر مهدی همیشه توی عکسها مشارکت مستمر داشت!



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

سوپ بروکلی و چدار

$
0
0

من عاشق بروکلیم. خوشبختانه مهدی هم همینطور. البته مهدی بروکلی رو ساده و به قول خودش "شکل درخت"باشه دوست داره. ولی این سوپ رو هم دوتایی از خوردنش بسیار لذت میبریم.
لطفا کسی از آقای شوهر در مورد این سوپ نظر نخواد!


پیاز 1 عدد
روغن زیتون 1 ق غ
کره 1 ق غ
آرد 1 ق غ
شیر 3 لیوان
بروکلی 350 گرم
پنیر چدار 100 گرم
جوز هندی رنده شده یک شانزدهم ق چ
فلفل سفید



روغن زیتون و کره رو توی دیگ ریخته روی شعله متوسط اجاق قرار میدیم.
پیاز خورد شده رو اضافه کرده و به مدت 2 دقیقه تفت میدیم.
آرد رو اضافه کرده و یک دقیقه دیگه تفتش میدیم.


پنیر چدار رو رنده میکنیم.
برای اطلاعات بیشتر در خصوص چدار به این پست مراجعه نمایید.



دو لیوان از شیر رو توی دیگ ریخته و خوب هم میزنیم تا مایع یکدست بشه.
حالا بروکلی ها رو اضافه میکنیم.
برای این سوپ از شاخه های کلفت بروکلی استفاده نکنید.
فلُرِتهای بروکلی رو به تکه های کوچک تقسیم کرده و توی سوپ بریزید.
حالا بقیه شیر رو هم اضافه کنید.
با حرارت زیاد سوپ رو به مدت 15 دقیقه بپزید.



از روی حرارت برداشته و سوپ رو با بلندر پوره کنید.
فرقی هم نمیکنه از چه مدل بلندری استفاده میکنید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد بلندر بهاین پستمراجعه کنید.



پنیر چدار و جوز هندی و فلفل سفید رو اضافه میکنیم و به مدت 1 دقیقه با شعله زیاد اجاق میپزیمش.

بچشید و اگر نیاز هست بهش نمک اضافه کنید. ولی چون چدار خودش شوره به نظر من نیاز به نمک نیست.



این سوپ هم گرم و هم سرد بسیار خوشمزه است. امتحان کنید ببینید گرمه بیشتر دوستش دارید یا سرده.
میزان غلظتش رو هم میتونید با اضافه کردن شیر تنظیم کنید.
و توصیه میکنم اگر عاشق پنیر هستید تا اونجایی که عشقتون کشید بهش چدار اضافه کنید.
این رسپی ای که بهتون دادم طعم بروکلیش غالب تره. برای همین اسمش رو گذاشتم سوپ بروکلی و چدار. اگر میزان چدارش رو زیاد کنیم باید صداش بزنیم سوپ چدار و بروکلی! در هر دو حالت بسیار خوشمزه است و همچنین سریع و آسان.


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

حلوای بادام زمینی

$
0
0


اینبار تصمیم گرفتم دست به یه تجربه جدید دیگه بزنم و حلوای شیر، که تا به حال به شکلهای مختلف تغییرش دادمرو تبدیل به یک حلوا با طعم بادام زمینی کنم. و خوشبختانه این نیز یک تجربه موفق بود و حلوا هم بافت زیبایی داشت هم طعم خوبی.



آرد 1 لیوان
روغن نصف لیوان
کره بادام زمینی 3 ق غ
آب دو سوم لیوان
شکر 1 لیوان
وانیل ربع ق چ



کره بادام زمینی و روغن رو توی بلندر ریخته و دستگاه رو روشن میکنیم تا کاملا یکنواخت شه.

برای تهیه کره بادام زمینی در خانه به این پستمراجعه کنید.
اگر با طعم کره بادام زمینی مشکل دارید از کره بادام یا کره سایر آجیلها استفاده کنید. 
کافیست به این پستمراجعه کنید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد بلندر به این پست مراجعه کنید.
مجازید از روغن مایع یا جامد استفاده کنید.
برای تهیه روغن جامد در خانه به این پستمراجعه کنید.




آرد رو در دیگ ریخته و روی حرارت ملایم اجاق مرتب هم میزنیم تا زمانی که بوی خامی آرد از بین بره و رنگش تقریبا طلایی بشه.
من از آرد سفید استفاده کردم. شما مجازید از آرد گندم هم استفاده کنید.

مخلوط روغن و کره بادام زمینی رو بهش اضافه کرده و مجددا روی حرارت ملایم همش میزنیم.
اگر احساس کردید مایه یکنواخت نیست و گلوله های آرد توش دیده میشه؛ از روی حرارت برداشته و توی بلندر ریخته و میکسش کنید و بعد اگر نیاز بود از صافی ردش کنید.
در هر حال باید کیفیت و غلظتش همینی باشه که در تصویر مشاهده میکنید.

زیاد نیاز نیست بهش حرارت بدید همینکه ترکیب بشه کفایت میکنه.
از روی حرارت برش میداریم.



تو این فاصله شربت رو هم آماده میکنیم.
یعنی آب و شکر رو در دیگی ریخته و روی حرارت قرار داده هم میزنیم تا زمانی که مخلوط شه. همین که خواست به جوش بیاد زیرش رو خاموش میکنیم.

شربت رو توی دیگ حاوی آرد و روغن میریزیم.
نباید روی حرارت باشه.



همش میزنیم تا حلوا شکل بگیره. چون هر دو داغ هستند همین که شربت با آرد و روغن ترکیب میشه به سرعت غلیظ میشه.
غلظت و رنگش همینیه که مشاهده میکنید.
هم غلیظ هم لطیف هم طلایی و خوشرنگ.

چون عکس رو توی نور خوبی گرفتم؛ رنگ حلوا در تصویر دقیقا با واقعیت برابری میکنه. عنایت داشته باشید رنگ حلوا همیشه رابطه مستقیمی با میزان تفت دادن آرد داره. یعنی اگر شما آرد رو کمتر تفت داده باشید رنگ حلواتون روشن تر خواهد بود و اگر بیشتر تفت داده باشید حلوا تیره تر خواهد شد.

شما میتونید همینجا کار رو تمام کنید. یعنی توی ظرف بکشید و تزئین کنید و خلاص. دیگه حرارت دادن نمیخواد چون حلوا سرد که بشه باز هم غلیظ تر میشه.





اما اگر تصمیم دارید با ماسوره بهش فرم بدید باید برای سی ثانیه تا یک دقیقه روی حرارت متوسط همش بزنید.
و حلوا آماده است.
اگر مایل بودید میتونید از وانیل یا اسانس برای عطردار کردن حلوا استفاده کنید. یعنی وانیل یا اسانس رو در آخرین مرحله به حلوا اضافه کنید. نیازی نیست حرارت ببینه.
به نظر من هیچی نیاز نداره. نه وانیل نه زعفران نه گلاب نه هل. چون قراره عطر بادام زمینی توی حلوا احساس شه.

برای ذائقه ما میزان کره بادام زمینی برای این رسپی کاملا مناسبه اما اگر نیاز دیدید میتونید بار دومی که حلوا رو درست میکنید میزان کره بادام زمینی رو یک قاشق کم یا زیاد کنید.




حالا اگر بخواید مثل چیزی که در تصاویر میبینید حلوا رو تزئین کنید دو راه دارید. اول اینکه به این شیوه ایکه توضیح داده شد رز درست کنید.
دوم اینکه با ماسوره ای مشابه با آنچه در این تصویر میبینید رز بزنید. خیلی ساده از مرکز شروع کنید و یک دور حرکت دورانی رو به خارج ایجاد کنید.



الان رزی که در بالای تصویر سمت راست میبینید با همین ماسوره زده شده. دو تا رز پایینیش با ماسوره مخصوص گلبرگ.
هر دو قیافه جالبی خواهند داشت منتها زمانی که صرف میکنید زمین تا آسمون فرق میکنه. یعنی در یک ثانیه میشه با این ماسوره ستاره ای یک رز ایجاد کرد.
لبه های چین دار رز دلیلش غلظت حلواست. اگر برای شما این شکلی نمیشه باید غلظت حلوا رو تنظیم کنید.
بدین صورت که اگر خیلی رقیقه باید به حلوا حرارت بدید تا غلیظ تر شه. و اگر خیلی سفته باید اندکی آب جوش به حلوا اضافه کرده و خوب هم بزنید. به این ترتیب به سادگی میتونید غلظت حلواتون رو تنظیم کنید.




باز توی این یکی عکس، سه تا رز بالای تصویر سمت چپ با همین ماسوره درست شدن. سرعت عمل فوق العاده بالاست و عملا در چند دقیقه میتونید یک عالمه رز درست کنید.
من صرفا جهت ایده اینکار رو براتون انجام دادم و هدفم این بود که بگم شما میتونید برای مراسمات نان بستنی یا نان میکادو رو با قالب گرد یا شکلدار برش زده و بعد روی هر قطعه نون یک رز کار کنید. این که میبینید من به جای نان بستنی یا نان میکادو از "کاغذ برنجی"استفاده کردم دلیلش صرفا تنبلی در خریدن نان بوده!

خودتون توی تزئین حلوا استاد هستید من دیگه بیشتر از این وقتتون رو نمیگیرم.
موفق باشید.


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

کاپ کیک پرتقال با کرم پرتقالی

$
0
0

این کیک کاملا پرتقالیه. یعنی با هر گازی که از کیک میزنید مغزتون خیلی محکم بهتون میگه: پرتقالی!
این کیک پرتقالی رو من با پرتقال تازه درست میکنم. یعنی هم آب پرتقال باید تازه باشه و هم توی خود کیک از یک عالمه رنده پوست پرتقال استفاده میشه.
کیک رو میشه ساده میل کرد منتها اگر کرم پرتقالی رو هم براش درست کنید دیگه طعم پرتقالیش تکمیل میشه.



برای کیک پرتقالی:
آرد 2 لیوان
بیکینگ پودر 2 ق چ
تخم مرغ 2 عدد
شکر 1 لیوان
وانیل 1 ق چ
ماست نصف لیوان
آب پرتقال نصف لیوان
رنده پوست پرتقال 1 ق غ
کره 50 گرم

برای کرم پرتقالی:
پنیر ماسکارپنه 200 گرم
شربت پرتقال غلیظ شده نصف لیوان
آب پرتقال ربع لیوان
رنده پوست پرتقال 1 ق غ




فر رو روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
پوست پرتقالها رو با یه رنده ریز رنده میکنیم.
اینکه چقدر از رنده پوست پرتقال در کیک استفاده کنید دست خودتونه.
طی سالیان، از خوندن کامنتها متوجه شدم تعداد زیادی از انسانها با خوردن رنده پوست پرتقال مشکل دارند. نمیدونم چرا. ولی دارند. اگر شما جز اون دسته از افراد هستید مجاز هستید کمش کنید یا اینکه به جاش از چهار قطره اسانس پرتقال استفاده کنید.




تخم مرغ و شکر رو با همزن برقی با سرعت حداکثر اینقدر هم میزنیم تا مطابق تصویر کاملا پف کنه و حجیم بشه.





وانیل و رنده پوست پرتقال رو اضافه میکنیم.
اگر مثل من از عطر و طعم پوست پرتقال خیلی خوشتون میاد میتونید حتی بیشتر بریزید. بار اول با میزانی که بهتون دادم کار کنید دفعات بعد اندازه اش رو با ذائقه تنظیم کنید.





به اندازه نصف لیوان آب پرتقال تازه بگیرید و به مایه اضافه کنید.
کره رو ذوب کرده و بعد از اینکه دماش پایین اومد به همراه ماست به مایه اضافه کنید.
با همزن برقی مایه رو هم بزنید تا زمانی که مخلوط شن.

برای تهیه کره در خانه به این پستمراجعه نمایید.




آرد و بیکینگ پودر رو مخلوط کرده و به مایه اضافه کرده و در حدی که آرد کاملا مخلوط بشه با همزن برقی هم میزنیم. و نه بیشتر.



مواد رو میتونید در قالب کیک و یا قالب کاپ کیک بریزید.
غلظت مایه کیک رو در تصویر میتونید مشاهده کنید.
نه خیلی شله نه خیلی سفت.



مطابق معمول توصیه میکنم قالبهای کاپ کیک رو با قاشق بستنی زنی پر کنید تا همه کاپ کیکها نهایتا هم اندازه و هم شکل باشند.

کاپ کیکها رو به مدت 30 دقیقه در فر قرار بدید.




حالا کرم پرتقالی رو آماده میکنیم.
پنیر ماسکارپنه رو در کاسه ای ریخته و با قاشق همش میزنیم تا نرم بشه.

برای تهیه ماسکارپنه در خانه به این پستمراجعه نمایید.

من برای این کرم از "سن کویک"استفاده کردم. سن کویک معروف ترین شربت پرتقال در بوشهره که از قدیم الایام وجود داشته و رایج بوده و مصرفش در این حد متداوله که همیشه تو خونه یه بوشهری سن کویک پیدا میشه. همیشه. و همینطور "ویمتو"! ولی الان ما نیازی به تمشک نداریم پس نیازی هم به ویمتو نداریم. فقط خواستم بگم اینا برای همه بوشهری ها اصالت دارن و شناخته شده هستند. شما لطفا از شربت پرتقال غلیظ شده با مارک دلخواه خودتون استفاده کنید.





شربت رو به پنیر اضافه کنید و هم بزنید و بچشید.
اگر نیاز بود بازم شربت اضافه کنید.
هدف اینه که ما به یه طعم پرتقالی برسیم بدون اینکه کرم مون بیش از حد شیرین بشه.





میزانی که بهتون دادم برای این مارک از شربت پرتقاله و شما با عوض کردن مارک باید میزان شربت رو هم تغییر بدید پس کم کم بریزید و بچشید.




حالا باید آب پرتقال رو اضافه کنیم.
اگر میخواید روی کاپ کیکها رو با ماسوره شکوفه بزنید که به آب پرتقال نیاز ندارید. ولی چون من هدفم این بود که کرم رو رقیق کنم تا بهتر روی کاپ کیکها بخوابه؛ کرم رو با آب پرتقال رقیق کردم.
شما میتونید با اضافه کردن میزان بیشتری آب پرتقال، "کرم"رو تبدیل به "گلیز"کنید.


یعنی یه سس پرتقالی خیلی رقیق. ولی در اون صورت میزان رسپی کرم رو یک چهارم کنید. چون برای این تعداد کاپ کیک زیاد خواهد بود.


خب... کاپ کیکها در عرض 30 دقیقه آماده هستند. منتها شما بعد از بیست دقیقه با یک خلال دندون تستش کنید اگر پخته بود میتونید از فر بیرون بیاریدش.
برای من همیشه زمان همون سی دقیقه هست.
و اگر دارید به صورت کیک بزرگ توی قالبهای دیگه کیک رو درست میکنید بعد از نیم ساعت مرتب چکش کنید تا زمان پختش دستتون بیاد.




با این میزان شما حدود 14 تا 16 عدد کاپ کیک خواهید داشت.


 و اندازه اش هم بستگی به این داره که چقدر هر "لاینر"رو با مایه پر میکنید.




وقتی کاپ کیکها کاملا سرد شدند؛ تزئین رو شروع میکنیم.
تا اون زمان باید کرم توی یخچال نگهداری بشه.
کرم رو توی قیف میریزیم.




و به شکل دلخواه تزئینش میکنیم.





و روش هم برای قوی تر شدن طعم کاپ کیکها مقداری رنده پوست پرتقال میپاشیم.
من گفتم یک قاشق غذاخوری برای تمام کاپ کیکها. ولی شما با ذائقه کم و زیادش کنید.




کاپ کیکها رو میتونید تا چند روز خارج از یخچال و یا درون یخچال در ظرف در بسته نگهداری کنید. ولی از زمانی که روش کرم ریختید تا زمان مصرف نباید زیاد طول بکشه چون کرم توی یخچال آبش کشیده میشه و دیگه اون تازگی و مزه خوبش رو از دست میده. 
تکرار میکنم این کرم ماندگاری زیادی نداره. در زمان سرو تهیه کرده و روی کاپ کیک ها بریزید.

اینکه شما از چقدر کرم برای هر کاپ کیک استفاده کنید اختیاریه. اگر میخواید در همین حدی که میبینید باشه پس از ابتدا نیمی از میزان رسپی کرم رو درست کنید. و اگر مثل من خیلی از کیکهای کرمدار خوشتون میاد؛ استفاده از کل رسپی رو توصیه میکنم.




همینطور که مشاهده میکنید کیک یه بافت لطیف و نرم داره. مزه اش هم که با اینهمه رنده پوست پرتقالی که توش و روش ریختیم کاااااااااملا پرتقالیه.
شخصا توصیه میکنم کیک ها رو خارج از یخچال نگهداری کنید. چون بافتش لطیف تر باقی میمونه. بعد از اینکه با کرم تزئینش کردید دقایقی توی یخچال بذارید تا خنک شه و بعد سرو کنید.
دقیقا مثل همیشه توصیه میکنم کیکهای خانگی رو تازه مصرف کنید و از نگهداریشون برای مدت طولانی بپرهیزید.

نوش جان.

براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

نصف کردن تخم مرغ برای رسپی ها

$
0
0

کافیه تعداد تخم مرغهای مورد نیاز یک کیک "فرد"باشه. یا مثلا رسپی یه بیسکویت بگه "تخم مرغ 1 عدد". امکان نداره که در قسمت کامنتهاش این سوال پرسیده نشه که : "اگه بخوایم رسپی رو نصف کنیم؛ چطوری تخم مرغش رو نصف کنیم؟"

و طبق معمول من چند ساله تصمیم دارم این پست رو بنویسم و خیال همه رو راحت کنم. و طبق معمول هم پشت گوش مینداختم. تا امروز.



اولا که وقتی یه رسپی به شما میگه "تخم مرغ"منظورش یک تخم مرغ با سایز متوسطه.
همینطور که در پست فریز کردن تخم مرغعرض شد هر تخم مرغ حدودا 50 گرمه.

تخم مرغی که قراره نصف کنید رو توی یه کاسه بشکنید.




با چنگال همش بزنید تا تقریبا یه مایع یکنواخت حاصل بشه.





حالا با یه قاشق چای خوری شروع کنید به اندازه گیری.
باید تخم مرغ رو به میزان مساوی بین دو کاسه تقسیم کنید.
و به این ترتیب شما دو تا کاسه حاوی نیمی تخم مرغ دارید که میتونید توی رسپی ها ازش استفاده کنید.
مثلا زمانی که قراره برای نوروز از الان تمرین کنید ولی نمیخواید این همه بیسکویت تمرینی رو تنهایی بخورید! نصفش رو درست میکنید که نصفش رو تنهایی بخورید!
یا اینکه میخواید یه کیک خوشمزه درست کنید که پنج تا تخم مرغ لازم داره ولی شما فقط میخواید نصفش رو درست کنید که مجبور نشید کلش رو تنهایی بخورید.
این جملاتی که دارم مینویسم رو فقط منو شمایی که داغ دیده هستیم درک میکنیم. وگرنه درک این جملات واسه هر کسی ساده نیست. باید معتاد به خوردن باشی تا بفهمی نخوردن چقدر سخته!

خب پس قرار شد که با قاشق چای خوری تخم مرغه رو به دو قسمت مساوی تقسیم کنیم. البته میتونید هم با ترازوی دیجیتال این کار اندازه گیری رو انجام بدید. ولی خب چه کاریه؟
اولا که لزومی نداره تا این حد سر اندازه تخم مرغ حساس باشیم چون همینجوریش هم کم پیش میاد که تخم مرغهایی که استفاده میکنیم سایزشون استاندارد باشن. و اینکه نصف یک تخم مرغ اندازه اش دقیق و استاندارد باشه اصلا خنده داره.
و اگر یه رسپی اینقدر حساس باشه که از شما یک تخم مرغ با اندازه دقیق و گرمی بخواد؛ اصلا خیالتون رو راحت کنم نصف کردن رسپی رو به شما اجازه نخواهد داد.
وقتی یه رسپی تا این اندازه حساسه، اگه شما نصفش رو اجرا کنید کیفیت به اون خوبی نخواهد بود و معمولا هم در رسپی این موضوع قید میشه. و شما اجازه نصف کردن نخواهید داشت.

پس با خیال راحت به همین شیوه ای که گفتم تخم مرغ رو نصف کرده و باهاش کار کنید.
موفق باشید.




براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

آمارانث

$
0
0

پست امروز از اون دسته پستهای معرفی مواد غذاییه. امروز با آمارانث Amaranth آشنا خواهید شد (اگه سخته صداش بزنید آمارانت).

آمارانث یک دانه است و در گروه غلات جای نداره منتها عملا به دید غله بهش نگاه میشه و استفاده اش هم مشابه کینوا و ارزنو بلغور گندمه.
خوبی آمارانث به اینه که گلوتن نداره و با خیال راحت میشه ازش استفاده کرد. مخصوصا اینکه خواص غذایی بسیار بسیار زیادی هم داره.
آمارانث در بسیاری از کشورها کشت میشده و میشه و امروزه به خاطر اینکه خواص غذاییش به خوبی شناخته شده در اکثر کشورها در سوپر مارکتها قابل خریداریه. منهای ایران.



خواص آمارنث طوری هست که عاقلانه است اگر در رژیم غذایی با برنج و گندم جایگزین بشه.
یک لیوان آمارنث خام حاوی 15 میلیگرم آهنه. در حالی که این میزان برای برنج 1.5 میلی گرم هست.
یک لیوان آمارنث خام حاوی 18 میلیگرم فیبره. در حالی که این میزان برای برنج 2.4 میلی گرم هست.
یک لیوان آمارنث خام حاوی 28.1 گرم پروتئین. در حالی که این میزان برای برنج 3.1 گرم  و برای جو 26.3 هست. نوع پروتئین موجود در آمارانث به نسبت پروتئین موجود در شیر و گندم قابل هضم تر است.
میزان کلسیوم آمارنث بیشتر از شیره و همچنین حاوی منیزیوم و فسفر و پتاسیومه.
و همچنین تنها دانه حاوی ویتامین سیه.



تحقیقات نشون داده که مصرف آمارانث برای جلوگیری از ابتلای به سرطان و دیابت و بیماریهای قلبی و سکته مفیده.

آمارانث رو میشه در صبحانه و ناهار و شام و میان وعده ها به کار برد. رسپی های زیادی براش وجود داره که همه ساده و سریع هستند و انشالا در آینده بهش پرداخته خواهد شد.

امیدوارم تا اون موقع هم بشه آمارانث رو در سوپر مارکتهای ایران تهیه کرد. آمین!


منبع foodfacts


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

بارک شکلاتی انار

$
0
0

بارک شکلاتی یه مدل شیرینی معروف تو دنیاست که قسمت اصلیش رو شکلات تشکیل میده و بنا به سلیقه و ذائقه میشه مواد دیگه ای هم بهش اضافه کرد. به همین دلیله که تنوع بسیار بسیار زیادی داره.
امسال به مناسبت یلدا من یه مدل بارک اناری درست کردم که تشکیل شده از شکلات و بیسکویت و انار. عمدا این شیرینی رو برای امسال در نظر گرفتم چون میخواستم یه چیزی باشه که فوق العاده سریع و ساده باشه با مواد در دسترس همه و به حدی آسون باشه که همه در هر شرایط سنی بدون کوچکترین تخصص و تجربه ای در شیرینی پزی، بتونن برای یلدای امسالشون یه شیرینی شیک سر سفره داشته باشن.

بیسکویت پتی بور 6 عدد
شکلات سفید 100 گرم
شکلات تلخ 80 گرم

دانه های انار نصف لیوان




اصلا نیازی نیست که قالب داشته باشید. یا حتی ظرف مناسب هم نمیخواد.
اصلا نیاز به ظرف هم نیست.
یه سینی هم باشه کفایت میکنه.

روی سینی یا کف ظرف یه لایه سلفون قرار میدیم و بیسکویت ها رو کفش میچینیم.
میتونید از کاغذ روغنی هم استفاده کنید.




من از دو نوع شکلات استفاده کردم.
شکلات سفید و شکلات بسیار تلخ.
شما میتونید کلا به جاش از یک مدل شکلات استفاده کنید مثلا شکلات شیری.
یا اینکه از شکلاتهای طعمدار استفاده کنید مثلا بادامی یا فندقی.
در هر حال شکلاتها رو ذوب کنید.



حالا شکلات تلخ رو روی قسمتهای مختلف از سطح بیسکویتها ریختم.




و در قسمتهای خالی هم شکلات سفید رو ریختم.




بعد به کمک قاشق کل سطح بیسکویتها رو با شکلات پوشش دادم.




ولی به جای اینکه از قسمت پهن قاشق استفاده کنم از لبه قاشق استفاده کردم و به این ترتیب همزمان با اینکه شکلات رو روی سطح پخش میکردم، روش هم طرح ابر و باد اجرا کردم.




خوبی شکلات مذاب به اینه که بدون کوچکترین دردسری شما میتونید یک اثر هنری خلق کنید!




و خوبی بعدیش اینه که میتونید ابزار کار و قلم موهای نقاشیتون رو بلیسید!

 هنر از این لذتبخش تر؟!



برای این شیرینی خاص لازم هست انار رو با دقت و وسواس انتخاب کنید. به طوری که دانه های انار کاملا گوشتی و آبدار باشند و هسته های درشت نداشته باشند که موقع خوردنش آدم رو اذیت کنه.
ترجیحا طعمش ترش و شیرین باشه.
رنگش هم کاملا قرمز.
پس از قبل براش برنامه ریزی کنید.

مطابق دستورانار تون رو دون کنید.

روی حوله کاغذی آشپزخونه قرار بدید تا آب انارش گرفته شه که شکلات رو لکه دار نکنه.




دانه های انار رو روی شکلات بریزید.
کم و زیادش بستگی به نظر خودتون داره و اینکه دوست داشته باشید چقدر اناری باشه.

چون شکلات مذابه، دانه های انار تا نیمه توی شکلات فرو میرن.




ظرف رو توی یخچال قرار میدیم تا زمانی که شکلاتها کاملا سفت بشن.




بعد از اینکه شکلات کاملا سفت شد با یک کارد بزرگ بارک رو به ابعاد دلخواه برش میزنیم.





ترکیبی از بیسکویت و شکلات سفید و شکلات تلخ، با دانه های ترش و شیرین انار.
همینطور که گفتم درست کردنش بسیار ساده است اما در عین حال بسیار خوشمزه و همچنین شیک.

بارک ها رو در ظرف در بسته در یخچال نگهداری کنید.



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

ترافل هندوانه

$
0
0

ترافل ها شیرینی هایی هستند که از شکلات تشکیل شدند و معمولا با یک ماده دیگه ترکیب میشن که اون سفتی شکلات که بعد از سرد شدن توش ایجاد میشه، ازش گرفته شه. به این ترتیب ترافلها عملا شیرینی های نرم شکلاتی هستند.
هندونه های کوچولویی که امروز شاهدش هستید همگی ترافلهای شکلاتی هستند.
توی اینرنت، کیک بالبه شکل هندونه زیاده ولی من نمیخواستم کیک بال درست کنم چون همینطور که در پست قبل عرض شد امسال تصمیمم این بود که شیرینی های سریع و ساده برای یلدا داشته باشیم.
پس هندونه ها رو با گنش درست کردم.

شکلات سفید 200 گرم
خامه 100 گرم




مطابق دستورگنش رو آماده میکنیم. منتها با شکلات سفید.
همینطور که عرض شد گنش یک نسبته. برای این ترافلها من از نسبت دو به یک استفاده کردم. یعنی شکلات دو برابر خامه هستش. این باعث میشه که گنش ما بعد از سرد شدن در حدی سفت باشه که بشه مثل یک خمیر باهاش کار کرد.
جهت رفاه حال دوستان من عمدا از شکلات سفید ایرانی استفاده کردم. اینطوری همه میتونن برای یلدای امسال این هندونه ها رو درست کنند چون شکلات سفید توی همه سوپر مارکتها پیدا میشه. چون این شکلات عملا شکلات واقعی نیست (خدا میدونه چیه!) گنشی که باهاش درست میکنیم بعد از خمیری شدن یک خاصیت کشسانی داره که باعث میشه به راحتی فرم بگیره و بهمون کمک میکنه که هندونه هامون رو به راحتی درست کنیم.

پس خامه رو گرم میکنیم.
شکلات خورد شده رو توش میریزیم.
هم میزنیم تا یکدست بشه.




نیمی از گنش رو توی یک کاسه میریزیم.
و نیمه باقی مونده رو هم توی دو کاسه دیگه میریزیم.

حالا اون مقداری که زیاد تره رو با رنگ مجاز خوراکی قرمز رنگ میکنیم.
من فقط با نوک خلال دندون یه اپسیلون رنگ بهش اضافه کردم. دلیلش هم اینه که نمیخواستم سرخ بشه و ترجیح میدادم هندونه ها یه رنگ ملایم صورتی داشته باشن.
اون دو تا کاسه دیگه رو هم یکی سبز پر رنگ کردم و دیگری سبز کم رنگ. سبز کم رنگ رو هم با ترکیبی از سبز و زرد درست کردم.
عنایت داشته باشید همون نوک خلال دندون کفایت میکنه. حتما با میزان خیلی کمی رنگ گنش رو رنگ کنید و بعد اگر تمایل داشتید اندک اندک پر رنگ ترش کنید. همیشه میشه اضافه کرد ولی نمیشه کم کرد.




میذاریمش توی یخچال تا کمی خودش رو بگیره.

وقتی غلیظ شد من مقداری سیاه دونه توش ریختم.
من طعم سیاه دونه در شیرینی ها رو دوست دارم. شما اگر دوست ندارید میتونید به جاش از کنجد قهوه ای یا کنجد سیاه استفاده کنید یا از دانه های ریز شکلاتی. که میتونید از لوازم قنادی خریداری کنید.فکر کنم با نام توپک های شکلاتی میفروشند یا همچین چیزی. بارها عکسش رو توی شیرینی های فانتزی ای که درست میکنم دیدید.
ولی به نظر من سیاه دونه خیلی شیک ترش میکنه.

میزان سیاه دونه ای که من استفاده کردم ربع قاشق چای خوریه. یعنی خیلی اندک. به اندازه ای که توی هر هندونه سه چهار تا دونه سیاه دونه وجود داشته باشه.



حالا میذاریمش توی یخچال تا کاملا سفت شه.
یا برای سرعت میتونید بذارید توی فریزر.




باید در حدی سفت بشه که بتونیم توی دست بهش فرم بدیم.
من خمیر صورتی رنگ رو به شش قسمت تقسیم کردم و شش تا دونه توپ درست کردم و کف دست قلشون دادم و بعد گذاشتم روی کاغذ روغنی و توی فریزر.
دو سه دقیقه توی فریزر باشه کافیه.




خب این از رنگ صورتی.
حالا دو تا کاسه سبز رنگ رو از فریزر یا یخچال خارج میکنیم.
اونها هم در حدی سفت هستند که میشه توی دست بهشون فرم بدی.




یکی در میون نوارهای سبز کم رنگ و پر رنگ رو روی هر کدوم از هندونه ها قرار میدیم.
لزومی نداره منظم و یک اندازه باشند.
اصلا بی نظم باشه طبیعی تر میشه.




نوارهای سبز اینقدر بلند هستند که به اون سمت هندونه هم میرسه. کافیه بلندش کنیم و نوارها رو از زیر جمع کنیم و بعد توی دست بغلتونیم تا کل سطح هندونه با خمیر سبز پوشش داده بشه.

حرارت دست ها باعث نرم شدن خمیر میشه. اگر دستان داغی دارید چند قالب یخ توی یک کیسه بریزید و کنار دستتون بذارید و هر از گاهی توی دست بگیرید که دستاتون داغ نباشن.




و به همین ترتیب هر شش هندونه رو درست میکنیم.
خمیر سبز رنگ هم دقیقا به اندازه شش هندونه هست که باید بین شش تاش تقسیمش کنید.

تا زمان سرو هندونه ها رو توی یخچال در ظرف در بسته نگهداری میکنیم.




با این میزان که در رسپی دادم شما شش هندوانه نقلی خواهید داشت. برای تعداد بیشتر باید رسپی رو چند برابر کنید.
برای اینکه هندونه ای تر بشه میتونید از اسانس هندونه توش استفاده کنید.
برای سروش هندونه ها رو توی ظرف بچینید و یکی دو تاش رو هم قاچ کنید.
روی اونهایی که قاچ کردید رو برای اینکه خوشگل تر بشه با چند تا دونه سیاه دونه تزئین کنید.
برای قاچ کردنش از کارد تیز استفاده کنید. بعد از هر برش کارد رو شسته و خشک کنید.

این میتونه یک پروژه مفرح برای پچه ها باشه. مهدی به شدت از درست کردن هندونه ها و تزئینشون لذت برد.
و در قرار دادن سیاه دونه ها هم زیاده روی کرد.
ولی این چیزا برای مامانش مهم نیست! مهم اون لذته است.




این هندونه ها گاز زده شون هم ظرف سرو رو میتونه خوشگل کنه.

یه گاز کوچولو از طرف یک موش کوچولو و یک گاز گنده از طرف مامان موش کوچولو!

یلدای بیاد ماندنی ای را برای شما آرزومندیم.


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

دولسه د لچه لاوا کیک

$
0
0


همه عاشق چاکلت لاوا کیکهستیم. کیکی با لاوای داغ و مذاب شکلاتی که مثل یه کوه آتشفشان با اولین برش از بدنه کیک جاری میشه. حالا فرض کنید همین کیک رو داشته باشیم منتها به جای یک مرکز مذاب شکلاتی، یه مرکز مذاب کاراملی داشته باشه.
تهیه شده مخصوص عشاق کاراملی مثل منو شما.



زرده تخم مرغ 2 عدد
تخم مرغ 1 عدد
وانیل 1 ق چ
دولسه د لچه یک و دو سوم لیوان
آرد 2 و نیم ق غ




فر رو روی 210 درجه سانتیگراد قرار میدیم.

چهار تا شش قالب سرامیکی یا پیرکس یا فلزی رو با کره به خوبی چرب کرده و آرد پاشی میکنیم.
اگر قالب مخصوص ندارید این پسترو مطالعه کنید.

اندازه قالب ها اختیاری هستش و شما میتونید این مایه رو بین چهار و یا پنج و یا شش قالب تقسیم کرده و کیکهایی با سایزهای مختلف داشته باشید.

تخم مرغ و زرده ها رو در کاسه ریخته و با همزن برقی به خوبی هم میزنیم تا کاملا کف کرده و حجیم بشه.

وانیل رو اضافه کرده و خوب هم میزنیم.




دولسه د لچه رو اضافه کرده و با همزن خوب هم میزنیم تا کاملا مخلوط شن.




دولسه د لچهرو میتونید به هر کدوم از شیوه هایی که توضیح دادم تهیه کنید تفاوتی نداره.





آرد رو اضافه کرده و خوب هم میزنیم.

مایه رو بین قالبهایی که از قبل آماده کردید تقسیم کنید.
اندازه قطر و ارتفاع ظرف در اختیار شماست. در هر سایزی که تمایل داشتید میتونید کیکها رو تهیه کنید.




بسته به سایز و جنس ظرفی که انتخاب کردید زمان پخت متغیر خواهد بود.
توصیه میکنم که قالب ها رو دانه به دانه توی فر بپزید و بعد از اینکه از فر خارج کردید تست کنید ببینید آیا زمان پخت مناسب بوده و یا نیاز هست که کم و زیاد بشه.

کیک وقتی آماده است که روش پخته به نظر برسه اما وقتی تکونش میدیم مرکزش اندکی مثل ژله تکون بخوره.

زمان پخت میتونه بین 12 تا 16 دقیقه متغیر باشه. بسته به تعداد قالبها و سایز هر قالب.




یکی دو دقیقه بهش استراحت بدید و بعد با یه چاقو دور تا دور کیک رو از قالب آزاد کنید.
ظرف سرو رو روی قالب وارونه قرار بدید و بعد قالب و ظرف سرو رو همزمان با هم وارونه کنید.
حالا قالب رو بالا بکشید و کیک باید به راحتی از قالب جدا شده توی ظرف سرو باقی بمونه. اگر قالب رو خوب چرب کرده باشید قانونا نباید اصلا به قالب بچسبه.





کیک رو میتونید داغ و یا سرد سرو کنید.
در هر دو حالت مرکز کیک کاملا کاراملی خواهد بود.
من این کیک رو سرده دوست دارم چون مرکز کاراملیش سفت میشه و بدنه کیک هم زمانی که سرد هست، وقتی میجویش مثل آدامس کمی کش میاد.
ولی خب داغ داغ هم زمستونا حسابی میچسبه.
به حدی ساده است این کیک که میتونید روزی صد تاش رو درست کنید. ولی نکنید. چون خیلی خوشمزه است بعد مجبور میشید تنهایی همه اش رو بخورید. مجبور!



رسپی از bonappetit


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

تهیه دولسه د لچه از شیر

$
0
0

خب اجازه بدید یه مرور کنم:
اول یاد گرفتیم که میشه دولسه د لچه رو باجوشاندن یه قوطی شیر عسلیتولید کرد.
بعدش یاد گرفتیم برای اینکه کنترل بیشتری روی رنگ و غلظت دولسه د لچه داشته باشیم میتونیم توی فردرستش کنیم.
و بعد هم یاد گرفتیم که راه میانبر رو در پیش بگیریم و قوطی شیر عسلی رو تویدیگ زودپرتبدیل به دولسه د لچه کنیم.
و یا اصلا چند دقیقه ای توی مایکروفر.

ولی اصل جریان اینیه که امروز شاهدش خواهید بود.
به مراتب از سایر شیوه ها نتیجه بهتری داره و من این طعم رو با هیچی عوض نمیکنم.
متذکر میشم که کار پر دردسر و زمانبریه.
قلق هم زیاد داره. احتمال اینکه تو دستتون خراب شه و ببره هم خیلی زیاده.
نمیخوام بترسونمتون ولی آدم از اولش بدونه قدم در چه راهی گذاشته بهتره!
در ضمن من تمام تجربیاتم رو هم مینویسم که خیالم راحت باشه دولسه د لچه ای که درست میکنید عالی خواهد بود. اینا تجربیات چند ساله خودمه تو اینترنت نخوندمش.

یکی از مشکلاتی که در هنگام تهیه دولسه د لچه بوجود میاد اینه که وسط کار میبره. یعنی به جای اینکه بافتش مارمالادی و یکدست باشه؛ دون دون میشه و تقریبا مثل یه شیر بریده شده میشه.
چیکار کنیم که این پیش نیاد؟
جنس ظرفی که دارید توش دولسه د لچه درست میکنید مهمه.
من چون معتاد به این مواد هستم (بله دولسه د لچه به این شیوه بسیار اعتیاد آوره در حدی که پیش اومده من در یک هفته هر هفت روزش رو پشت سر هم دولسه د لچه درست کردم! بی اغراق! اصلا هم افتخار نمیکنم. از هفته های تاریک زندگیم به حساب میاد!) تو زندگیم خیلی زیاد درستش کردم و چون میخواستم به بهترین کیفیت برسم با همه دیگهایی که داشتم امتحانش کردم.
دولسه د لچه در تمامی دیگهای روکشدار کیفیتش جالب نخواهد بود. یعنی از دیگ تفلون و چدن و سرامیک و در کل هر دیگ با روکش نچسب نباید استفاده بشه. و همچنین دیگ مسی و دیگ استیل با کف نازک.
پس از چه دیگهایی میشه استفاده کرد؟
دیگ آهنی (از این دیگهایی که خیلی سنگین هستن). دیگ چدن اصل بدون روکش (مجددا بسیار سنگین با وزن بالا). دیگ لعابی با کف ضخیم. دیگ استیل با کف ضخیم.

خب این از دیگ.

دولسه د لچه فرایندش اینطوریه که شیر و شکر باید به مرور و با دمای ملایم به مدت طولانی بپزه. رمز موفقیتش در اینه که به طور مرتب هم زده بشه که حتی یک ذره هم ته نگیره. این وسط اگر دولسه د لچه شما ته گرفت به هیچ عنوان نباید قاشق رو به کف دیگ بزنید. به سرعت از روی حرارت برش دارید و توی یه دیگ بزرگ دیگه خالیش کنید و به پختن ادامه بدید. و اگر فقط یک دیگ با جنس مناسب دارید؛ باید توی یه ظرفی خالیش کنید و دیگ رو بشورید و مجددا مواد رو توی دیگ ریخته و روی حرارت بذارید. و اگر احیانا باز هم ته گرفت باید تکرار شه. رمز موفقیتش همینه چاره دیگه ای هم ندارید.

مورد بعدی:
در هنگام پخت، روی دولسه د لچه کف جمع میشه. و یا دور تا دور دیگ کارامل میگیره. در کل همه این نا خالصی ها باید مرتب با قاشق از سطح مواد برداشته بشه و به هیچ عنوان باهاش مخلوط نشه. یعنی اینکه تصور کنید با هم زدن درست میشه کاملا اشتباهه و اصلا همین امر باعث میشه که بافت دولسه د لچه شما در پایان پخت کاملا بریده و دون دونه باشه و وقتی رفت توی یخچال هم شکرک میزنه.

من همیشه دولسه د لچه رو با شیر خام درست میکنم. یعنی حتی بدون جوشاندن. شیر خام رو پس از خریداری تبدیل به دولسه د لچه میکنم. کیفیتش عالی میشه و بی نهایت خوشمزه است.
با شیر پاستوریزه هموژنیزه هم کار کردم زیاد از کیفیتش خوشم نمیاد. به نظرم شیر خالص نتیجه اش یه چیز دیگه است.
ولی خب بعضی وقتها پیش میاد که آدم شیر پاستوریزه تو خونه داره که داره تاریخش تموم میشه و چاره ای نداره جز اینکه با اون شیره دولسه د لچه درست کنه. چون صحبت مرگ و زندگیه، دیگه هیچ چاره دیگه ای ندارید!!!

چند سال پیش طرز تهیه شیر عسلی در خانهرو توضیح دادم. این هم تقریبا مواد اولیه اش همونه یعنی شیر و شکر فقط یه تفاوت کوچولو داره. جوش شیرین. وحشت نکنید. دست و پاتون رو گم نکنید. قرار نیست کسی به قتل برسه!
اگر تا این حد با مصرف جوش شیرین مشکل دارید حذفش کنید. مسئولیتش با خودتون.
این رنگ زیبا و بافت یکدست و مارمالادی دولسه د لچه دلیلش همین یه اپسیلون جوش شیرینشه.
چون من ذاتا باید همه چیز رو تجربه کنم؛ این دولسه د لچه رو بدون جوش شیرین هم امتحان کردم. با جوش شیرین یه چیز دیگه است. در هر صورت خود دانید.

دیگی که باید ازش استفاده کنید باید حدودا هشت تا ده برابر حجم شیری باشه که دارید باهاش کار میکنید.
خیلی بزرگه نه؟ واجبه. چون به محض اینکه جوش شیرین رو اضافه میکنیم شیر کف میکنه و به سرعت بالا میاد. زیاد طول نمیکشه شاید یکی دو دقیقه. ولی خب همین یکی دو دقیقه هم بالاخره مجبورتون میکنه که از یه دیگ خیلی بزرگ استفاده کنید.
حالا میتونه ارتفاعش زیاد باشه یا اینکه سطح مقطعش. بالاخره باید بزرگ باشه.

با میزان کم کار کنید. مخصوصا دست اول. چون حتی با همین میزان کمی هم که توی رسپی بهتون میدم شما حدودا چهار ساعتی درگیر هستید. اگر رسپی دو برابر بشه زمان پخت هم بیشتر میشه. مگر اینکه دیگتون واقعا عظیم الجثه باشه!

خب. دیگه بسه بیشتر از این نمیترسونمتون. بقیه نکاتش رو حین کار توضیح میدم.
منظورم اینه که تصاویر رو ببینید تا توضیح بدم!



شیر 4 لیوان
شکر 1 لیوان
جوش شیرین ربع ق چ
آب 1 ق غ



شیر رو که توضیح دادم میتونه هر شیری باشه.
دیگ هم باید جنس و سایزش مناسب باشه. حتما مد نظر داشته باشید.
شکر میتونه کم یا زیاد بشه.
مثلا میتونید سه چهارم لیوان شکر توش بریزید. یا یک و ربع لیوان شکر. بسته به ذائقه تون. کم شیرین میپسندید یا بسیار شیرین؟ فقط به خاطر داشته باشید شکر نقش مهمی در طلایی شدن رنگ دولسه د لچه داره. هر چی شکرش کمتر باشه رنگش هم کمتر خواهد بود. بافتش هم همچنین متفاوت خواهد بود.

شیر و شکر رو توی دیگ ریخته و روی حرارت بذارید و هم بزنید تا زمانی که شکر حل شه و شیر کاملا گرم شه.

جوش شیرین رو توی آب ریخته و مخلوطش کنید. کاملا هم حل نشه اصلا مهم نیست.
بریزیدش توی دیگ.
و به هم زدن ادامه بدید.



این عکس سمت چپی رو با عکس سمت چپی تصویر قبل مقایسه کنید تا متوجه بشید چقدر کف میکنه.
برای همینه که میگم دیگ باید خیلی خیلی بزرگ باشه.
بعد از یکی دو دقیقه کفش میخوابه.
مرتب هم بزنید.

حالا یه فوت کوزه گری:
عرض کردم که فرایند تهیه دولسه د لچه عذاب آوره. یعنی حداقل چهار ساعت و بعضا هشت ساعت هم زدن مداوم. اصلا تمامی ماهیچه های بازوهاتون شکل میگیره!

خیلی وقت پیش یه مطلبی توی کامنتهای یه سایتی از یه خانم آرژانتینی خوندم که زندگیم رو تغییر داد! خیر دنیا و آخرت نصیبش بشه.
یادتونه که گفتم اگر قوطی کنسرو رو ایستاده توی دیگ آب جوش بذاریم؛ به دلیل جریان آب در حال قلیان، قوطی مرتب بالا و پایین خواهد پرید؟ لذا همیشه قوطی ها رو توی دیگ میخوابونیم. حالا این شیوه واقعا جالبه:
یه دونه نعلبکی رو وارونه توی دیگ قرار میدیم. جوشش شیر باعث میشه که نعلبکی مرتب حرکت بالا و پایین داشته باشه.
و به این ترتیب دیگه نیازی به هم زدن نیست!
یه کف مرتب به افتخارشون لطفا!

پس تا اینجا چی شد؟
شیر و شکر رو مخلوط میکنیم.
جوش شیرین رو اضافه میکنیم.
هم میزنیم.
کف میکنه.
به هم زدن ادامه میدیم.
کفش میخوابه.
شعله رو کم میکنیم.
تا جایی باید شعله رو کم کنیم که یه قل خیلی خیلی کوچولو روی سطح مایع دیده بشه.
عنایت داشته باشید میزان حرارت بسیار مهمه.
بدین مفهوم که اگر شعله خیلی زیاد باشه شیر به سرعت میجوشه و تبخیر میشه و حجمش کم میشه ولی دولسه د لچه ای تشکیل نخواهد شد.
اگر شعله خیلی کم باشه، دولسه د لچه تولید میشه ولی ساعتها وقت شما رو خواهد گرفت.
پس به سطح مایع نگاه کنید. یه قل خیلی خیلی کوچولو به اندازه چند تا حباب کوچولو باید روی سطحش ببینید.

حالا به کمک قاشق بزرگ چوبی ای که داشتید دولسه د لچه رو باهاش هم میزدید؛ نعلبکی رو وارونه در مرکز دیگ قرار بدید.
و منتظر بمونید.
حدودا هر 5 ثانیه یکبار نعلبکی رو به بالا حرکت میکنه و یه حباب بزرگ هوا به سمت سطح مایه به حرکت در میاد و نعلبکی با صدای "پلق"برمیگرده سر جاش.
همین حرکت در شیر باعث میشه که دیگه عمرا ته نگیره. گفتم عمرا! عمرا!

یعنی دیگه لازم نیست بالا سرش وایسید و مرتب هم بزنید.
برید دنبال کار و رندگیتون. یا برگردید به تخت خواب و لم بدید.



عرض کردم که خیلی مهمه که کف روی شیر برداشته شه. چون نباید با مواد مخلوط بشه.
هر ربع ساعت یا اگه حال ندارید هر نیم ساعت یکبار برید سرشیر و کف روی دولسه د لچه و همچنین کاراملی که دور تا دور بدنه دیگ تشکیل شده رو با قاشق جمع کرده و توی بشقاب بریزید.
و بلیسید!

آنچه در تصویر میبینید نا خالصی هایی هستش که من بعد از ربع ساعت از روی دولسه د لچه جمع کردم.
مشاهده میکنید که حتی بعد از همین ربع ساعت هم رنگ مواد دیگه سفید نیست و کم کم داره طلایی میشه.



در این تصویر آنچه سمت چپ مشاهده میکنید دولسه د لچه بعد از گذشت 45 دقیقه است.

و آونی که سمت راست مشاهده میکنید؛ 45 دقیقه بعد تر شه. و همچنین در عکس سمت راستی من هنوز کف روی دولسه د لچه رو نگرفتم. پس مشاهده میکنید که این کفی که میگم روش جمع میشه چه شکلیه.



تصویر سمت چپی 45 دقیقه بعده.
ناخالصی هاش رو هم هنوز توی این تصویر نگرفتم. میبینید که به مرور اون کف روش خیلی خیلی کمتر میشه.

مجددا تاکید میکنم از شروع تا پایان من هر 15 دقیقه یکبار کف روش رو جمع کردم. ولی نیازی به هم زدن نداره چون اون بنده خدا نعلبکیه داره زحمتش رو میکشه.

و در سمت راست تصویر مشاهده میکنید که دولسه د لچه عملا قوام اومده و غلظتی مناسب پیدا کرده. این عکس هم نیم ساعت بعدش گرفته شده.

پس در کل حدودا سه ساعت پختش طول میکشه.
ولی بستگی به جنس دیگ و حجم و ارتفاع مایع و میزان حرارت داره.
یه وقت دیدید واسه شما از ابتدا تا انتها 45 دقیقه بیشتر طول نکشید. چطوری؟ کافیه توی تابه درستش کنید. ولی حواستون به جنس تابه باشه.
در کل توصیه نمیکنم دنبال میانبر باشید.
این ماده بهشتی، زمانی خوشمزه است که به مرور تهیه بشه.





خب حالا کی بفهمیم که دیگه آماده است؟
وقتی که دیگه کاملا غلیظ شد؛ نعلبکی رو خارج کرده و شروع میکنیم با قاشق چوبی هم زدن.
مرتب و سریع هم میزنیم که خدای نکرده ته نگیره.
هر از چند دقیقه یک قاشق از مواد رو توی بشقاب میریزیم و صبر میکنیم به دمای محیط برسه. (میتونید بذارید توی فریزر که سریعتر نتیجه بگیرید) بعد از اینکه سرد شد غلظتش رو چک میکنیم و میچشیم.
توجه داشته باشید دولسه د لچه زمانی که جوشه غلیظ هست منتها وقتی به دمای محیط میرسه به مراتب سفت تر و غلیظ تر میشه.
اینجاش خیلی حساسه. اگر زیاده روی کنید و زیادی بپزه؛ بعد از سرد شدن خیلی سفت میشه و تافی تحویل میگیرید. اینطوری ها هم نیست که اگه توش آب بریزید و حرارتش بدید درست بشه. خیر. بافتش کاملا عوض میشه و تبدیل میشه به یه چیزی مثل فاج.
پس مرتب غلظتش رو چک کنید و زمانی که بعد از سرد شدن بافت و غلظتش مثل مارمالاد بود دیگه از روی حرارت بردارید و به یک شیشه منتقلش کنید.


دارم عکس میگیرم میبینم یه پارازیت میاد توی تصویر.
میگم: "مامان دستت رو بردار. مامانی داره عکس میگیره. عکس که تمام شد دستت رو بذار."
میگه: "آخه دلم میخواد اینا توی عکست باشه مامانی!"

ده تا عکس گرفتم همه اش همین شکلی. منم دیگه بی خیال شدم.

به همینجا هم ختم نشد.
دوربین رو برداشته که : "حالا نوبت منه که عکس بگیرم"



و این عکس رو گرفته.
و به دنبالش صد تا عکس دیگه.

میبینم میره بالای مبل و میپره پایین و همزمان عکس میگیره.
میگم: "مهدی پسرم عزیزم نپر دوربین از دستت می افته ها."
میگه: "آخه دارم عکس پرشی میگیرم مامانی."!



و این عکس رو براتون گرفته.



و این عکس.
خوشم میاد عکاسیش از مامانش بهتره.

خلاصه که شما معمولا پشت صحنه کارگاه آشپزسازی رو نمیبینید. فیلمی داریم من و مهدی تا یه پست آماده پابلیش بشه.



بافتش رو مشاهده میکنید؟
یکدست و خوشگل؟
اگر واسه شما اینطوری نشد زیاد غصه نخورید با بلندر میکسش کنید تا یکدست بشه.
ولی اگر نکات رو رعایت کنید نتیجه همواره به همین خوبی خواهد بود.
رنگ و غلظتش هم در کنترل خودتونه.
من رو که میشناسید عاشق رنگ قهوه ای هستم و میذارم حتما از طلایی بگذره و به قهوه ای برسه.
واسه همین با حرارت ملایم و با حوصله زیاد باهاش رفتار میکنم.



این یک ساعت بعدشه که به دمای محیط رسیده و کاملا غلیظ شده و اگر این تصویر و تصویر اول این پست رو ببینید مشاهده میکنید که بافتش عملا مثل مارمالاده.

درش رو محکم ببندید و تا هفته ها با خیال راحت در یخچال نگهداری کنید.
منتها عمرا بیشتر از یه روز بمونه. بیخودی نگفتم که من هر روز و مرتب گرفتار درست کردن دولسه د لچه بودم. بسیار بسیار خوشمزه و اعتیاد آوره در حدی که آدم عزت نفسش رو کاملا از دست میده و کل این یک و نیم لیوان دولسه د لچه بدست آمده رو یک نفره و یک روزه میخوره!


درسته که دردسر داره ولی از من بپرسید دولسه د لچه ای که با شیر خام درست میشه به مراتب خوشمزه تر از اونیه که توی قوطی درست میکنیم.

من تو ترک بودم ها. صرفا به خاطر گل روی شما امسال دوباره افتادم تو خط دولسه د لچه وگرنه چون خودم رو به خوبی میشناختم از این ماده به شدت دوری میجستم.
شما که غریبه نیستید. کل آنچه در تصویر میبینید رو یه نفر تنهایی خورد!
روحش شاد.

و توبه! 


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

قاشق بستنی زنی- آیسکریم اسکوپ

$
0
0

در آستانه نوروز واجب میدونم یه توضیحی در خصوص کاربرد قاشق بستنی زنی در تهیه بیسکویتها خدمتتون عرض کنم.

چون استفاده از این ابزار برای من تبدیل به یک عادت شده؛ شک ندارم که همه خوانندگان کارگاه آشپزسازی طی سالیان با این ابزار خو گرفتن ولی در هر حال واجب میدونم یک پست جداگانه بهش اختصاص بدم جهت ارجاع در آینده.



قاشق بستنی زنی کاربردش فقط برای درست کردن اسکوپ های خوشگل بستنی نیست.



هر چند که کاربرد اصلیشه و داشتن یک دونه اش تو آشپزخونه هم به نظر من از واجباته.



یکی از موارد کاربرد قاشق بستنی زنی برای من درست کردن کاپ کیکه. که تقریبا میشه گفت همواره از این شیوه استفاده میکنم.



یعنی مایه کیک رو با کمک قاشق بستنی زنی توی لاینرها میریزم.



و به این ترتیب همه کاپ کیکها در نهایت پس از پخت، یکسان خواهند بود.



مورد بعدی لایه بندی کیک هاست.
یعنی ما میتونیم با استفاده از قاشق بستنی زنی به اندازه یکسان کرم رو بین طبقات یک کیک کرم دار تقسیم کنیم.
این جریان بعدا توی برش کیک خودش رو نشون میشه و همه لایه های کیک میزان یکسانی کرم خواهند داشت.



و اما بیسکویت.
یعنی این ابزار ساده میتونه واسه بیسکویتها زندگی آدم رو زیر و رو کنه.
حالا نه زیر و رو ... ولی خیلی آسونتر میکنه.



فقط در چشم بر هم زدنی یک عالمه بیسکویت رو توی سینی میچینیم.
سریع ترین شیوه تهیه بیسکویت به میزان زیاد.



و اینجور هم نیست که نهایتا همه بیسکویتها حتی با طعمهای مختلف، ظاهری یکسان داشته باشن.
خیر.
مثلا میتونیم برای یک اندازه شدن بیسکویتها با کمک قاشق بستنی زنی بیسکویت رو قالب بزنیم. و بعد خمیر قالب زده شده رو توی دست قرار داده و توی انواع آجیلها یا مواد تزئینی بغلتونیم.



یا اینکه برای بعضی از رسپی ها که خمیر بیسکویت مون چسبندگی کمی داره و از هم وا میره؛ به راحتی میشه خمیر رو توی قاشق بستنی زنی به کمک دست فشرده و پرس کرد و بعد به سادگی روی کاغذ قرار داد و پخت.



به این ترتیب بیسکویت شکلش رو حفظ میکنه و بافتش هم بسیار ترد و پوکه و خوشمزه است.
و از همه مهمتر همه یک اندازه هستند.



کاربرد این ابزار فقط برای شیرینی ها نیست.
باهاش میشه به سرعت بیسکوت ترش و شور یا نانهای کوچک هم درست کرد.



و اون زبانه موجود در درون قاشق هم همیشه کمک میکنه که تمامی مواد از قاشق خارج بشن.




همینطور که عرض کردم کاربردش بسیار زیاده و فقط کافیه توی کابینت دم دستتون داشته باشیدش.
داشتن یک دونه اش سرمایه گذاری خوبی برای آشپزخونه شماست.



ولی خب بعضی افراد هم مثل من یه جورایی اعتیادشون بالاست و تعداد قاشق های بستنی زنی شون از تعداد انگشتان دستاشون تجاوز میکنه!

من تعدادی قاشق بستنی زنی با سایز استاندارد دارم که اگر شما بخواید یک دونه اش رو داشته باشید قانونا باید همین سایز رو خریداری کنید.
ولی همینطور که در تصویر مشاهده میکنید من دو سایز دیگه اش رو هم دارم. حدودا قطر اینا 4 سانت و 5 سانت و 6 سانت هستش.
عموما همون سایز متوسطه که کاربردش بیشتره ولی من برای بیسکویتهای کوچیکتر از سایز کوچیکترش استفاده میکنم و برای کاپ کیکهایی که میخوام پر و گنبدی باشن از سایز بزرگش استفاده میکنم.
همینطور که عرض کردم توصیه ام به دوستان خریداری همون سایز متوسطشه.
اون دو تا سایز دیگه اش آنچنان هم در بازار به راحتی گیر نمیاد. واقعیتش اینه که من اینا رو سالها قبل دونه ای دو هزار تومن گرفتم یا شاید هم ارزونتر. الان که یه قاشق بستنی زنی با جنس خوب قیمتش سر به فلک زده.
به نظر منی که چندین جنس و نوعش رو دارم (پلاستیکی ، شیشه ای ، فلزی) همون فلزیش رو بخرید و نوع معمولی با قیمت معقول رو هم بخرید و واسه اکثر کارهاتون جواب میده. منهای بستنی هایی که توی فریزر مثل سنگ شدن. که خب اون هم اگر تحمل کنید و دقایقی خارج از فریزر بذارید نرم میشه و باعث شکسته شدن قاشقتون نخواهد شد.

انشالا با استفاده از این ابزار ساده بیسکویتهای یک اندازه و زیبایی برای نوروز امسالتون درست کنید.


براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

بیسکویت کره بادام زمینی بدون آرد

$
0
0

این بیسکویت تشکیل میشه از سه ماده اولیه. کره بادام زمینی و تخم مرغ و شکر. یعنی عملا این بیسکویت کره بادام زمینی، بادام زمینی ای ترین بیسکویت کره بادام زمینی هستش! طعمش صد دردصد کره بادام زمینی ایه. باب طبع عشاق کره بادام زمینی. و در راس قله آقای شوهر قرار داره! یعنی هیچ ماده اضافی ای مثل آرد و کره توش نیست که طعم بادام زمینیش رو کمتر کنه.
و بی نهایت هم سریع و ساده است.


کره بادام زمینی 1 لیوان
تخم مرغ 1 عدد
شکر نصف لیوان
وانیل 1 ق چ



فر رو روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.

میتونید از همزن برقی استفاده کنید. میتونید با بلندر کار کنید. میتونید هم با یه قاشق سر و ته قضیه رو هم بیارید!

برای تهیه کره بادام زمینی در خانه به این پستمراجعه نمایید.

کره بادام زمینی و شکر و وانیل رو به با هم به خوبی مخلوط کنید.



تخم مرغ رو که اضافه میکنیم؛ باعث میشه که سفت و خمیری بشه.



یه تکه کاغذ روغنی روی سینی فر گذاشته و خمیر رو به سایز دلخواه روی کاغذ با فاصله میچینیم.
نیازی به چرب کردن کاغذ روغنی نیست.

سایز بیسکویتها میتونه خیلی درشت یا خیلی ریز باشه. مثلا برای نوروز میتونید بیسکویتها رو تو سایز بلاسمدرست کنید. حالا با شکلات یا بدون شکلات.

خلاصه ریز و درشت بودن بیسکویتها دست خودتونه.
من برای اینکه همه یک اندازه بشن با قاشق بستنی زنی کوچیک همه رو اندازه زدم.
شما میتونید از قاشق غذاخوری استاندارد و یا قاشق چای خوری استاندارد استفاده کنید و بیسکویتهای ریز و یا درشتی داشته باشید.
کافیه اندازه بگیرید و کف دست گردش کنید و روی کاغذ بذارید.

حتی میتونید همه مواد رو به عنوان کراست تارتها و پایها یکجا توی قالب تارت قرار بدید. یا مثلا چند تا دونه تارتلت.

همینطور که گفتم اختیارش دست خودتونه.

با این سایز اسکوپ، من 18 تا بیسکویت درست میکنم. البته آنچه در عکسها میبینید نیمی از این رسپی هستش.



میتونید با پشت چنگال دو طرح عمود بر هم روی بیسکویتها ایجاد کنید. فشار چنگال باعث میشه که بیسکویتها پهن بشن.
و یا میتونید از مهر های مخصوص قنادی استفاده کنید.
یا از پشت استکانهایی که طرح دارن استفاده کنید.
یا اینکه خیلی ساده با کف دست بیسکویتها رو پهن کنید.



بیسکویتها قدری پف کرده و تغییر سایز خواهند داد.
زمان پخت بستگی به سایز بیسکویتها داره.
بیسکویتها زمانی آماده هستند که حاشیه زیرینشون اندگی تغییر رنگ بده.
حدودا بین 15 تا 25 دقیقه بسته به سایز بیسکویت و جنس سینی و نوع فر.
توصیه میکنم از قانون پخت بیسکویت های بی نقصمن پیروی کنید.



بعد از اینکه سینی رو از فر خارج کردید اجازه بدید تا بیسکویتها کاملا سرد بشن چون تا زمانی که گرمه بیسکویتها کاملا نرم هستند و قابلیت انتقال ندارند. بعد از اینکه سرد شدن سفت و بیسکویتی میشن.

کافیه با یه چاقو زیر هر بیسکویت بزنید تا به راحتی از کاغذ جداش کنید.


توی این عکس پشت بیسکویت رو بهتون نشون دادم. پشتش باید یه رنگ طلایی تیره داشته باشه. البته میتونید هم زودتر از این مرحله از فر بیرونش بیارید. من اینطوری دوستش دارم. یعنی زیر و روش کاملا ترده ولی مرکزش نرمه.

بسته به اینکه از شکر ریز دانه استفاده میکنید یا درشت دانه، ممکنه موقع خوردن بیسکویت دانه های شکر رو احساس کنید. اگر این حالت رو دوست ندارید شکر رو اندکی آسیاب کنید.
اگر شیرینی بیسکویت براتون زیاده میتونید اندکی کمش کنید ولی به نقش شکر در بیسکویتها توجه داشته باشید. یعنی عملا بافت بیسکویت کاملا تغییر خواهد کرد.



این بیسکویت رو به جای کره بادام زمینی میتونید با کره سایر آجیلها درست کنید.
برای تهیه نات باتر بهاین پستمراجعه نمایید.

آنچه در تصویر مشاهده میکنید همین بیسکویته منتها با کره پسته. با همه کره ها خوشمزه میشه.

این بیسکویت رو میتونید با اضافه کردن شکلات به این صورت هم درست کنید.

همینطور که مشاهده کردید فوق العاده سریع و ساده است. و میدونم از طعمش هم خیلی خوشتون خواهد اومد.

بیسکویتها رو در ظرف در بسته در یخچال نگهداری کنید.


برگرفته از kraftcanada



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

بیسکویت با مغز دولسه د لچه

$
0
0

این بیسکویته خیلی چیز خوشمزه ایه. نه فقط به خاطر مغز کاراملیش بلکه کلا بافت خود بیسکویته هم کاراملی و خوشمزه است.


شکر قهوه ای سه چهارم لیوان
کره 113 گرم
تخم مرغ 1 عدد
وانیل 1 ق چ
آرد یک و یک چهارم لیوان
بیکینگ پودر نصف ق چ
دولسه د لچه ربع لیوان





کره و شکر رو به خوبی هم میزنیم تا کرم مانند بشه.
کره باید نرم باشه. پس باید از قبل از یخچال بیرون بیارید.
من از شکر قهوه ای تیره استفاده کردم و یه مقدار هم تیکه شکر توش داشت که عمدا گذاشتم بمونه چون بیسکویت رو خوشمزه تر میکنه.
شما میتونید از ترکیب شکر قهوه ای و شکر سفید استفاده کنید (من انجام دادم کیفیتش خوب میشه).
و یا اگر اصلا شکر قهوه ای ندارید هم از همون شکر معمولی استفاده کنید.
و بله مسلما طعم و بافت نهایی بیسکویت متفاوت خواهد بود.




تخم مرغ و وانیل رو اضافه کرده و به خوبی هم میزنیم.
من از غذاساز استفاده کردم ولی همزن برقی هم همین نتیجه رو به شما خواهد داد. از هر کدوم که مایل بودید استفاده کنید.




بیکینگ پودر رو آرد رو هم اضافه میکنیم و در حدی که مخلوط شه هم میزنیم.

یک چهارم از خمیر رو جدا کرده و بقیه رو توی کیسه به صورت یک دیسک فرم داده و به مدت نیم ساعت در یخچال قرار میدیم.



فر رو روی 190 درجه سانتیگراد قرار میدیم.

خمیر رو از یخچال خارج کرده و به 24 قسمت مساوی تقسیم میکنیم.

هر کدوم رو گلوله کرده و روی کاغذ روغنی در سینی قرار میدیم. وسط هر گلوله رو با انگشت و یا دسته یک قاشق چوبی گود میکنیم.



دولسه د لچه رو در یک قیف پلاستیکی یا یک کیسه یا یک زیپ لاک میریزیم.
و حفره 24 بیسکویت رو باهاش پر میکنیم.

برای تهیه دولسه د لچه در خانه به این پستمراجعه نمایید. تفاوتی نداره از کدوم شیوه استفاده میکنید.



خب حالا اون یک چهارم باقی مونده خمیر رو هم به 24 قسمت مساوی تقسیم کرده و روی بیسکویتها قرار داده و با انگشتان لبه های خمیر رو به هم میچسبونیم.



سینی رو به مدت 9 تا 11 دقیقه در فر قرار میدیم. بیسکویتها زمانی آماده هستند که لبه هاشون قدری قهوه ای رنگ شده باشه.
سینی رو از فر خارج کرده و اجازه میدیم بیسکویتها سرد بشن.



به راحتی بیسکویتها رو از کاغذ روغنی جدا کرده و توی ظرف در بسته در یخچال نگهداری میکنیم.
این عکس رو هم گرفتم که بدونید پشت بیسکویتها باید چه رنگی بشه. البته اگر از شکر قهوه ای استفاده نمیکنید رنگ بیسکویتها روشنتر خواهد بود.
اون لکه های تیره هم همون تیکه های شکر قهوه ایه که گفتم عمدا ریختم توش.



مغز دولسه د لچه ای این بیسکویتها واقعا خوشمزه است ولی همینطور که عرض کردم خود بیسکویته سر تا پاش چیز خوشمزه ایه!
حتما امتحانش کنید. ارزشش رو داره. بسیار خوشمزه است.

  
برگرفته از landolakes



براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد

آلفاخر

$
0
0



آلفاخُر alfajorیه بیسکویت معروف در دنیاست که در کشور های لاتین رواج فراوانی داره و در هر کشور هم به طور سنتی به شیوه ای و با مواد اولیه متفاوتی تهیه میشه.
عموما آلفاخر تشکیل شده از دو عدد بیسکویت که با یک فیلینگ دولسه د لچه ای به همدیگه ساندویچ شدن.
بیسکویتی که مشاهده میکنید؛ به دلیل داشتن نشاسته ذرت بسیار زیاد توی رسپیش، یه بافت خاص و جالبی داره که وقتی تجربه اش کردید متوجه میشید چی میگم.

نشاسته ذرت 1 لیوان
آرد سه چهارم لیوان
بیکینگ پودر 1 ق چ
جوش شیرین نصف ق چ
کره 113 گرم
شکر یک سوم لیوان
زرده تخم مرغ 2 عدد
وانیل 1 ق چ
دولسه د لچه 1 لیوان





شما میتونید از همزن برقی و یا بلندر استفاده کنید.
کره باید به دمای محیط برسه پس حتما از قبل، از یخچال خارجش کنید.

کره و شکر رو به خوبی مخلوط کنید تا کرم مانند بشه.
زرده تخم مرغ و وانیل رو اضافه کرده و به خوبی هم بزنید.




آرد و نشاسته و بیکینگ پودر و جوش شیرین رو با هم مخلوط کرده و به مواد اضافه کنید.
فقط در حدی که مخلوط بشن هم بزنید و نه بیشتر.
توی تصویر مشخصه که من اجازه ندادم خمیری بشه و فقط اندکی همش زدم.

برای اطلاعات بیشتر در مورد نشاسته ذرت به این پستمراجعه کنید.




خمیر رو روی یه تکه بزرگ کاغذ روغنی میریزیم و با دست جمعش میکنیم تا خمیر شکل بگیره. (ورز ندید) 
اندکی با فشار کف دست بین دو تکه کاغذ روغنی خمیر رو پهن میکنیم.
و به همین شکل (بین دو تکه کاغذ) به مدت یک ساعت در یخچال قرار میدیم.




فر رو روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
خمیر رو از یخچال خارج کرده و به همین شکل که بین دو تکه کاغذ روغنی هستش با وردنه پهنش میکنیم.

خمیر رو با ضخامت حدود پنج شش میلیمتر پهن میکنیم.
و خمیر رو با قالب با سایز و شکل دلخواه قالب میزنیم.
من از قالب با قطر 4 سانتیمتر استفاده کردم. (که حدودا 36 عدد بیسکویت تشکیل میشه)

خمیر فوق العاده حساسه و تا زمانی که کاملا سرد باشه راحت میتونید جابجاش کنید ولی اگر گرم شد باز باید بذاریدش توی یخچال تا سرد بشه و بتونید باهاش کار کنید.
برای جابجا کردنش به کاغذ روغنی روی سینی ، از چاقو یا کارد استفاده کنید.

تاکید میکنم این خمیر بسیار حساسه و اگر در اندازه گیری آرد و نشاسته حساسیت به خرج ندید؛ توی این قسمت که دارید قالب میزنید دچار مشکل میشید و بیسکویتها از هم میپاشه.

خمیر نباید وزر داده بشه. اگر خواستید مجددا پهنش کنید که قالب بزنید؛ باید با کمک کاغذ روغنی جمعش کنید که حرارت دستاتون گرمش نکنه. و اگر تجربه کافی ندارید و میخواید با دست انجام بدید بعد از اینکه خمیر رو مجددا پهن کردید باید بذارید توی یخچال تا کاملا خنک شه.






حتما پست چگونهبیسکویتهایی بی نقص بپزیمرو مطالعه کنید.

سینی رو توی فر قرار میدیم.
مدت زمان پخت 12 تا 14 دقیقه است و یا تا زمانی که حاشیه زیرین بیسکویتها طلایی رنگ بشه.
توصیه میکنم کنار فر بشینید.




اجازه بدید بیسکویتها سرد بشن بعد به راحتی از کاغذ روغنی جدا کنید.

نیمی از بیسکویتها رو وارونه روی سطح کار قرار میدیم.
دولسه د لچه رو توی قیف پلاستیکی میریزیم.
میتونید از هر مدل ماسوره ای که دوست داشتید استفاده کنید. بدون ماسوره هم میشه.
از هر شیوه ای که مایلید برای تهیه دولسه د لچهمیتونید استفاده کنید.

به اندازه دلخواه از دولسه د لچه روی نیمی از بیسکویتهایی که وارونه قرار دارند میریزیم.




حالا روی هر کدوم یک بیسکویت دیگه قرار داده و کمی فشار میدیم تا ساندویچ بشن.

بیسکویتها رو در ظرف در بسته در یخچال نگهداری میکنیم.




و تلاش میکنیم همه بیسکویتها رو یک نفره نخوریم! که تلاش بیهوده ایه.


بسیار بسیار بسیار خوشمزه است. حتی خود بیسکویتها بدون دولسه د لچه هم فوق العاده خوشمزه هستند.
توصیه میکنم این بیسکویت رو امتحان کنید حتی اگر تصمیم ندارید دولسه د لچه درست کنید و ساندویچش کنید. چون واقعا بافتش عالیه و طعمش خوشمزه.
میتونید بیسکویت رو با مغز پسته یا بادام یا گردو یا حتی کنجد و تخمه ها تزئین کنید و یا با شکلات. و یا با فرو بردن نیمیش توی شکلات.
میخوام بگم خود بیسکویتها به تنهایی هم گزینه مناسبی برای نوروز هستند و میتونید از همین خمیر یک عامله بیسکویت متنوع تولید کنید.
حتما امتحانش کنید. پشیمون نمیشید. قول میدم.



رسپی از chowhound
  

براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد
Viewing all 653 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>